Quantum redactiones paginae "Lingua Lusitana" differant
m r2.7.1) (automaton addit: ang:Portuglisc sprǣc |
No edit summary |
||
Linea 22: | Linea 22: | ||
'''Lingua Lusitanica'''<ref>{{Kircher}} p. 200</ref> sive '''Portugallica'''<ref>[http://books.google.fi/books?id=on5BAAAAcAAJ&pg=PA303&lpg=PA303&dq=%22linguam+Portugallicam%22&source=bl&ots=K3f3_1mwuA&sig=9Kt5ZbAJ8mh1GRcp4ouD79PVnwY&hl=fi&ei=l3VoTJ_FKpDgOOnbtbgF&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBkQ6AEwAQ#v=onepage&q=%22linguam%20Portugallicam%22&f=false Everhardi Ottonis ''Primae Lineae Notitiae rerum publicarum'' (1726)]</ref> sive '''Lusitana'''<ref>{{Fontes desiderati}}</ref> est lingua [[linguae Indoeuropaeae|Indoeuropaea]] [[Linguae Romanicae|familiae Romanicae]] subiuncta. |
'''Lingua Lusitanica'''<ref>{{Kircher}} p. 200</ref> sive '''Portugallica'''<ref>[http://books.google.fi/books?id=on5BAAAAcAAJ&pg=PA303&lpg=PA303&dq=%22linguam+Portugallicam%22&source=bl&ots=K3f3_1mwuA&sig=9Kt5ZbAJ8mh1GRcp4ouD79PVnwY&hl=fi&ei=l3VoTJ_FKpDgOOnbtbgF&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBkQ6AEwAQ#v=onepage&q=%22linguam%20Portugallicam%22&f=false Everhardi Ottonis ''Primae Lineae Notitiae rerum publicarum'' (1726)]</ref> sive '''Lusitana'''<ref>{{Fontes desiderati}}</ref> est lingua [[linguae Indoeuropaeae|Indoeuropaea]] [[Linguae Romanicae|familiae Romanicae]] subiuncta. |
||
"''Extremus flos Latii, incultus pulcherque''" – ita lingua Lusitanica appellatur ab [[Olavo Bilac]] (1865-1918), poeta [[Brasilia|Brasiliensi]] [[Parnassismus|Parnassisticae scholae]], in poemate quod ''Lingua Lusitana'' inscribitur. |
"''Extremus flos Latii, incultus pulcherque''" – ita lingua Lusitanica appellatur ab [[Olavus Bilac|Olavo Bilac]] (1865-1918), poeta [[Brasilia|Brasiliensi]] [[Parnassismus|Parnassisticae scholae]], in poemate quod ''Lingua Lusitana'' inscribitur. |
||
== Loci == |
== Loci == |
||
Lingua Lusitana non modo [[Lusitania|Lusitani]] loquuntur, sed ea adhibetur etiam in [[America Meridionalis|America Meridionali]] ([[Brasilia]]) atque in |
Lingua Lusitana non modo [[Lusitania|Lusitani]] loquuntur, sed ea adhibetur etiam in [[America Meridionalis|America Meridionali]] ([[Brasilia]]) atque in quibusdam partibus [[Africa|Africae australis]] (sicut in [[Angolia]], [[Mozambicum|Mozambico]], [[Guinea Bissaviensis|Guinea Bissaviensi]]) et [[Asia]]e ([[Goa]]) nec non in [[Timoria Orientalis|Timoria Orientali]] atque in multis insulis et partibus orbis terrarum. |
||
== Origo == |
== Origo == |
||
Linea 31: | Linea 31: | ||
== De vocabulario == |
== De vocabulario == |
||
Lingua |
Lingua Lusitana multa verba Latina conservat. |
||
== De grammatica == |
== De grammatica == |
||
Linea 46: | Linea 46: | ||
Hi versus, qui legendi Lusitane et [[Lingua Latina|Latine]] erant et scripti sunt a magno Latinista et glottologo [[Brasilia|Brasiliensi]] Antonio de Castro Lopes (Urbe Fluminensi, 1827-1901), ostendunt consanguinitatem linguarum Lusitanae et Latinae. Castro Lopes verba nova (neologismos) varia Lusitane pariebat pervulgata in Brasilia, e.g. “convescote” (“picnic”, convivium subdiale) et “cardápio” (“menu”, index escarum). Lingua Lusitana autem Emendatione Orthographica anni 1941 mutata expeditaque est. |
Hi versus, qui legendi Lusitane et [[Lingua Latina|Latine]] erant et scripti sunt a magno Latinista et glottologo [[Brasilia|Brasiliensi]] [[Antonius de Castro Lopes|Antonio de Castro Lopes]] ([[Urbs Fluminensis|Urbe Fluminensi]], 1827-1901), ostendunt consanguinitatem linguarum Lusitanae et Latinae. Castro Lopes verba nova (neologismos) varia Lusitane pariebat pervulgata in Brasilia, e.g. “convescote” (“picnic”, convivium subdiale) et “cardápio” (“menu”, index escarum). Lingua Lusitana autem Emendatione Orthographica anni 1941 mutata expeditaque est. |
||
== Notae == |
== Notae == |
||
Linea 52: | Linea 52: | ||
== Nexus externi == |
== Nexus externi == |
||
{{commonscat|Portuguese language}} |
{{commonscat|Portuguese language|linguam Lusitanam}} |
||
{{InterWiki|code=pt}} |
{{InterWiki|code=pt}} |
||
{{Vicilibri|Glossarium Lusitanice| |
{{Vicilibri|Glossarium Lusitanice|lingua Lusitana}} |
||
[[Categoria:Lingua Lusitana|!]] |
[[Categoria:Lingua Lusitana|!]] |
Emendatio ex 00:15, 9 Decembris 2011
Lingua Lusitana português | |
---|---|
IPA | [ puɾtu'geʃ ~ poɾtu'ges ] |
Taxinomia | Linguae Indoeuropaeae Linguae Romanicae |
Locutores | 210-230 000 000 |
Sigla | 1 pt, 2 por, 3 por |
Status publicus | |
Officialis | Lusitania, Angolia, Brasilia, Guinea Bissaviensis, Insulae Sancti Thomae et Principis, Macau, Mozambicum, Promontorium Viride, Timoria Orientalis, necnon Unio Europaea |
Privata | permultae civitates |
Litterae | — |
Scriptura | Latina |
Procuratio | - |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Lusitanica[1] sive Portugallica[2] sive Lusitana[3] est lingua Indoeuropaea familiae Romanicae subiuncta.
"Extremus flos Latii, incultus pulcherque" – ita lingua Lusitanica appellatur ab Olavo Bilac (1865-1918), poeta Brasiliensi Parnassisticae scholae, in poemate quod Lingua Lusitana inscribitur.
Loci
Lingua Lusitana non modo Lusitani loquuntur, sed ea adhibetur etiam in America Meridionali (Brasilia) atque in quibusdam partibus Africae australis (sicut in Angolia, Mozambico, Guinea Bissaviensi) et Asiae (Goa) nec non in Timoria Orientali atque in multis insulis et partibus orbis terrarum.
Origo
Lingua Lusitanica, quamquam inter linguas Romanicas numeratur, etiam linguis Gothica et Arabica adfecta est, nam primo Celtae in Lusitaniam invaserunt, postea Romani, denique Visigothi et Arabes.
De vocabulario
Lingua Lusitana multa verba Latina conservat.
De grammatica
Declinatio et coniugatio in lingua Lusitana faciliores sunt quam in Latina.
Verborum ordo magni momenti est.
Nugae
Salve, aurora! eia, refulge!
Eia, anima valles, montes!
Hymnos canta, o Philomela,
Hymnos jocundos, insontes!
Quam pura, quam pudibunda
Es tu, aurora formosa!
Diffunde odores suaves,
Divina, purpurea rosa!
Eia, surge, vivifica
Pendentes ramos, aurora!
Aureos fulgores emitte,
Pallidas messes colora!
Matutina aura, mitiga
Solares nimios ardores;
Inspira gratos Favonios,
Euros, Zephyros profectores.
Eoa, Tithonia Diva,
Fecundos campos decora,
Canoras aves excita
O serena, bella aurora!
Protege placidos somnos,
Inquietas mentes tempera,
Duras procellas dissipa,
Terras, flores refrigera!
Extingue umbrosa vapores,
O sol, o divina flamma!
Lucidas portas expande,
Tristes animos inflamma!
Salve, aurora! eia, refulge!
Eia, anima valles, montes!
Hymnos canta, o Philomela,
Hymnos jocundos, insontes!
Hi versus, qui legendi Lusitane et Latine erant et scripti sunt a magno Latinista et glottologo Brasiliensi Antonio de Castro Lopes (Urbe Fluminensi, 1827-1901), ostendunt consanguinitatem linguarum Lusitanae et Latinae. Castro Lopes verba nova (neologismos) varia Lusitane pariebat pervulgata in Brasilia, e.g. “convescote” (“picnic”, convivium subdiale) et “cardápio” (“menu”, index escarum). Lingua Lusitana autem Emendatione Orthographica anni 1941 mutata expeditaque est.
Notae
- ↑ Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus p. 200
- ↑ Everhardi Ottonis Primae Lineae Notitiae rerum publicarum (1726)
- ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
Nexus externi
Vicimedia Communia plura habent quae ad linguam Lusitanam spectant. |
Lege de lingua Lusitana in Vicilibris. |