[go: nahoru, domu]

nadpis Herc
awtor Jan Radyserb-Wjela
lěto 1867
žórło http://texty.citanka.cz/
licenca public domain
nota stary prawopis

Sym herc we Serbach znajomy,
Mje wšudźom witaja,
A maju dźeń hdźe wjesoły,
Mój smyk jim zejhrawa.

Kaž włosančki 'nož smykowe
Na truny pomasnu,
So hnuja črjowka wjerćane
A jasnje wyskaju.

Ja hudźu młodej njewjesći
A spěšnym kwasarjam,
A kmótram hlej po wječeri
Ja žiły wubudźam.

Su ćěslojo hdźe zběhali
Sej po mnje sćeleja;
Jim zajusknu te truny tři
Na reju do koła.

A wječor na mnje wjesela
So młode třihaŕki.
Jim lóžka nóžka wjertliwa
Po huslach poskoči.

Ma rychły ludźik swjatoka
Na trawnym radniku,
Ja zahudźu - a młodźina
So wjerći pod lipu.

Wšě rjane dźowki korčmarske
Mi rady porjedźa,
Pak njepowěm ja, kotra je
Mi ze wšěch najlubša.