Gevangenschap (dier)

Opgevangen ringstaartmaki's in het Renialareservaat in Madagaskar

Een dier is in gevangenschap wanneer zijn bewegingsvrijheid door mensen wordt beperkt. De term wordt meestal toegepast op wilde dieren die onder andere gevangen gehouden ten behoeve van bescherming, onderwijs, wetenschap of tentoonstelling in een dierentuin. De term gevangenschap kan ook slaan op het houden van gedomesticeerde dieren, zoals vee of huisdieren.

Doelen

Instandhouding van de soort

Een in gevangenschap opgegroeide Californische condor wordt geherintoduceerd in de Hopper Mountain National Wildlife Refuge in Ventura County, Californië

Sommige zoölogische instanties houden bedreigde diersoorten in gevangenschap om deze te beschermen voor uitsterven. Zij proberen om met een fokprogramma een levensvatbare populatie van een soort in stand te houden. Wanneer dit is gelukt, kan eventueel worden overgegaan tot herintroductie in het wild. Een succesvol voorbeeld is de Californische condor (Gymnogyps californianus). Deze was bijna uitgestorven, maar kon worden gered dankzij herintroductie met exemplaren die zich in gevangenschap hadden voortgeplant.

Soorten die de status EW hebben ('uitgestorven in het wild') komen alleen nog maar voor in gevangenschap. Voorbeelden zijn de hawaiikraai (Corvus hawaiiensis) en het Pater-Davidshert (Elaphurus davidianus).

Opvang

Dierenopvangcentra verzorgen dieren die op eigen kracht niet in het wild kunnen overleven. Het betreft bijvoorbeeld jonge, zieke, verzwakte of gewonde dieren, die soms na een tijdelijk verblijf weer kunnen worden uitgezet. Er zijn ook dieren die permanente verzorging nodig hebben. Zij hebben bijvoorbeeld te lang in gevangenschap geleefd of zijn als juveniel in de steek gelaten, zodat ze niet hebben geleerd om voor zichzelf te zorgen.

Abnormaal gedrag

Dieren in gevangenschap kunnen abnormaal gedrag ontwikkelen onder invloed van stress of verveling. Voorbeelden zijn repetitief gedrag, zelfverminking^[1] en excessieve persoonlijke verzorging.

Abnormaal gedrag kan soms worden voorkomen door het gezelschap van een soortgenoot van hetzelfde geslacht.^[2] Een andere veel toegepaste maatregel tegen abnormaal gedrag is gedragsverrijking; het introduceren van prikkels uit de omgeving die nodig zijn voor een optimale psychologische en fysiologische welzijn.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Ina Rommeck (2009). Risk factors and remediation of self-injurious and self-abuse behavior in rhesus macaques. Journal of Applied Animal Welfare Science 12 (1): 61–72. DOI: 10.1080/10888700802536798.
↑ (en) Kate C. Baker (2012). Benefits of pair housing are consistent across a diverse population of rhesus macaques. Applied Animal Behaviour Science 137 (3-4): 148–156. DOI: 10.1016/j.applanim.2011.09.010.

Zie de categorie Captive animals van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] (en) Ina Rommeck (2009). Risk factors and remediation of self-injurious and self-abuse behavior in rhesus macaques. Journal of Applied Animal Welfare Science 12 (1): 61–72. DOI: 10.1080/10888700802536798.

[2] (en) Kate C. Baker (2012). Benefits of pair housing are consistent across a diverse population of rhesus macaques. Applied Animal Behaviour Science 137 (3-4): 148–156. DOI: 10.1016/j.applanim.2011.09.010.

[1]

[2]