Leo Pleysier: verschil tussen versies

Leo Pleysier
	Leo Pleysier (januari 2015).
Algemene informatie
Volledige naam	Leo Jozef Theresia Pleysier
Geboren	28 mei 1945
Geboorteplaats	Rijkevorsel
Land	België
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 30 jul 2024 13:52

Leo Jozef Theresia Pleysier (Rijkevorsel, 28 mei 1945) is een Nederlandstalig Belgisch schrijver. Hij werd geboren in Rijkevorsel in de Antwerpse Kempen, en woont daar anno 2024 nog steeds.

In zijn verhalende prozawerk onderzoekt hij zijn verhouding tot zijn geboortestreek en zijn familieleden. Angst, eenzaamheid, nestwarmte, geweld, de veranderende tijdgeest, isolement en verbondenheid tussen mensen zijn enkele terugkerende thema's. Pleysiers romans zijn emblemata van de menselijke conditie. Ze bevatten tussen de regels ook heel wat tijds- en maatschappijkritiek.

Zijn eerste boeken (Mirliton en Niets dan schreeuw) zijn experimenteel van taal en compositie en ik-gericht. Gaandeweg heeft de auteur zijn horizon verruimd: van zijn eigen streek (Waar was ik weer?) naar Engeland (Shimmy), Afrika (Zwart van het volk), India en China (De Gele Rivier is bevrozen, De trousse).

Wit is altijd schoon (1989), waarin hij zijn spraakzame moeder na haar dood laat 'voortratelen', zorgde voor de doorbraak bij het grote publiek. Typisch mondeling taalgebruik wordt hier uitgepuurd op schrift gezet. Het krijgt muzikaal-ritmische kwaliteiten.

Hierop volgden De kast (1991), De Gele Rivier is bevrozen (1993) en Volgend jaar in Berchem (2000), waarin respectievelijk een zus, een tante non en de vader centraal staan. De dieven zijn al gaan slapen (2003) bevat een mengeling van autobiografische en poëticale fragmenten. In 2004 verscheen De Trousse en in 2007 De Latino's: een novelle resp. een roman over Vlamingen in de wijde wereld. In 2010 verscheen de op een jeugdherinnering gebaseerde roman Dieperik waarin een verhaal wordt verteld dat eigenlijk niet verteld mocht worden. De verhalenbundel De zoon, de maan en de sterren (2014) vervlecht motieven als geborgenheid en bedreiging, het lokale en het mondiale. Heel de tijd (2018) is een reeks van herinneringen en kleine verhalen over het verstrijken van de tijd. In Klokgelui (2023) contrasteert de schrijver het wereldwijze gepraat van een groep wandelclubleden met de stille vereenzaming van een oud koppel.

Prijzen en nominaties

De Stijn Streuvelsprijs voor verhalend proza 1971, voor Mirliton
De Eugène Baieprijs 1982, voor De weg naar Kralingen
De Arkprijs van het Vrije Woord 1984, voor Kop in kas
De Dirk Martensprijs 1989, voor Wit is altijd schoon
Nominatie AKO-Literatuurprijs 1990, voor Wit is altijd schoon
De F. Bordewijk-prijs 1990, voor Wit is altijd schoon
Longlist AKO-Literatuurprijs 1991, De kast
Nominatie Libris Literatuur Prijs 1993, voor De Gele Rivier is bevrozen
Longlist AKO-Literatuurprijs 1994, De Gele Rivier is bevrozen
De Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Proza 1996, voor De Gele Rivier is bevrozen
Longlist Gouden Uil 1996, Zwart van het volk
Nominatie Gouden Uil 2001, voor Volgend jaar in Berchem
Longlist AKO-Literatuurprijs 2001, Volgend jaar in Berchem
Longlist Libris Literatuur Prijs 2001, Volgend jaar in Berchem
Longlist Gouden Uil 2003, De dieven zijn al gaan slapen
Longlist AKO-Literatuurprijs 2004, De trousse
Longlist Libris Literatuur Prijs 2004, De trousse
Longlist AKO-Literatuurprijs 2007, De Latino's
Longlist Libris Literatuur Prijs 2010, Dieperik
De Hans Vervoort-prijs 2024, voor Klokgelui^[1]

Bibliografie

Mirliton, Orion-Desclée De Brouwer, Brugge, 1971 - proza.
Niets dan schreeuw, Orion-Desclée De Brouwer, Brugge, 1972 - proza.
Negenenvijftig, Standaard Uitgeverij, Antwerpen, 1975 - proza.
Het jaar van het dorp, Pink Editions & Productions, Antwerpen, 1977 - roman.
De razernij der winderige dagen, De Bezige Bij, Amsterdam, 1978 - roman.
De weg naar Kralingen, De Bezige Bij, Amsterdam, 1981 - roman.
Kop in kas, De Bezige Bij, Amsterdam, 1983 - roman.
Shimmy, De Bezige Bij, Amsterdam, 1987 - novelle.
Wit is altijd schoon, De Bezige Bij, Amsterdam, 1989 - roman.
Waar was ik weer? Het drieluik, De Bezige Bij, Amsterdam, 1990- verzamelde romans.
De kast, De Bezige Bij, Amsterdam, 1991 - roman.
De Gele Rivier is bevrozen, De Bezige Bij, Amsterdam, 1993 - roman.
Zwart van het volk, De Bezige Bij, Amsterdam, 1996 - roman.
Drie vrouwen, De Bezige Bij, Amsterdam, 1998 - verzamelbundel.
Volgend jaar in Berchem, De Bezige Bij, Amsterdam, 2000 - roman.
Familieportret, De Bezige Bij, Amsterdam, 2001 - romancyclus.
De dieven zijn al gaan slapen, De Bezige Bij, Amsterdam, 2003 - beknopte autobiografie.
De trousse, De Bezige Bij, Amsterdam, 2004 - novelle.
De Latino's, De Bezige Bij, Amsterdam, 2007 - roman.
Wit is altijd schoon, De Bezige Bij, Amsterdam, 2009 - luisterboek.
Dieperik, De Bezige Bij, Amsterdam, 2010 - roman.
Een jager in de sneeuw, De Carbolineum Pers, Kalmthout, 2012 - verhaal.
De zoon, de maan en de sterren, De Bezige Bij, Amsterdam, 2014 - verhalen.
Familiealbum, De Bezige Bij, Amsterdam, 2015 - verzamelde romans.
Drie verhalen, De Carbolineum Pers, Kalmthout, 2017 - verhalen.
Heel de tijd, De Bezige Bij, Amsterdam, 2018 - herinneringen en verhalen.
Klokgelui, De Bezige Bij, Amsterdam, 2023 - roman.

Scenario's

En wat zullen we over het sterven zeggen? (1976 in samenwerking met Jef Cornelis, BRT)
Vlaanderen '77 (1977 i.s.m. Jef Cornelis, BRT)

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Nieuws over de Hans Vervoort-prijs 2024: de winnaar is bekend!www.hansvervoort.nl

Zie de categorie Leo Pleysier van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Nieuws over de Hans Vervoort-prijs 2024: de winnaar is bekend!www.hansvervoort.nl

[1]

@@ Regel 40: / Regel 40: @@
 ''Wit is altijd schoon'' (1989), waarin hij zijn spraakzame moeder na haar dood laat 'voortratelen', zorgde voor de doorbraak bij het grote publiek. Typisch mondeling taalgebruik wordt hier uitgepuurd op schrift gezet. Het krijgt muzikaal-ritmische kwaliteiten.
-Hierop volgden ''De kast'' (1991), ''De Gele Rivier is bevrozen'' (1993) en ''Volgend jaar in Berchem'' (2000), waarin respectievelijk een zus, een tante non en de vader centraal staan. ''De dieven zijn al gaan slapen'' (2003) bevat een mengeling van autobiografische en poëticale fragmenten. In 2004 verscheen ''De Trousse'' en in 2007 ''De Latino's'': een novelle resp. een roman over Vlamingen in de wijde wereld. In 2010 verscheen de op een jeugdherinnering gebaseerde roman ''Dieperik'' waarin een verhaal wordt verteld dat eigenlijk niet verteld mocht worden. De verhalenbundel ''De zoon, de maan en de sterren'' (2014) vervlecht motieven als geborgenheid en bedreiging, het lokale en het mondiale. ''Heel de tijd'' (2018) is een reeks van herinneringen en kleine verhalen over het verstrijken van de tijd. In 'Klokgelui' contrasteert de schrijver het wereldwijze gepraat van een groep wandelclubleden met de stille vereenzaming van een oud koppel.
+Hierop volgden ''De kast'' (1991), ''De Gele Rivier is bevrozen'' (1993) en ''Volgend jaar in Berchem'' (2000), waarin respectievelijk een zus, een tante non en de vader centraal staan. ''De dieven zijn al gaan slapen'' (2003) bevat een mengeling van autobiografische en poëticale fragmenten. In 2004 verscheen ''De Trousse'' en in 2007 ''De Latino's'': een novelle resp. een roman over Vlamingen in de wijde wereld. In 2010 verscheen de op een jeugdherinnering gebaseerde roman ''Dieperik'' waarin een verhaal wordt verteld dat eigenlijk niet verteld mocht worden. De verhalenbundel ''De zoon, de maan en de sterren'' (2014) vervlecht motieven als geborgenheid en bedreiging, het lokale en het mondiale. ''Heel de tijd'' (2018) is een reeks van herinneringen en kleine verhalen over het verstrijken van de tijd. In ''Klokgelui'' (2023) contrasteert de schrijver het wereldwijze gepraat van een groep wandelclubleden met de stille vereenzaming van een oud koppel.
 == Prijzen en nominaties ==