klooien

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klooien    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klooi·en

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘stuntelen’ voor het eerst aangetroffen in 1961
• afgeleid van klooi met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
klooien	klooide	geklooid
zwak -d	volledig

Werkwoord

klooien

1. onovergankelijk (informeel) prutsen, lummelen, vervelende dingen doen

   • ,,Hij kaatst tegen de wanden van mijn kop, hij maakt mijn kaken stijf. Hij mompelt en sist. Ik voel hem rommelen en klooien, ruisend en klikkend schiet hij in mijn lichaam heen en weer als een luchtbel in de centrale verwarming.  

Hyponiemen

• aanklooien, verklooien

Afgeleide begrippen

• geklooi, klooier, klooister

Zelfstandig naamwoord

de klooien mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klooi

Gangbaarheid

• Het woord klooien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klooien" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.