Maximilian Sciandri

Maximilian Sciandri
	Sciandri als renner van La Française des Jeux tijdens Parijs-Nice in 1997
Persoonlijke informatie
Bijnaam	"Mad Max"
Geboortedatum	15 februari 1967
Geboorteplaats	Derby, Verenigd Koninkrijk
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt in 2004
Specialisatie(s)	▪ Aanvaller; ▪ Klassiekerrenner
Ploegen
1989; 1990; 1991; 1992-1993; 1994; 1995; 1996; 1997-1999; 2000; 2001; 2001-2002; 2003; 2004	Titanbonifica-Viscontea; Carrera Jeans-Vagabond; Carrera Jeans-Tassoni; Motorola; GB-MG Maglificio; MG Maglificio-Technogym; Motorola; La Française des Jeux; Linda McCartney RT; Linda McCartney-Jaguar; Lampre-Daikin; Lampre; Team CSC (tot 20 mei)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	3e (1993)
Gent-Wevelgem	8e (1994)
Ronde van Vlaanderen	5e (1993)
Parijs-Roubaix	12e (1995, 2001)
Amstel Gold Race	5e (1993)
Luik-Bastenaken-Luik	5e (1997)
Ronde van Lombardije	3e (1993)
WK op de weg	17e (2000)
Medailleoverzicht
	Wegwielrennen
Medailles
	Wegwielrennen
Portaal	Wielersport

Maximilian ("Max") Sciandri [verengelste uitspraak: 'ʃɛndri; 'sjendrie']^? (Derby, 15 februari 1967) is een Brits voormalig wielrenner van Italiaanse afkomst. Hij was in de jaren 90 een specialist in het rijden van klassiekers.

Sinds 2018 is Sciandri ploegleider bij het Spaanse Movistar.^[1] Van 2010 tot 2018 werkte hij bij het Zwitserse BMC, als ploegleider en scout.^[2]^[3]

Carrière

Sciandri was actief van 1989 tot 2004 en hij reed voor Carrera Jeans, MG Maglificio, Motorola, La Française des Jeux, Linda McCartney, Lampre en CSC.^[4] Hij reed enkele jaren als Italiaan rond in het peloton. Vanaf februari 1995 reed Sciandri namens Groot-Brittannië, zodat hij ook voor deelname aan het WK zou worden geselecteerd. Hij was nooit in aanmerking gekomen voor een plaats in de Italiaanse ploeg.

Sciandri was een aanvalslustige allrounder, een zeer constante renner die alle klassiekers aankon en die ook Grote Rondes voor zijn rekening nam. Veelal reed hij deze niet uit. Soms als voorbereiding op het najaar, met de Ronde van Lombardije en Parijs-Tours. Sciandri won drie etappes in de Ronde van Italië (1991–1992, 1994) en een etappe in de Ronde van Frankrijk, namelijk die van Le Bourg d'Oisans naar Saint-Étienne in 1995.

Sciandri presteerde sterk in de eendagswedstrijden. De Brit was van alle markten thuis en hij reed vele ereplaatsen bij elkaar, maar hij was geen afwerker en viste in de grote klassiekers (zowel voorjaar als najaar) achter het net. In 1993 werd Sciandri vijfde in de Ronde van Vlaanderen, in 1995 negende en in 2001 zevende. In 2001 maakte Sciandri deel uit van de kopgroep van acht na de Bosberg. Evenals zijn ploegmaat bij Lampre–Daikin, de Belg Ludo Dierckxsens. De Italiaan Gianluca Bortolami won de sprint met geen banddikte ten nadele van Erik Dekker.

1993 was waarschijnlijk zijn beste seizoen. In maart stond hij op het podium in de editie van Milaan-San Remo die werd gewonnen door Maurizio Fondriest. Sciandri eindigde als derde. Een maand later werd hij naast vijfde in de Ronde van Vlaanderen ook vijfde in de Amstel Gold Race, die werd gewonnen door Rolf Järmann. In het najaar werd hij derde in de Ronde van Lombardije, achter Pascal Richard en Giorgio Furlan.

In Parijs-Roubaix eindigde Sciandri een aantal keer bij de eerste twintig. In 2002 werd hij zestiende, de slijkeditie gewonnen door Johan Museeuw en waarin Tom Boonen bij zijn debuut meteen derde werd. Sciandri (Lampre) was er vooraan nog bij toen Museeuw aanviel op Mérignies naar Avelin, maar in de finale geraakte Sciandri achterop en verdween uit de achtervolgende groep achter Boonen en Steffen Wesemann. Zijn beste resultaat in Parijs-Roubaix is twaalfde (1995 en 2001).

In 1996 greep Sciandri naast het podium van Milaan-San Remo. Een sprint met vier gewonnen door de Italiaan Gabriele Colombo voor Oleksandr Hontsjenkov en Michele Coppolillo. In 1997 verloor Sciandri de sprint tegen Andrei Tchmil in Parijs-Tours, en miste op een haar het podium van Luik-Bastenaken-Luik. Michele Bartoli kwam solo aan voor Laurent Jalabert. Colombo eindigde derde, Luc Leblanc vierde en Sciandri vijfde in de sprint voor "brons". Hij reed veelal top tien in de Clásica San Sebastián. Sciandri behaalde brons in de olympische wegrit in 1996 (Atlanta) achter winnaar Pascal Richard (Zwitserland) en Rolf Sørensen (Denemarken).^[4]

"Mad Max", zoals het peloton Sciandri noemde, boekte vierendertig profoverwinningen. Zijn grootste eendagszege is de Leeds Classic van de voormalige Wereldbeker wielrennen, in 1995.^[4] Hij won rittenkoersen en eendagswedstrijden als Ronde van Groot-Brittannië, de Ronde van Veneto, de Ronde van Lazio en Ronde van Luxemburg. Sciandri won de GP Pino Cerami in 1990 en twee ritten in het Critérium du Dauphiné in 1998.^[4] De 37-jarige Sciandri stopte na de Ronde van Georgia, op 20 mei 2004, als renner van Team CSC met professioneel wielrennen.^[4]

Doping

Over Maximilian Sciandri, die verschillende hoge ereplaatsen bij elkaar heeft gereden, bestaat over het algemeen de perceptie dat hij zuiver ('clean') zou hebben gereden tussen een "vuile" generatie wielrenners en dat hij dus nooit doping zou hebben gebruikt. Op 6 juni 2001, tijdens de Ronde van Italië, viel de Italiaanse politie zijn hotelkamer in San Remo binnen voor een razzia. Sciandri stond op een verdachte lijst met 51 namen. Het betrof renners die actief waren in de Ronde van Italië. Sciandri en zijn Lampre-ploeggenoten Massimo Codol, Gabriele Missaglia en Mariano Piccoli werden ondervraagd.

Sciandri werd slechts op inname van cafeïne 'betrapt', waarvoor hij niet werd vervolgd.^[5]

Belangrijkste overwinningen

1989

Ronde van Romagna

1990

Ronde van Romagna
GP Pino Cerami
2e, 3e deel A, 4e, 5e en 6e etappe Ronde van Aragón

1991

1e etappe deel A Driedaagse van De Panne
11e etappe Ronde van Italië

1992

2e etappe Ronde van Italië
5e etappe Ronde van Romandië
2e etappe Ronde van Groot-Brittannië
Eindklassement Ronde van Groot-Brittannië

1993

Ronde van Veneto
2e etappe Siciliaanse Wielerweek
1e, 2e etappe Ronde van Luxemburg
Eindklassement Ronde van Luxemburg
GP Fourmies
Coppa Placci

1994

4e etappe Ronde van Trentino
16e etappe Ronde van Italië

1995

2e etappe Tirreno-Adriatico
3e etappe Driedaagse van De Panne
11e etappe Ronde van Frankrijk
Leeds Classic
GP Fourmies

1996

8e etappe deel A Parijs-Nice

1998

1e etappe Dauphiné Libéré
5e etappe Dauphiné Libéré

2000

Ronde van Lazio

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1989			opgave
1990		154e
1991	opgave (1)		opgave
1992	88e (1)	opgave
1993		71e
1994	opgave (1)
1995		47e (1)
1996		opgave	opgave
1997		67e
1998		opgave
1999
2000	67e
2001	58e
2002	68e
2003
2004

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Parijs-Tours	Parijs-Brussel	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
1989
1990			96e					43e	101e
1991	41e	18e				61e	38e	11e	50e
1992	28e	60e	25e		22e					6e
1993	3 ↑		5e		5e	43e	3	17e	10e	17e		3 (UWB)
1994	27e	8e			22e	7e	55e	25e	13e	32e		15e (UWB)
1995	15e	67e	9e	12e						7e		8e (UWB)
1996	4e		16e					16e		16e	45e	12e (UWB)
1997	15e		11e	32e	19e	5e	17e	2 ↑	11e	14e		7e (UWB)
1998										6e
1999	21e		12e	18e	81e	48e			16e	8e
2000									64e		17e
2001	25e		7e	12e		63e	7e		65e		59e	16e (UWB)
2002	38e		51e	16e		38e	54e	63e	68e	127e		37e (UWB)
2003	35e		35e	38e	73e						31e
2004	107e		84e

Externe link

(en) Profiel van Maximilian Sciandri op ProCyclingStats

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Max Sciandri signs with Movistar Team as sports director. Movistar Team (11 oktober 2018). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 21 april 2021.
↑ De Morgen, Max Sciandri gaat jongeren begeleiden bij BMC. De Morgen (12 oktober 2010). Gearchiveerd op 2 oktober 2023. Geraadpleegd op 22 april 2021.
↑ Cycling News, Sciandri moves to Movistar team car in 2019. Cycling News (11 oktober 2018). Gearchiveerd op 22 april 2021. Geraadpleegd op 22 april 2021.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Maximilian Sciandri zet er een punt achter. Het Belang van Limburg (20 mei 2004). Geraadpleegd op 31 mei 2021.
↑ Blitz raids: list 51. Dopeology. Gearchiveerd op 22 april 2021. Geraadpleegd op 22 april 2021.

[1] Max Sciandri signs with Movistar Team as sports director. Movistar Team (11 oktober 2018). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 21 april 2021.

[2] De Morgen, Max Sciandri gaat jongeren begeleiden bij BMC. De Morgen (12 oktober 2010). Gearchiveerd op 2 oktober 2023. Geraadpleegd op 22 april 2021.

[3] Cycling News, Sciandri moves to Movistar team car in 2019. Cycling News (11 oktober 2018). Gearchiveerd op 22 april 2021. Geraadpleegd op 22 april 2021.

[Sciandri_Afscheid-4] Maximilian Sciandri zet er een punt achter. Het Belang van Limburg (20 mei 2004). Geraadpleegd op 31 mei 2021.

[5] Blitz raids: list 51. Dopeology. Gearchiveerd op 22 april 2021. Geraadpleegd op 22 april 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]