[go: nahoru, domu]

Menno Oosting

Nederlands tennisser

Menno Oosting (Son en Breugel, 17 mei 1964Turnhout, 22 februari 1999) was een professioneel tennisspeler uit Nederland.

Menno Oosting
Oosting op 't Melkhuisje in 1986
Oosting op 't Melkhuisje in 1986
Persoonlijke informatie
Geboorteplaats Vlag van Nederland Son en Breugel
Geboortedatum 17 mei 1964
Lengte 1,80 m
Gewicht 73 kg
Profdebuut 1983
Overlijdensplaats 22 februari 1999
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.041.725 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 26–36
Titels 0
Hoogste positie 72e (4 juli 1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 239–257
Titels 7
Hoogste positie 20e (13 februari 1995)
Laatst bijgewerkt op: 01 november 2009
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Loopbaan

bewerken

Oosting specialiseerde zich in de loop der jaren als dubbelspelspecialist en won in zijn carrière zeven ATP Tour dubbelspeltitels. Ook bereikte hij in nog eens elf dubbelspeltoernooien de finale. Als enkelspeler was het jaar 1988 zijn beste jaar. Hij bereikte in dat jaar in de Australian Open de vierde ronde en in Wimbledon de derde ronde. Ook bereikte hij op 4 juli 1988 met een 72e plek zijn hoogste positie op de wereldranglijst in het enkelspel. In het dubbelspel speelde hij in de wereldtop. In 1995 bereikte hij de 20e plek op de ranglijst van dubbelspelers. In 1994 behaalde hij zijn meest aansprekende resultaat toen hij samen met de Nederlandse Kristie Boogert de gemengd dubbelspeltitel op Roland Garros won.

Oosting overleed in 1999 door een auto-ongeluk na afloop van een challengertoernooi in het Franse Cherbourg.

Resultaten

bewerken

ATP-finaleplaatsen dubbelspel

bewerken
no. jaar toernooi partner tegenstanders winst/verlies score
1. 1991 Athene Vlag van Finland  Olli Rahnasto Vlag van Nederland  Jacco Eltingh
Vlag van Nederland  Mark Koevermans
verlies 7-5, 6-7, 5-7
2. 1992 München Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Tsjechië  Tomas Anzari
Vlag van Australië  Carl Limberger
winst 3-6, 7-5, 6-3
3. 1993 Estoril Vlag van Duitsland  Udo Riglewski Vlag van Zuid-Afrika  David Adams
Vlag van Rusland  Andrej Olchovski
verlies 3-6, 5-7
4. 1993 Boekarest Vlag van België  Libor Pimek Vlag van Roemenië  George Cosac
Vlag van Roemenië  Ciprian Porumb
winst 7-5, 7-6
5. 1994 Casablanca Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Italië  Cristian Brandi
Vlag van Italië  Federico Mordegan
winst 6-3, 6-4
6. 1994 Estoril Vlag van Nederland  Richard Krajicek Vlag van Italië  Cristian Brandi
Vlag van Italië  Federico Mordegan
verlies walk-over
7. 1994 Gstaad Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek Vlag van Spanje  Sergio Casal
Vlag van Spanje  Emilio Sanchez
verlies 6-7, 4-6
8. 1994 Madrid Vlag van Zweden  Rikard Bergh Vlag van Frankrijk  Jean-Philippe Fleurian
Vlag van Zwitserland  Jakob Hlasek
winst 6-3, 6-4
9. 1994 Toulouse Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek Vlag van Verenigde Staten  Patrick McEnroe
Vlag van Verenigde Staten  Jared Palmer
winst 7–6, 6–7, 6–3
10. 1996 Zagreb Vlag van België  Libor Pimek Vlag van Tsjechië  Martin Damm
Vlag van Nederland  Hendrik Jan Davids
winst 6-3 7-6
11. 1996 Antwerpen Vlag van Rusland  Jevgeni Kafelnikov Vlag van Zweden  Jonas Björkman
Vlag van Zweden  Nicklas Kulti
verlies 4-6, 4-6[1]
12. 1996 Sankt Pölten Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Tsjechië  Ctislav Doseděl
Vlag van Tsjechië  Pavel Vízner
verlies 7-6, 4-6, 3-6
13. 1996 Kitzbühel Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Rusland  Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek
verlies 3-6, 4-6[2]
14. 1996 Boekarest Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Verenigde Staten  Jeff Tarango
Vlag van Zweden  David Ekerot
verlies 6-7, 6-7
15. 1996 Bazel Vlag van Zuid-Afrika  David Adams Vlag van Rusland  Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek
verlies 3-6, 4-6
16. 1996 Wenen Vlag van Tsjechië  Pavel Vízner Vlag van Rusland  Jevgeni Kafelnikov
Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek
verlies 6-7, 4-6
17. 1998 Kopenhagen Vlag van Nederland  Tom Kempers Vlag van Nederland  Jan Siemerink
Vlag van Nieuw-Zeeland  Brett Steven
winst 6-4, 7-6[3]
18. 1999 Sint-Petersburg Vlag van Roemenië  Andrei Pavel Vlag van Verenigde Staten  Jeff Tarango
Vlag van Tsjechië  Daniel Vacek
verlies 6-3, 3-6, 5-7

Prestatietabel

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel grand slam

bewerken
Toernooi 1985 1986 1988 1989
Vlag van Australië  Australian Open 1R 4R 1R
Vlag van Frankrijk  Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wimbledon 3R
Vlag van Verenigde Staten  US Open 2R

Dubbelspel

bewerken
Toernooi 1985 1986 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Vlag van Australië  Australian Open 1R 1R KF 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk  Roland Garros 1R 2R 1R 2R 1R 2R 2R 1R 2R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wimbledon 1R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten  US Open 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 1R
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Menno Oosting.