[go: nahoru, domu]

Naar inhoud springen

The Disorderly Orderly

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf The Disorderly Orderly (lied))
The Disorderly Orderly
Oh moeder, wat een broeder
Regie Frank Tashlin
Producent Paul Jones
Jerry Lewis
Arthur P. Schmidt
Scenario Frank Tashlin
Norm Liebmann (verhaal)
Ed Haas (verhaal)
Hoofdrollen Jerry Lewis
Glenda Farrell
Susan Oliver
Muziek Joseph J. Lilley
Montage Russel Wiles
John Woodcock
Cinematografie W. Wallace Kelley
Distributie Paramount Pictures
Première 16 december 1964
Genre Komedie
Speelduur 90 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Opbrengst $ 2.700.000
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Disorderly Orderly is een Amerikaanse filmkomedie uit 1964 onder regie van Frank Tashlin. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel Oh moeder, wat een broeder.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Lewis vertolkt de rol van Jerome Littlefield, een stuntelende ziekenbroeder. Hij wilde eigenlijk dokter worden, maar door zijn neurotische identificatie-empathie lukt dat niet. Hij is niet bepaald handig in zijn beroep: op het moment dat hij zijn idool Fat Jack in een dwangbuis moet stoppen wordt hij zelf in een dwangbuis gestopt, en op het moment dat hij de tanden van een klant aan het poetsen is ziet hij dat hij zijn kunstgebit nog niet in heeft. Hij probeert graag te helpen. Hierdoor komt hij vaak in problemen met de schreeuwerige zuster Higgins, die zich ergert aan het gedrag van Jerome. Naar eigen zeggen heeft hij zelf goede oren en is het geschreeuw van Higgins dus niet nodig.

Op het moment dat Susan Andrews, die vroeger bij Jerome op school heeft gezeten, in het ziekenhuis belandt denkt Jerome dat zij de enige is die hem van zijn aandoening af kan helpen. Door het feit dat Jerome zich aangetrokken voelt door Susan, kwetst hij regelmatig zijn vriendin Julie. Op het moment dat hij er, ondanks Susans eerdere afkeuring van Jerome, eindelijk in slaagt Susan te kussen is hij genezen en hoopt hij zijn droom om dokter te worden voort te kunnen zetten.

Acteur Personage
Lewis, Jerry Jerry Lewis Jerome Littlefield
Farrell, Glenda Glenda Farrell Dokter Howard
Oliver, Susan Susan Oliver Susan Andrews
Sharpe, Karen Karen Sharpe Julie Blair
Freeman, Kathleen Kathleen Freeman Maggie Higgins
Sloane, Everett Everett Sloane Mijnheer Tuffington
Moore, Del Del Moore Dokter Davenport
Pearce, Alice Alice Pearce Mevrouw Fuzzibee
Frome, Milton Milton Frome Directielid
Macchia, John John Macchia Ziekenbroeder
Leonard, Jack E. Jack E. Leonard Fat Jack
Nichols, Barbara Barbara Nichols Juffrouw Marlowe
Landers, Muriel Muriel Landers Millicent
Scannell, Frank J. Frank J. Scannell Milton M. Mealy

Het titelnummer werd gezongen door Sammy Davis jr.. Het nummer, geschreven door Earl Shuman en Leon Carr, is te horen tijdens de openingstitels.

De opnames van de film vonden plaats in Greystone Park and Mansion in Beverly Hills. De kostuums waren ontworpen door Edith Head.

De film werd niet al te positief ontvangen door critici. Howard Thompson van New York Times was in zijn recensie wel te spreken over enkele van de bijrollen, maar was van mening dat de film na ongeveer een derde van de speeltijd al door zijn beste grappen en momenten heen was.[1]