pulcher
- pul·cher
pulcher
- mooi, fraai, schoon of knap (van uiterlijk)
- edel, uitstekend
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | pulchrus | pulchra | pulchrum | pulchrī | pulchrae | pulchra |
| genitief | pulchrī | pulchrae | pulchrī | pulchrōrum | pulchrārum | pulchrōrum |
| datief | pulchrō | pulchrae | pulchrō | pulchrīs | pulchrīs | pulchrīs |
| accusatief | pulchrum | pulchram | pulchrum | pulchrōs | pulchrās | pulchra |
| ablatief | pulchrō | pulchrā | pulchrō | pulchrīs | pulchrīs | pulchrīs |
| vocatief | pulchre | pulchra | pulchrum | pulchrī | pulchrae | pulchra |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): pulchrior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): pulchrissimus | ||||||