[go: nahoru, domu]

Pergi ke kandungan

Sonno joi: Perbezaan antara semakan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Alistaire (bincang | sumb.)
Tiada ringkasan suntingan
Alistaire (bincang | sumb.)
Tiada ringkasan suntingan
Baris 8: Baris 8:
Di Jepun, asal falsafah ini boleh dilihat pada karya-karya abad ke-17 penulis-penulis Konfusian [[Yamazaki Ansai]] dan [[Yamaga Sokō]] yang menulis mengenai keistimewaan [[dinasti Yamato|pemerintahan Jepun]] berbanding pemerintahan negara-negara lain. Idea-idea ini diperluaskan oleh penulis''[[Kokugaku]]'' [[Motoori Norinaga]] dan dilihat dalam teori Takenouchi Shikibu berkenaan taat setia sepenuhnya terhadap [[Maharaja Jepun|Maharaja]] ([[:ja:尊皇論|尊皇論]] ''sonnōron'') dan secara tidak langsung menggalakkan kekurangan kesetiaan terhadap [[Shogun Tokugawa]].
Di Jepun, asal falsafah ini boleh dilihat pada karya-karya abad ke-17 penulis-penulis Konfusian [[Yamazaki Ansai]] dan [[Yamaga Sokō]] yang menulis mengenai keistimewaan [[dinasti Yamato|pemerintahan Jepun]] berbanding pemerintahan negara-negara lain. Idea-idea ini diperluaskan oleh penulis''[[Kokugaku]]'' [[Motoori Norinaga]] dan dilihat dalam teori Takenouchi Shikibu berkenaan taat setia sepenuhnya terhadap [[Maharaja Jepun|Maharaja]] ([[:ja:尊皇論|尊皇論]] ''sonnōron'') dan secara tidak langsung menggalakkan kekurangan kesetiaan terhadap [[Shogun Tokugawa]].


Penulis [[Mitogaku]] [[Aizawa Seishisai]] memperkenalkan terma ''sonnō jōi'' ikedalam bahasa Jepun moden dengan karyanya ''Shinron'' pada tahun 1825, di mana ''sonnō'' disifatkan kesetiaan ''bakufu'' Tokugawa kepada maharaja dan''jōi'' melambangkan agama [[Kristian]].
Penulis [[Mitogaku]] [[Aizawa Seishisai]] memperkenalkan terma ''sonnō jōi'' ikedalam bahasa Jepun moden dengan karyanya ''Shinron'' pada tahun 1825, di mana ''sonnō'' disifatkan kesetiaan ''bakufu'' Tokugawa kepada maharaja dan ''jōi'' melambangkan agama [[Kristian]].


==Pengaruh==
==Pengaruh==
With the increasing number of incursions of foreign ships into Japanese waters in the late 18th and early 19th century, the [[sakoku|national seclusion]] policy came increasingly into question. The ''jōi'' (expel the barbarians) portion of ''sonnō jōi'', changed into a reaction against the [[Treaty of Kanagawa]], which opened Japan to foreign trade in 1853. Under military threat from Commodore [[Matthew Perry (naval officer)|Matthew Perry's]] so-called "black ships", the treaty was signed under duress and was vehemently opposed in ''[[samurai]]'' quarters. The fact that the [[Tokugawa bakufu]] was powerless against the foreigners despite the will expressed by the Imperial court was taken as evidence by [[Yoshida Shōin]] and other anti-Tokugawa leaders that the ''sonnō'' (revere the Emperor) portion of the philosophy was not working, and that the [[Tokugawa bakufu|bakufu]] must be replaced by a government more able to show its loyalty to the Emperor by enforcing the Emperor’s will.
Dengan kemasukan kapal-kapal asing yang bertambah di laut Jepun pada akhir kurun ke-18 dan 19, polisi [[sakoku|penyendirian nasional]] semakin dipersoalkan. Maka ''jōi'' (tentang penjajah) dari istilah ''sonnō jōi'', menjadi reaksi terhadap [[Perjanjian Kanagawa]], yang membuka Jepun kepada perdagangan asing pada tahun 1853. Disebabkan ancaman ketenteraan [[Matthew Perry (pegawai laut)|Matthew Perry]] yang bergelar "kapal-kapal hitam", ditandatangani secara paksaan dan ditentang hebat oleh golongan ''[[samurai]]''. Hakikat bahawa [[Tokugawa bakufu]] tidak mampu bertindak terhadap orang luar meskipun kehendak Maharaja jelas diambil sebagai bukti oleh [[Yoshida Shōin]] dan pemimpin-pemimpin anti-Tokugama yang lain bahawa ''sonnō'' (hormati Maharaja) tidak berkesan dan bahawa [[Tokugawa bakufu|bakufu]] mesti digantikan oleh kerajaan yang lebih setia terhadap Maharaja dengan menguatkuasakan kehendak Maharaja.

The philosophy was thus adopted as a battle cry of the rebellious provinces of [[Chōshū Domain|Chōshū]] and [[Satsuma Province|Satsuma]]. The Imperial court in [[Kyoto]] unsurprisingly sympathized with the movement. The [[Emperor Kōmei]] personally agreed with such sentiments, and–breaking with centuries of imperial tradition–began to take an active role in matters of state: as opportunities arose, he fulminated against the treaties and attempted to interfere in the shogunal succession. His efforts culminated in March 1863 with his "[[Order to expel barbarians]]" ({{lang|ja|攘夷勅命}}). Although the Shogunate had no intention of enforcing the order, it nevertheless inspired attacks against the [[Shogunate]] itself and against foreigners in Japan: the most famous incident was that of the English trader [[Charles Lennox Richardson]], for whose death (which was the result of allegedly disrespecting a daimyo) the Tokugawa government had to pay an indemnity of one hundred thousand [[pound sterling|pounds sterling]].<ref>Jansen, pp. 314-5.</ref> Other attacks included the shelling of foreign shipping in [[Shimonoseki]].<ref>Hagiwara, p. 35.</ref> Masterless samurai (''[[ronin]]'') rallied to the cause, assassinating Shogunate officials and Westerners.

But this turned out to be the zenith of the ''sonnō jōi'' movement, since the Western powers responded by demanding heavy [[war reparations|reparation]]s and then bombarding the Satsuma capital of [[Bombardment of Kagoshima|Kagoshima]] when these were not forthcoming. While this incident showed that Japan was no match for Western military powers, it also served to further weaken the shogunate, permitting the rebel provinces to ally and overthrow it in the [[Meiji Restoration]].

The slogan itself was never actually government or even rebel policy; for all its rhetoric, Satsuma in particular had close ties with the West, purchasing guns, artillery, ships and other technology.


==Legasi==
==Legasi==
Selepas pemulihan secara simbolik kuasa [[Maharaja Meiji]], slogan''sonnō jōi'' digantikan dengan ''[[fukoku kyohei]]'' ([[:ja:富国強兵|富国強兵]]), atau "kayakan negara, kuatkan tentara" iaitu slogan [[Era Meiji]] dan tindak tanduknya semasa [[Perang Dunia Kedua]].
Selepas pemulihan secara simbolik kuasa [[Maharaja Meiji]], slogan ''sonnō jōi'' digantikan dengan ''[[fukoku kyohei]]'' ([[:ja:富国強兵|富国強兵]]), atau "kayakan negara, kuatkan tentara" iaitu slogan [[Era Meiji]] dan tindak tanduknya semasa [[Perang Dunia Kedua]].
==Lihat juga==
==Lihat juga==
*Frasa ini juga digunakan dalam novel karya [[James Clavell]] ''[[Gai-Jin (novel)|Gai-Jin]]''
*Frasa ini juga digunakan dalam novel karya [[James Clavell]] ''[[Gai-Jin (novel)|Gai-Jin]]''

Semakan pada 14:30, 18 November 2012

Gambar dari 1861 melambangkan sentimen Jōi (攘夷, "Tentangi Penjajah").
"Sonnō Jōi": "Hormati maharaja, tentangi penjajah!".
Sebahagian cetakan kayu oleh Utagawa Kuniteru memperlihatkan Samurai di bawah bendera Sonnō jōi semasa penentangan Mito pada tahun 1864.

Sonnō jōi (, Hormati maharaja, tentangi penjajah) adalah falsafah politik dan pergerakan sosial Jepun yang didapati daripada Neo-Konfusianisme. Ia menjadi slogan politik pada dekad 1850-an dan 1860-an dalam pergerakan menentang Tokugawa bakufu semasa era Bakumatsu ("Pengakiran Bakufu").

Asal

Slogan sonnō jōi (尊王攘夷 atau 尊皇攘夷 dalam Kanji) berasal dari China dengan Huan dari Qi iaitu pemerintah negara Qi pada Era Musim Bunga dan Luruh. Pada masa itu, dinasti Zhou hilang kawalan negaranya terhadap negara-negara feudal lain dan sering dibelenggu kuasa asing. Huan dari Qi mula-mula menggunakan slogan ini untuk memastikan para pemerintah negara-negara feudal lainnya menghormati pemerintahan Zhou, tetapi dalam realiti dia menggunakannya untuk menguatkan hegemoninya ke atas para pemerintah lain dan mengenepikan kedaulatan dinasti Zhou.

Di Jepun, asal falsafah ini boleh dilihat pada karya-karya abad ke-17 penulis-penulis Konfusian Yamazaki Ansai dan Yamaga Sokō yang menulis mengenai keistimewaan pemerintahan Jepun berbanding pemerintahan negara-negara lain. Idea-idea ini diperluaskan oleh penulisKokugaku Motoori Norinaga dan dilihat dalam teori Takenouchi Shikibu berkenaan taat setia sepenuhnya terhadap Maharaja (尊皇論 sonnōron) dan secara tidak langsung menggalakkan kekurangan kesetiaan terhadap Shogun Tokugawa.

Penulis Mitogaku Aizawa Seishisai memperkenalkan terma sonnō jōi ikedalam bahasa Jepun moden dengan karyanya Shinron pada tahun 1825, di mana sonnō disifatkan kesetiaan bakufu Tokugawa kepada maharaja dan jōi melambangkan agama Kristian.

Pengaruh

Dengan kemasukan kapal-kapal asing yang bertambah di laut Jepun pada akhir kurun ke-18 dan 19, polisi penyendirian nasional semakin dipersoalkan. Maka jōi (tentang penjajah) dari istilah sonnō jōi, menjadi reaksi terhadap Perjanjian Kanagawa, yang membuka Jepun kepada perdagangan asing pada tahun 1853. Disebabkan ancaman ketenteraan Matthew Perry yang bergelar "kapal-kapal hitam", ditandatangani secara paksaan dan ditentang hebat oleh golongan samurai. Hakikat bahawa Tokugawa bakufu tidak mampu bertindak terhadap orang luar meskipun kehendak Maharaja jelas diambil sebagai bukti oleh Yoshida Shōin dan pemimpin-pemimpin anti-Tokugama yang lain bahawa sonnō (hormati Maharaja) tidak berkesan dan bahawa bakufu mesti digantikan oleh kerajaan yang lebih setia terhadap Maharaja dengan menguatkuasakan kehendak Maharaja.

Legasi

Selepas pemulihan secara simbolik kuasa Maharaja Meiji, slogan sonnō jōi digantikan dengan fukoku kyohei (富国強兵), atau "kayakan negara, kuatkan tentara" iaitu slogan Era Meiji dan tindak tanduknya semasa Perang Dunia Kedua.

Lihat juga

Nota

Rujukan