Deerhound
| Deerhound | |
|---|---|
 | |
| FCI - Standard Nr. 164 | |
| Oorsprungsland | Vereenigt Königriek |
| Klassifikation FCI |
|
| Rassenaam nah FCI | Deerhound |
| Anner Naams | Scottish Deerhound, Highland Deerhound, Schottisch Hirschhund |
| Schufthööcht | Rüde mind. 76 cm Teev mind. 71 cm |
| Gewicht | Rüde etwa 45,5 kg Teev etwa 36,5 kg |
| List vun de Hunnenrassen | |
De Deerhound is en vun de FCI anerkannt britisch Hunnenrass (FCI-Gruppe 10, Sektschoon 2, Standard Nr. 164).
Herkunft un Geschichtliches
De Deerhound wurr to de Hetzjagd up Hirsche (deer engelsch för Hirsch) tücht un deen in dat Middelöller den schottischen Adel as Begleithund. Ebenso as de Irisch Wulfshund geiht de Deerhound up de groot keltischen Windhunnen torüch; he weer ok an de Rekonstruktschoon van de letzteren Rass bedeeligt.
Dör dat Inführen van Scheetwappen to de Jagd hett de Deerhound sien Upgaav verloren, de Hirsch up Sicht to hetzen. In‘n Gegensatz to’n Wulfshund wurr he dornah aber ok för de Hirschjagd mit Füerwappen bruukt, dat so nömmt Deer-Stalking,[1] so dat sück sien Bestand över de Johrhunnerte nich wesentlich ännern dee. 1886 wurr de Britische Deerhoundclub grünnd, de den noch hüüd gültigen Rassestandard fastleggt hett.
Beschrieven
De Deerhound is en groot bit düchtig groot (76 cm) eleganter Windhund mit dicht, zottelig, aber anliggend Fell, dat sück harsch un stief anföhlt. De Farven sünd dunkel Blaugrau, dunkleres un helleres Grau oder stroomt, as ok geel, tootsandfarven oder rootbruunlich mit swaart Mask un swaart Ohren, Läufen un Rute. Sien Ohren sünd lütt, hooch ansett un in de Ruhe torüchfalt (Rosenohren); in de Erregung wwurrn se över den Kopp haben.
De Rute is lang. Se is stark an’n Ansatz, verjüngt sück un reckt meest bit an den Grund. In’n Stand fallt se vullkommen liek af oder is upbagen.
Verwennen
De Deerhound is en goot Begleithund, weniger flink as de Greyhound, aber starker un wedderstandsfähiger. As Sporthund löppt he Windhundrennen, to’n Bispeel bi’n Coursing. Wo disse Jagdmethood noch tolaaten is, kann he ok bi de Hasenhetze to’n Insatz kommen.
Wesen
De Rassestandard beschrifft den idealen Deerhound so: „seine allgemeine Haltung [ist] von edler Würde geprägt. Sanft und freundlich. Gehorsam und leicht zu erziehen, da er bestrebt ist, zu gefallen. Fügsam und ausgeglichen, niemals mißtrauisch, aggressiv oder scheu. Zeigt sich mit ruhiger Würde.“[2]
Weblinks
- De Hund bi de FCI (PDF-Datei
- Fibel över de Deerhound-Uptucht (Nehren, Bewegung, Gesundheit, Besünnerheiten) as PDF (898 kB)
Enkeld Nahwiesen
- ↑ William Scrope: Days of deer-stalking. London 1883.
- ↑ Vörlaag:FCI-Link