[go: nahoru, domu]

Bûjen an ji pêze, bêjeyeke felsefî ye û di felsefeya pêzewar de bêjeyeke bingehîn e. Li felsefeya pêzewar, hertişt, bûjen e. Jiyan bixwe ji bûjen e. Di dîroka felsefê de li ser bûjeniyê û nebûjeniyê pir nîqaş bûne. Di têgihiştinê bûjeniyê de hizir berî bûjeniyê nayê. Berî hizir, bûjen tê. Hizre bûjeniyê, li gor ku tê gotin, ji aliyê Laukîppos, Demokrastes, Epîkuros û Lucretius ve hizre wê hatiya ser ziman. Li gor van felsefevanan xweza û bûyînên ku bûn û cism, ji atomên ku di valahiya bêdem de bicih û xwe guharandin wê û ji tevgerên wê bûne. Rih ji, ji atomên ku sivik bûya. Li gor vê yekê bûjene. Ji aliyê Francis Bacon, Hobbes û René Descartes bi hinekî avayên din ji hate ser ziman.

Çavkanî

biguhêre