[go: nahoru, domu]
Naar inhoud springen

Gaius Flavius Fimbria (consul in 104 v.Chr.): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerking
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0.8.6
 
(3 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Gaius Flavius Fimbria''' was een Romeins politicus, die zich als ''[[homo novus]]'' uit een lage stand tot hoge ambten te verheffen wist door zijn eigen verdiensten en talent.<ref>[[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], ''In Verrem'' II 5.181, ''Pro Plancio'' 12.</ref>
'''Gaius Flavius Fimbria''' was een Romeins politicus, die zich als ''[[homo novus]]'' uit een lage stand tot hoge ambten te verheffen wist door zijn eigen verdiensten en talent.<ref>[[Marcus Tullius Cicero|Cicero]], ''In Verrem'' II 5.181, ''Pro Plancio'' 12.</ref>


In [[105 v.Chr.]] was hij kandidaat voor het [[consul (Rome)|consulaat]], en het volk gaf aan hem haar voorkeur in plaats van aan zijn tegenstander [[Quintus Lutatius Catulus (consul in 102 v.Chr.)|Quintus Lutatius Catulus]]. Daarop werd Fimbria in [[104 v.Chr.]] samen met [[Gaius Marius]] – wiens tweede consulaat dit was – consul.<ref>''[[Corpus Inscriptionum Latinarum|CIL]]'' I² 2.679, ''Fasti Antiates'' ([C. Mari. C. f.] II, C. F[l]avi. Fimbr.); pseudo-[[Asconius Pedianus|Asconius]], 78 en 81 C, [[Julius Obsequens|Iulius Obsequens]], ''Ab anno urbis conditae dv prodigiorum liber'' 43; ''[[Chronograaf van 354]]'' (Mario II et Fimbrio); ''[[Fasti]] [[Hydatius]]'' (Mario II et Timbria), ''[[Chronicon Paschale]]'' ({{Polytonic|Μαρίου τὸ β´ καὶ Φιμβρίου}}), [[Cassiodorus]], Cicero, ''In Verrem'' II 5.181, ''Pro Plancio'' 12, ''Pro C. Rabirio perduellionis reo'' 21, ''[[De officiis]]'' III 77, [[Valerius Maximus]], ''Facta et dicta memorabilia'' VII 2 § 4.</ref> Fimbria schijnt zijn populariteit in deze periode te hebben verworven, daar hij eerdere onsuccesvol had gepoogd tot ''[[tribunus plebis]]'' te worden verkozen.<ref>Cicero, ''Pro Plancio'' 52.</ref>
In [[105 v.Chr.]] was hij kandidaat voor het [[consul (Rome)|consulaat]], en het volk gaf aan hem de voorkeur in plaats van aan zijn tegenstander [[Quintus Lutatius Catulus (consul in 102 v.Chr.)|Quintus Lutatius Catulus]]. Daarop werd Fimbria in [[104 v.Chr.]] samen met [[Gaius Marius]] – wiens tweede consulaat dit was – consul.<ref>''[[Corpus Inscriptionum Latinarum|CIL]]'' I² 2.679, ''Fasti Antiates'' ([C. Mari. C. f.] II, C. F[l]avi. Fimbr.); pseudo-[[Asconius Pedianus|Asconius]], 78 en 81 C, [[Julius Obsequens|Iulius Obsequens]], ''Ab anno urbis conditae dv prodigiorum liber'' 43; ''[[Chronograaf van 354]]'' (Mario II et Fimbrio); ''[[Fasti]] [[Hydatius]]'' (Mario II et Timbria), ''[[Chronicon Paschale]]'' ({{Polytonic|Μαρίου τὸ β´ καὶ Φιμβρίου}}), [[Cassiodorus]], Cicero, ''In Verrem'' II 5.181, ''Pro Plancio'' 12, ''Pro C. Rabirio perduellionis reo'' 21, ''[[De officiis]]'' III 77, [[Valerius Maximus]], ''Facta et dicta memorabilia'' VII 2 § 4.</ref> Fimbria schijnt zijn populariteit in deze periode te hebben verworven, daar hij eerdere onsuccesvol had gepoogd tot ''[[tribunus plebis]]'' te worden verkozen.<ref>Cicero, ''Pro Plancio'' 52.</ref>


Hoewel we niet weten welke [[Romeinse provincie]] hij na zijn consulaat kreeg toegewezen, weten we wel dat hij door [[Marcus Gratidius]] nadien werd aangeklaagd voor ''repetundae'' (knevelarij), gesteund door bewijs van [[Marcus Aemilius Scaurus (consul in 115 v.Chr.)|Marcus Aemilius Scaurus]], doch vrijgesproken.<ref>Cicero, ''pro M. Fonteio'' 24, 26, ''Brutus'' 168, Valerius Maximus, ''Facta et dicta memorabilia'' VIII 5 § 2.</ref> Tijdens de opstand van [[Lucius Appuleius Saturninus]] in [[100 v.Chr.]], nam Fimbria samen met andere oud-consuls de wapens op om het pbulieke goed te verdedigen.<ref>Cicero, ''Pro C. Rabirio perduellionis reo'' 21.</ref>
Hoewel we niet weten welke [[Romeinse provincie]] hij na zijn consulaat kreeg toegewezen, weten we wel dat hij door [[Marcus Gratidius]] nadien werd aangeklaagd voor ''repetundae'' (knevelarij), gesteund door bewijs van [[Marcus Aemilius Scaurus (consul in 115 v.Chr.)|Marcus Aemilius Scaurus]], doch vrijgesproken.<ref>Cicero, ''pro M. Fonteio'' 24, 26, ''Brutus'' 168, Valerius Maximus, ''Facta et dicta memorabilia'' VIII 5 § 2.</ref> Tijdens de opstand van [[Lucius Appuleius Saturninus]] in [[100 v.Chr.]], nam Fimbria samen met andere oud-consuls de wapens op om het publieke goed te verdedigen.<ref>Cicero, ''Pro C. Rabirio perduellionis reo'' 21.</ref>


De ''[[legatus (rang)|legatus]]'' [[Gaius Flavius Fimbria (militair)|Gaius Flavius Fimbria]] en [[Flavius Fimbria]] waren vermoedelijk zonen van hem.
De ''[[legatus (rang)|legatus]]'' [[Gaius Flavius Fimbria (militair)|Gaius Flavius Fimbria]] en [[Flavius Fimbria]] waren vermoedelijk zonen van hem.
Regel 13: Regel 13:
*{{Aut|T.R.S. Broughton}}, ''The Magistrates of the Roman Republic'', I, New York, 1951, p. 558.
*{{Aut|T.R.S. Broughton}}, ''The Magistrates of the Roman Republic'', I, New York, 1951, p. 558.
* art. Flavius (7), in {{Aut|F. Lübker}} - trad. ed. {{Aut|J.D. Van Hoëvell}}, ''Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen'', Rotterdam, 1857, p. [http://books.google.be/books?hl=nl&id=5ElAAAAAcAAJ&pg=PA370 370].
* art. Flavius (7), in {{Aut|F. Lübker}} - trad. ed. {{Aut|J.D. Van Hoëvell}}, ''Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen'', Rotterdam, 1857, p. [http://books.google.be/books?hl=nl&id=5ElAAAAAcAAJ&pg=PA370 370].
* {{Aut|W. Smith}}, art. Fimbria (1), in {{Aut|W. Smith}}, ''Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology'', II, Boston, 1867, p. [http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/1258.html 150].
* {{Aut|W. Smith}}, art. Fimbria (1), in {{Aut|W. Smith}}, ''Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology'', II, Boston, 1867, p. [https://web.archive.org/web/20110514064436/http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/1258.html 150].
{{StartOpvolging}}
{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi
{{OpvolgingCombi
Regel 23: Regel 23:
[[Categorie:Gens Flavia]]
[[Categorie:Gens Flavia]]
[[Categorie:Romeins consul|Flavius Fimbria, Gaius]]
[[Categorie:Romeins consul|Flavius Fimbria, Gaius]]
[[Categorie:Persoon in de 2e eeuw v.Chr.]]

Huidige versie van 29 jan 2022 om 15:09

Gaius Flavius Fimbria was een Romeins politicus, die zich als homo novus uit een lage stand tot hoge ambten te verheffen wist door zijn eigen verdiensten en talent.[1]

In 105 v.Chr. was hij kandidaat voor het consulaat, en het volk gaf aan hem de voorkeur in plaats van aan zijn tegenstander Quintus Lutatius Catulus. Daarop werd Fimbria in 104 v.Chr. samen met Gaius Marius – wiens tweede consulaat dit was – consul.[2] Fimbria schijnt zijn populariteit in deze periode te hebben verworven, daar hij eerdere onsuccesvol had gepoogd tot tribunus plebis te worden verkozen.[3]

Hoewel we niet weten welke Romeinse provincie hij na zijn consulaat kreeg toegewezen, weten we wel dat hij door Marcus Gratidius nadien werd aangeklaagd voor repetundae (knevelarij), gesteund door bewijs van Marcus Aemilius Scaurus, doch vrijgesproken.[4] Tijdens de opstand van Lucius Appuleius Saturninus in 100 v.Chr., nam Fimbria samen met andere oud-consuls de wapens op om het publieke goed te verdedigen.[5]

De legatus Gaius Flavius Fimbria en Flavius Fimbria waren vermoedelijk zonen van hem.

Cicero die een wijze spreuk van hem als rechter aanhaalt,[6] noemt hem ook als redenaar.[7]

Noten

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Cicero, In Verrem II 5.181, Pro Plancio 12.
  2. ↑ CIL I² 2.679, Fasti Antiates ([C. Mari. C. f.] II, C. F[l]avi. Fimbr.); pseudo-Asconius, 78 en 81 C, Iulius Obsequens, Ab anno urbis conditae dv prodigiorum liber 43; Chronograaf van 354 (Mario II et Fimbrio); Fasti Hydatius (Mario II et Timbria), Chronicon Paschale (Μαρίου τὸ β´ καὶ Φιμβρίου), Cassiodorus, Cicero, In Verrem II 5.181, Pro Plancio 12, Pro C. Rabirio perduellionis reo 21, De officiis III 77, Valerius Maximus, Facta et dicta memorabilia VII 2 § 4.
  3. ↑ Cicero, Pro Plancio 52.
  4. ↑ Cicero, pro M. Fonteio 24, 26, Brutus 168, Valerius Maximus, Facta et dicta memorabilia VIII 5 § 2.
  5. ↑ Cicero, Pro C. Rabirio perduellionis reo 21.
  6. ↑ Cicero, De officiis III 77. Vgl. Valerius Maximus, Facta et dicta memorabilia VII 2 § 4.
  7. ↑ Cicero, Brutus 129, 233.

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, I, New York, 1951, p. 558.
  • art. Flavius (7), in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 370.
  • W. Smith, art. Fimbria (1), in W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, II, Boston, 1867, p. 150.
Voorganger:
Gnaius Mallius Maximus en Publius Rutilius Rufus 		Romeins consul
samen met Gaius Marius (II)
104 v.Chr. 		Opvolger:
Lucius Aurelius Orestes en Gaius Marius (III)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gaius_Flavius_Fimbria_(consul_in_104_v.Chr.)&oldid=60971157"