[go: nahoru, domu]

Jump to content

បុណ្យឯករាជ្យជាតិកម្ពុជា

ពីវិគីភីឌា
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

បុណ្យឯករាជ្យជាតិកម្ពុជា

វិមានឯករាជ្យកម្ពុជា
ប្រារព្ធដោយ ជនជាតិខ្មែរ
តំណាងជាតិ ប្រទេសកម្ពុជា
ប្រភេទបុណ្យ បុណ្យឯករាជ្យជាតិ
បង្កើតដោយ នរោត្តមសីហនុ
កាលបរិច្ឆេទ ៩ វិច្ឆិកា ១៩៥៣
ថ្ងៃកំណត់ ថ្ងៃ៩ រៀងរាល់ខែវិច្ឆិកា
កំណើតទ័ពកម្ពុជា កងយោធពលខេមរៈភូមិន្ទ
ចំនួនកងទ័ព 380,000 នាក់
ក្រោមស្ថាប័ន
  • ក្រសួងការពារជាតិ
  • ក្រសួងមហាផ្ទៃ

បុណ្យឯករាជ្យជាតិកម្ពុជា (បារាំង: Fête de l'indépendance du Cambodge) (អង់គ្លេស: Independence Day of Cambodia) គឺជាទិវាបុណ្យជាតិ ដែលត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដោយកំណត់កាលបរិច្ឆេទរៀងរាល់ថ្ងៃទី 9 ខែវិច្ឆិកា ដែលធ្វើឡើងនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា រដ្ឋការកម្ពុជាទាំងអស់ត្រូវធ្វើការរំលឹកខួបជារៀងរាល់ឆ្នាំ រំំលឹកដល់ស្មារតីកងទ័ពជាតិកម្ពុជា ក៏ដូចជាការរំលឹកដល់ស្នាដៃព្រះវីរៈមហាក្សត្រកម្ពុជា គឺព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ ដែលបានទាមទារឯករាជ្យភាពកម្ពុជាពីប្រទេសបារាំង នៅថ្ងៃទី 9 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1953 ។ នៅថ្ងៃរំលឹកខួបបុណ្យឯករាជ្យជាតិនេះ មន្ត្រីរាជការ និង មន្ត្រីរដ្ឋការកម្ពុជាទាំងអស់ត្រូវបានឈប់សំរាកចំនួន ១ថ្ងៃផងដែរ ។[]

ប្រវត្តិ

History

បុណ្យឯករាជ្យជាតិកម្ពុជា ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ ដែលបានទាមទារឯករាជ្យភាពកម្ពុជាយ៉ាងពេញលេញពី ប្រទេសបារាំង នៅថ្ងៃទី ៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៥៣ ។ មុនពេលដែលកម្ពុជាទទួលបានឯករាជ្យពីបារាំង ប្រទេសកម្ពុជាទាំងមូលបានស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់បារាំងអស់រយៈពេល ៩០ឆ្នាំ ដែលរាប់ចាប់ពីឆ្នាំ ១៨៦៣ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៥៣ ។ បារាំងបានដាក់អណានិគមលើ ប្រទេសកម្ពុជាដំបូងនៅថ្ងៃទី១១ ខែសីហា ឆ្នាំ ១៨៦៣ ដល់ឆ្នាំ ១៨៦៦ ក្នុងរាជព្រះបាទ នរោត្តម (French colony on Cambodia 1863 -1866) ក្រោយពេលដែលបារាំងបានយល់ពីសក្ដានុពលកម្ពុជាពីវិស័យកសិកម្ម ផលជ័រកៅស៊ូ ស្បែកសត្វ និងព្រៃឈើ បារាំងបានចុះហត្ថលេខាយល់ព្រមនិង ព្រះបាទនរោត្តម ដោយប្ដូរពីការដាក់អណានិគមលើកម្ពុជា ទៅជាដែនអណាព្យាបាលបារាំងវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៦៧ ដល់ឆ្នាំ ១៨៨៧ (French protectorate of Cambodia 1867 - 1887) ដែលមានន័យថា ប្រទេសកម្ពុជាស្ថិតក្រោមការ ការពាររបស់បារាំង ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៨៧ បារាំងបានសំរេចដាក់កម្ពុជាចូលក្នុងឧបសម្ព័នឥណ្ឌូចិន (French Indochina union) ដែលមានន័យថា កម្ពុជាស្ថិតក្នុងសម្ព័នយោធាត្រីភាគី រាល់ប្រទេសណាមួយដែលឈ្លានពាន ប្រទេសណាមួយដែលជារដ្ឋសមាជិកឥណ្ឌូចិន នោះកងទ័ពសម្ព័នមិត្តនិងចូលមកជួយ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៤១ អំឡុងពេលផ្ទុះឡើងនៃ សង្គ្រាមលោកលើកទី២ (World War 2) វត្តមាននៃកងទ័ព ជប៉ុន បានកំចាត់បារាំងចេញពីឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន ។ ក្រោយចប់សង្គ្រាមលោកលើកទី២ ឆ្នាំ ១៩៤៥ បារាំងបានវិលត្រឡប់មកដាក់អណានិគមលើកម្ពុជាម្ដងទៀត ការវិលត្រឡប់មកវិញរបស់បារាំងគឺមិនមែនជារឿងល្អនោះទេ បារាំងបានដាក់ចេញនូវគោលនោយបាយជំរិតទារពន្ធអាករ លើប្រជាជនកម្ពុជាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបំផុត ដែលធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាមានការលំបាកជាខ្លាំង ក្នុងម្នាក់តម្រូវឱ្យបង់ពន្ធជាប្រាក់ ១៥ណែន ដោយស្មើនិង ១តម្លឹង ២ជី បើមិនមានប្រាក់បង់ពន្ធត្រូវបង់ជាសត្វចិញ្ចឹមដែលខ្លួនមានជំនួសវិញ ឬ ត្រូវបង់ជារបស់របរប្រើប្រាសដែលខ្លួនមាន ការជំរិតទារពន្ធហួសប្រមាណរបស់ទេសាភិបាលបារាំង បានធ្វើឱ្យប្រជាជនកម្ពុជា ងើបឡើងបះបោរលួចសម្លាប់ពួកបារាំងជាបន្តបន្ទាប់ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៤៨ ចលនាប្រឆាំងអណានិគមបារាំងនៅកម្ពុជា បានផ្ទុះឡើងពាសពេញផ្ទៃប្រទេស ។ ចលនាតស៊ូដើម្បីទាមទារឯករាជ្យជាតិ បានចែកចេញជា ៣ផ្សេងគ្នា ទី១ ចលនាតស៊ូដោយពួក ​ខ្មែរ​ឥស្សរៈ (Khmer Issarak) មានមូលដ្ឋាននៅ ខេត្តបាត់ដំបង ដែលមានការគាំទ្រពី ប្រទេសថៃ និង ក្រោយមកគាំទ្រ ដោយពួកវៀតមិញ ទី២ ចលនាតស៊ូ ដោយពួកខ្មែរសេរី ដឹកនាំដោយ សមសារី ផ្ដោតទៅលើកិច្ចចរចារនយោបាយការទូត និង ទី៣ ចលនាតស៊ូ ខ្មែរបង្រួបបង្រួមជាតិ ដឹកនាំដោយព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ ដែលមានមូលដ្ឋាននៅ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង[]

សកម្មភាព

Activities

សកម្មភាពទាមទារឯករាជ្យពីបារាំងបានឈានដល់ការផ្ទុះប្រដាប់វុធ ដោយចលនារបស់ពួកខ្មែរឥស្សរៈ បានវាយដណ្ដើមមូលដ្ឋានទ័ពបារាំងនៅ ខេត្តបាត់ដំបង នៅអំឡុងខែកុម្ភៈឆ្នាំ ១៩៤៨ ដោយចលនារបស់ពួកខ្មែរឥស្សរៈ ដែលមានការចូលរួមគាំទ្រដោយពួកវៀតមិញ បានពង្រីកផ្ទៃដីកាន់កាប់របស់ខ្លួនគឺ ១/៣ នៃផ្ទៃប្រទេសទាំងមូល ។ ចំណែកឯចលនាបង្រួបបង្រួមជាតិ បង្កើតឡើងដោយព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ នៅ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង មិនមានសញ្ញវុធទំនើបសម្រាប់ច្បាំងនិងបារាំងនោះទេ ដោយមានត្រឹមកាំភ្លើងឈើប៉ុនណោះ ដូចនេះហើយព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ បានសម្រេចបង្កើតក្រុមចលនាមួយទៀតមានឈ្មោះថា ចលនានារីក្លាហាន ដែលមានស្ត្រីចូលបម្រើជាកងកម្លាំងប្រមាណជា ២០,០០០ (២មុឺននាក់) ។ នៅដើមឆ្នាំ ១៩៤៩ កងកម្លាំងរបស់ព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ បានវាយដណ្ដើមមូលដ្ឋានទ័ពបារាំងនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ចលនាទាមឯករាជ្យរបស់ប្រជាជនខ្មែរ និង កងកម្លាំងបារាំង បានឈានដល់ការប្រឈមុខដាក់គ្នា ក្នុងការត្រៀមប្រើកម្លាំងកងទ័ព ភាគីបារាំងដោយមើលឃើញថា ប្រជាជនបារាំងជាច្រើនបានស្លាប់ក្នុងជម្លោះទាមទារឯករាជ្យពីបារាំងនេះ ដូចនេះហើយបារាំងបានបើកកិច្ចចរចារជាមួយព្រះបាទនរោត្តមសីហនុនៅក្នុងសភាជាតិកម្ពុជា ហើយព្រះបាទនរោត្តសីហនុ បានទាមទារឱ្យប្រទេសបារាំងលុបចោលនូវសន្ធិសញ្ញានៃការដាក់អណានិគម ក្នុងឆ្នាំ ១៨៦៣ និង លុបចោលនូវ សន្ធិសញ្ញាអណាព្យាបាលដែលធ្វើឡើងនៅឆ្នាំ ១៨៦៧ ហើយបារាំងបានយល់ព្រមនូវសំណើរនេះដោយធ្វើការចុះនូវហត្ថលេខាជាផ្លូវការណ៍ផងដែរ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា បារាំងមិនទាន់យល់ព្រមប្រគល់អធិបតេយ្យភាព និង មិនទាន់ឱ្យកម្ពុជាមានកងទ័ពជាតិនោះទេ ។ ដោយបារាំងមិនព្រមប្រគល់អធិបតេយ្យភាពឱ្យមកកម្ពុជាវិញ ពោលគឺ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៤៩ ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ បានសំរេចរំលាយសភាកម្ពុជា ដោយរំលាយនៅសភាជាន់ខ្ពស់បារាំងដែលមានតំណែងក្នុងស្ថាប័នជាតិកម្ពុជាមួយនេះផងដែរ ការទុកកៅអីអសនៈសភា បានអូសបន្លាយអស់រយៈពេល ២ឆ្នាំ ទើបព្រះបាទនរោត្តមបង្កើតឱ្យមានសមាជិកសភាថ្មីទាំងអស់ឡើងវិញដែលប្រកាសឡើងនៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៥១ ហើយមួយខែបន្ទាប់ទើបទ្រង់ប្រកាសអសនៈសភា ដែលធ្វើឡើងនៅខែតុលា ដោយនេះជាការជម្រុះចោលទាំងស្រុង នូវសមាជិកសភាកម្ពុជាដែលជាជនជាតិបារាំង ។ នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៥២ ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ បានប្រកាសចេញនូវការសន្មត់មួយថា ទ្រង់និងបង្កើតឱ្យមានរដ្ឋាភិបាលជាតិឡើងវិញ ជាមួយនិងការរក្សានៅសុខសុវត្ថិភាពជាតិ ។ នៅដើមឆ្នាំ ១៩៥៣ ព្រះបាទនរោត្តសីហនុ បានទាមទារឱ្យបារាំងលុបចោលនូវសន្ធិសញ្ញាការពារប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងការដោះដូរជាមួយនិងសេដ្ឋកិច្ចជាតិកម្ពុជា ដែលមានន័យថាបារាំងត្រូវប្រគល់ការគ្រប់គ្រងសេដ្ឋកិច្ចជាតិកម្ពុជា មកឱ្យព្រះមហាក្សត្រកម្ពុជាវិញ ។ នៅខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៥៣ ព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសមួយចំនួនក្នុងតំបន់អុឺរ៉ុប កាណាដា និង សហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីប្រកាសចេញនូវការទាមទារឯករាជ្យភាពរបស់កម្ពុជាពីប្រទេសបារាំង រហូតដល់ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៥៣ ទើបព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ បានវិលត្រឡប់មកដល់កម្ពុជាវិញ ។ នៅខែសីហា ឆ្នាំ ១៩៥៣ បារាំងបានយល់ព្រមចុះហត្ថលេខាប្រគល់នូវ កងកម្លាំងនគរបាលជាតិ និង ស្ថាប័នតុលាការ ឱ្យមកកម្ពុជាវិញ តាមការទាមទារ របស់ព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ ។ នៅពាក់កណ្ដាលខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៥៣ កងកម្លាំងរបស់កម្ពុជា បានបើកការវាយប្រហារមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹកបារាំងនៅតាមដង ទន្លេមេគង្គ និងបង្ខំឱ្យបារាំងដកទ័ពចេញពីកម្ពុជា បារាំងបានសំរេចយល់ព្រមចុះហត្ថលេខាបើកផ្លូវឱ្យកម្ពុជាមានកងទ័ពជាតិឡើងវិញ តាមការទាមទារ របស់ព្រះបាទ នរោត្តមសីហនុ ដែលធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី១៧ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៥៣ កងកម្លាំងកម្ពុជា បានចាប់បដិសន្ធិឡើងក្នុងនាមជាកងទ័ពជាតិផ្លូវការណ៍ ដោយមានឈ្មោះថា "កងយោធពលខេមរៈភូមិន្ទ" ។ នៅថ្ងៃទី៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ `១៩៥៣ បារាំងបានយល់ព្រមប្រគល់អធិបតេយ្យភាពមកឱ្យកម្ពុជា មួយថ្ងៃបន្ទាប់ពីបារាំងចេញសេចក្ដីប្រកាសផ្លូវការណ៍ នូវការប្រគល់ឯករាជ្យមកឱ្យប្រទេសកម្ពុជាវិញ នៅថ្ងៃទី៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៥៣ ។ នៅក្នុងក្រសែរភ្នែករបស់ប្រជាជនកម្ពុជា ព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ ត្រូវបានចាត់ទុកជាវីរៈបុរសជាតិ ដែលបានទាមទារឯករាជ្យជូនកម្ពុជាយ៉ាងពេញបរិបូរណ៍ ដែលធ្វើឱ្យប្រទេសកម្ពុជាទាំងមូលឈររឹងមាំជាប្រទេសមួយដែលមានអធិបតេយ្យភាពជារបស់ខ្លួនមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ។[] []

ឯកសារយោង

  1. John Bowman (2000) Columbia Chronologies of Asian History and Culture, Publisher: Columbia University Press p.512 ISBN: 9780231500043, 0231500041
  2. Frederick P. Munson (1968) Area Handbook for Cambodia, Contributor: American University (Washington, D.C.). Foreign Area Studies, Publisher: U.S. Government Printing Office, Original from the University of Virginia p.364
  3. Frederick P. Munson (1971) Area Handbook for Cambodia, Publisher: U.S. Government Printing Office, Original from the University of California p.365
  4. Donald P. Whitaker (1973) Area Handbook for the Khmer Republic (Cambodia), Contributors: American University (Washington, D.C.). Foreign Area Studies, United States. Department of the Army, Publisher: U.S. Government Printing Office Original from University of Illinois at Urbana-Champaign p.389