[go: nahoru, domu]
Wikipedia

Marijke Jansen

tennisspeelster uit Nederland
(Doorverwezen vanaf Marijke Schaar)

Marijke Schaar-Jansen (Den Haag, 12 november 1944) is een voormalig tennisspeelster uit Nederland. Zij speelde met beide handen een forehand.

Marijke Jansen
Nationaal tenniskampioenschap 1971
Nationaal tenniskampioenschap 1971
Persoonlijke informatie
Bijnaam de vrouw zonder backhand[1]
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Geboorteplaats Den Haag, Nederland
Geboortedatum 12 november 1944
Slaghand forehand beide handen
Totaal prijzengeld geen waarde
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Titels 1
Hoogste positie 21e (1971)[1]
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1971)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1971)
Dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1971)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1972–1974)
Laatst bijgewerkt op: 19 oktober 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Nationaal tenniskampioenschap 1976

Persoonlijk

bewerken

Op 23 november 1968 trad Marijke Jansen in het huwelijk met Nico Schaar.[2] Daarna speelde zij onder de naam Marijke Schaar. Hij stimuleerde haar om zich te concentreren op de sport. Sinds haar scheiding gebruikt zij haar meisjesnaam Jansen.[3] Zij is afgestudeerd in de rechten.[4] Voor haar pensionering werkte zij als jurist bij de ANWB.[1] In die hoedanigheid was zij eindredacteur van het juridisch vaktijdschrift Verkeersrecht en samensteller van het (eens per drie jaar in een geactualiseerde editie verschijnende[5]) boek Smartengeld.[3]

Tennisloopbaan

bewerken

Jansen won vijf keer de Nederlandse nationale kampioenschappen enkelspel op buitenbanen[3] (in 1968, 1969, 1971, 1973 en 1974).[6] Daarnaast was zij driemaal nationaal kampioen enkelspel op binnenbanen[3] en driemaal nationaal kampioen in het damesdubbelspel.[3]

In de periode 1969–1974 was Jansen minimaal vier jaar (1969[7], 1971[8], 1972[9] en 1974[10]) de nummer 1 van Nederland.[11]

In de periode 1968–1975 maakte zij (met uitzondering van 1971) jaarlijks deel uit van het Nederlandse Fed Cup-team. Dit team bereikte in 1968 in de Wereldgroep de finale, na in de halve finale het team van de Verenigde Staten te hebben uitgeschakeld – op het gravel van het Roland-Garrosstadion was haar bijdrage: het afrekenen met Mary-Ann Eisel. De dag erna moesten zij tijdens de finale hun meerdere erkennen in het team van Australië – Jansen verloor haar enkelspelpartij tegen Kerry Melville. Met het Fed Cup-team van 1969 stond Jansen in de halve finale in Athene nogmaals tegenover de Verenigde Staten – dit keer moesten zij de VS laten voorgaan; Jansen won weliswaar de eerste set tegen Julie Heldman, maar verloor de partij uiteindelijk in drie sets.

In maart 1969 won Jansen de enkelspeltitel op het toernooi van Cannes (Frankrijk).[7] In de finale versloeg zij haar dubbelspelmaatje Betty Stöve, met wie zij ook de dubbelspelfinale bereikte (maar verloor van het Duitse koppel Katja Ebbinghaus en Kerstin Seelbach). In het gemengd dubbelspel won zij in maart 1970 het toernooi van Monte Carlo, samen met Oostenrijker Peter Pokorny.[12]

Jansen nam veertien keer deel aan een grandslamtoernooi. Ze reisde nooit af naar de Australian Open of naar de US Open. Haar beste prestatie tijdens zes jaren op Roland Garros is het bereiken van de halve finale, in 1971, die ze verloor tegen Evonne Goolagong.[13] Ze versloeg onder anderen Trudy Walhof en nam bovendien in de derde ronde revanche op de (als zevende geplaatste) Julie Heldman. Vijfenveertig jaar lang was Jansen de laatste Nederlandse tennisspeelster die op Roland Garros in het enkelspel de halve finale wist te bereiken. Haar prestatie werd pas in 2016 geëvenaard door Kiki Bertens. De vierde ronde was Jansens beste resultaat op Wimbledon 1971, waar zij acht jaren opeenvolgend meedeed. Ook in het dubbelspel speelde zij zeven keer op Wimbledon, maar bereikte nooit een beter resultaat dan tijdens die ene keer Roland Garros, samen met Trudy Walhof: de kwartfinale in 1971.[14]

Palmares

bewerken

WTA-finaleplaatsen enkelspel

bewerken
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1969-03-23 Vlag van Frankrijk  toernooi van Cannes gravel Vlag van Nederland  Betty Stöve 4-6, 6-2, 6-0
verloren finales
1. 1969-03-16 Vlag van Frankrijk  toernooi van Beaulieu gravel Vlag van België  Ingrid Loeys 2-6, 0-6
2. 1970-03-22 Vlag van Frankrijk  WTA Nice gravel Vlag van Frankrijk  Gail Chanfreau 5-7, 8-6, 2-6
3. 1971-04-04 Vlag van Frankrijk  WTA Nice gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jill Cooper 1-6, 1-6
4. 1972-07-23 Vlag van Oostenrijk  WTA Kitzbühel gravel Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  Katja Ebbinghaus 5-7, 3-6
5. 1972-08-01 Vlag van Nederland  WTA Hilversum gravel Vlag van Nederland  Betty Stöve 5-7, 3-6
6. 1974-07-14 Vlag van Zweden  WTA Båstad gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk  Sue Barker 1-6, 5-7

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

bewerken
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1969-03-23 Vlag van Frankrijk  toernooi van Cannes gravel Vlag van Nederland  Betty Stöve Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  Katja Ebbinghaus
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  Kerstin Seelbach 		6-8, 3-6
2. 1969-05-03 Vlag van Verenigd Koninkrijk  toernooi van Bournemouth gravel Vlag van Nederland  Ada Bakker Vlag van Australië  Margaret Court
Vlag van Australië  Judy Tegart 		1-6, 4-6
3. 1970-03-15 Vlag van Frankrijk  toernooi van Menton gravel Vlag van Nederland  Trudy Walhof Vlag van Verenigde Staten  Marilyn Aschner
Vlag van Frankrijk  Gail Chanfreau 		3-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel

bewerken
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1970-03-30 Vlag van Frankrijk  toernooi van Monte Carlo gravel Vlag van Oostenrijk  Peter Pokorny Vlag van Hongarije (1949-1956)  Éva Szabó
Vlag van Hongarije (1949-1956)  Róbert Machán 		4-6, 6-2, 6-4
verloren finales
geen

Resultaten grandslamtoernooien

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

bewerken
Toernooi 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975  w-v 
Vlag van Australië  Australian Open – – – – – – – – 0-0
Vlag van Frankrijk  Roland Garros – – 1R HF 3R 1R 1R 1R 4-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wimbledon 3R 2R 3R 4R 1R 2R 1R 1R 6-8
Vlag van Verenigde Staten  US Open – – – – – – – – 0-0

Vrouwendubbelspel

bewerken
Toernooi 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974  w-v 
Vlag van Australië  Australian Open – – – – – – – 0-0
Vlag van Frankrijk  Roland Garros – – – KF – – – 1-1
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 2-7
Vlag van Verenigde Staten  US Open – – – – – – – 0-0
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Marijke Schaar.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marijke_Jansen&oldid=67628740"