Gerrie van der Klei: verschil tussen versies
Uiterlijk
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Ping Ping naar Ping Ping (musical)), met behulp van pop-ups |
|||
Regel 26: | Regel 26: | ||
*1982: ''De Ballen, de eerste Nederlandse confusical,'' met [[Wim Hogenkamp]] en Rob Roeleveld |
*1982: ''De Ballen, de eerste Nederlandse confusical,'' met [[Wim Hogenkamp]] en Rob Roeleveld |
||
* 1983: ''De zoon van Louis Davids'', [[Gerben Hellinga]] - Jaques Klöters en Martin van Dijk - [[Hans Vermeulen]] |
* 1983: ''De zoon van Louis Davids'', [[Gerben Hellinga]] - Jaques Klöters en Martin van Dijk - [[Hans Vermeulen]] |
||
* 1984: ''[[Ping Ping]]'', [[Annie M.G. Schmidt]] en [[Harry Bannink]] |
* 1984: ''[[Ping Ping (musical)|Ping Ping]]'', [[Annie M.G. Schmidt]] en [[Harry Bannink]] |
||
* 1994: ''[[Victor Victoria]]'' |
* 1994: ''[[Victor Victoria]]'' |
||
* 1994/1995: ''Later is te laat'' - [[Noël Coward]] |
* 1994/1995: ''Later is te laat'' - [[Noël Coward]] |
Versie van 29 mei 2021 17:54
Gerrie van der Klei | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 22 februari 1945 | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Beroep | jazzzangeres en actrice | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
|
Gerrie van der Klei (Nieuwer-Amstel, 22 februari 1945) is een Nederlands jazzzangeres, (musical)actrice, muzikant (klassiek gitaar) en danseres.
Levensloop
Van der Klei vormde in de jaren zeventig met haar zus Dorine het duo de Sissies. Met een repertoire en show ontleend aan de jaren twintig behaalden ze vele successen. Later zong ze in het jazzorkest van haar levenspartner Boy Edgar. Ze trad met hem over de hele wereld op, onder meer in Carnegie Hall in New York, voor jazz een van de belangrijkste podia ter wereld.[1] Zij toerde ook door Amerika.[1]
In maart 2000 raakte Van der Klei gewond bij een verkeersongeluk, waarbij ze drie ribben brak. Haar rol in Python, als liefde je wurgt moest daarom enige tijd worden waargenomen door Cox Habbema.
Theater
- 1977: Foxtrot, Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink
- 1982: De Ballen, de eerste Nederlandse confusical, met Wim Hogenkamp en Rob Roeleveld
- 1983: De zoon van Louis Davids, Gerben Hellinga - Jaques Klöters en Martin van Dijk - Hans Vermeulen
- 1984: Ping Ping, Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink
- 1994: Victor Victoria
- 1994/1995: Later is te laat - Noël Coward
- 1995/1996: You're the Top, als Linda Porter Cole Porter
- 1998/1999: En nu wij!, als Lisette Maree met Willem Nijholt
- 2000/2001: 42nd Street, als Maggie Jones
- 2002/2003: Nonsens, als Moeder Overste
- 2006/2007: My Fair Lady, als Mevrouw Higgins
- 2008/2009: Purper, sinds 1980, als soliste
- 2010/2011: La Cage Aux Folles, als Jaqueline
- 2012/2013: Annie, als Miss Hannigan
- 2013: Musical Gone Mad, als soliste
- 2013/2014: Purper, als soliste naast Anouk van Nes, Mirthe Bron/Celine Purcell en Mylou Frencken
- 2014: Ladies buitenspel, als soliste naast Anouk van Nes, Mirthe Bron en Mylou Frencken
- 2015: Dames eerst, als soliste naast Anouk van Nes, Mirthe Bron en Mylou Frencken
- 2015: Spelen met Klei, ter ere van Van der Klei's 70e verjaardag, geproduceerd door Stage Entertainment en M-Lab
- 2015/2016: Vrouwen van later, naast Trudy Labij en Ingeborg Elzevier; ook reprise in 2016/2017
- 2017/2018: My Fair Lady, als alternate mevrouw Higgins
- 2019/2020: Anastasia, als Grootvorstin Keizerin-Moeder Maria Feodorovna
- 2021/2022: Diana & Zonen, als Camilla
Cd's
- Oh, Lady Be Good (jazz)
- Lovers and Friends
Films
- "Soof" (2013), Kunstenares
- Het rijke verdriet (2010)[2]
- 101 Dalmatiërs (1995), als stem van Cruella De Vil
- Flodder (1986), als Buurvrouw Wijnberg
- De illusionist (1984), als zijn assistent
- 'n Akkoord (1982)
Televisie
- 2012: Moeder, ik wil bij de Revue, als Riet Hogendoorn
- 1992: In de Vlaamsche pot, als de moeder van Patricia
Noten
- ↑ a b Kunststof, Radio 1, 7 maart 2012
- ↑ Patricia Smagge, Het rijke verdriet, recensie. Movie2movie. Gearchiveerd op 15 november 2011. Geraadpleegd op 12 januari 2012.