„Þýsk málfræði“: Munur á milli breytinga
→Kyn: Lagaði dæmi, þýska orðið yfir ungfrú (sam sjaldnast er notað nú til dags) er Fraulein sen ender ekki á -chen. Breytti orðalagi kringum hnífaparadæmin, hvaða hnífapör önnur en hnífar, gaflar og skeiðar eru algeng? |
|||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
== Nafnorð == |
== Nafnorð == |
||
=== Kyn === |
=== Kyn === |
||
Þýska hefur haldið öllum þeim þremur [[kyn (málfræði)|kynjum]] sem finnast í [[Frumindóevrónsku]]. Þau eru [[karlkyn (málfræði)|karlkyn]] (männlich/Maskulinum), [[kvenkyn (málfræði)|kvenkyn]] (weiblich/Femininum) og [[hvorugkyn]] (sächlich/Neutrum). Orð sem lýsa karlkyni eða kvenkyni, eins og „maður“ (''der Mann'') eða „kona“ (''die Frau''), eru oftast í sama kyni og líffræðilega kynið (með |
Þýska hefur haldið öllum þeim þremur [[kyn (málfræði)|kynjum]] sem finnast í [[Frumindóevrónsku]]. Þau eru [[karlkyn (málfræði)|karlkyn]] (männlich/Maskulinum), [[kvenkyn (málfræði)|kvenkyn]] (weiblich/Femininum) og [[hvorugkyn]] (sächlich/Neutrum). Orð sem lýsa karlkyni eða kvenkyni, eins og „maður“ (''der Mann'') eða „kona“ (''die Frau''), eru oftast í sama kyni og líffræðilega kynið (með undantekningunum „stelpa“ (''das Mädchen'') og „ungfrú“ (''das Fraulein'') - öll nafnorð sem enda á smækunarendingunum „-chen“ eða „-lein“ eru í hvorugkyni). Á hinn boginn eru kyn hluta sem hvorki eru karlkyns né kvenkyns frekar handahófkennd, þó stundum samsvari þau kyni í íslensku. Tilviljunarkennt eðli nafnorða má sjá á orðunum yfir hífapör: „skeið“ (''der Löffel'') er karlkynsorð, „gaffall“ (''die Gabel'') er kvenkynsorð og „hnífur“ (''das Messer'') er hvorugkynsorð. Nemendum er oft ráðlagt að læra greini nafnorða samhliða þeim því á greininum má sjá í hvaða kyni orðið er. |
||
== Tengt efni == |
== Tengt efni == |
||
Nýjasta útgáfa síðan 20. febrúar 2016 kl. 17:59
Þýsk málfræði fjallar um þær reglur sem að þýska byggir á.
Nafnorð
[breyta | breyta frumkóða]Kyn
[breyta | breyta frumkóða]Þýska hefur haldið öllum þeim þremur kynjum sem finnast í Frumindóevrónsku. Þau eru karlkyn (männlich/Maskulinum), kvenkyn (weiblich/Femininum) og hvorugkyn (sächlich/Neutrum). Orð sem lýsa karlkyni eða kvenkyni, eins og „maður“ (der Mann) eða „kona“ (die Frau), eru oftast í sama kyni og líffræðilega kynið (með undantekningunum „stelpa“ (das Mädchen) og „ungfrú“ (das Fraulein) - öll nafnorð sem enda á smækunarendingunum „-chen“ eða „-lein“ eru í hvorugkyni). Á hinn boginn eru kyn hluta sem hvorki eru karlkyns né kvenkyns frekar handahófkennd, þó stundum samsvari þau kyni í íslensku. Tilviljunarkennt eðli nafnorða má sjá á orðunum yfir hífapör: „skeið“ (der Löffel) er karlkynsorð, „gaffall“ (die Gabel) er kvenkynsorð og „hnífur“ (das Messer) er hvorugkynsorð. Nemendum er oft ráðlagt að læra greini nafnorða samhliða þeim því á greininum má sjá í hvaða kyni orðið er.
