Michel Barnier
Michel Jean Barnier (ⓘ; La Tronche, 9 januari 1951) is een Frans politicus. Sinds 5 september 2024 is hij premier van Frankrijk onder het presidentschap van Emmanuel Macron.
| Michel Barnier | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Michel Barnier (2014)
| ||||
| Geboren | 9 januari 1951 La Tronche (Isère) | |||
| Politieke partij | UDR (tot 1976) RPR (1976-2002) UMP (2002-2015) LR (sinds 2015) | |||
| Beroep | Politicus | |||
| Premier van Frankrijk | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 5 september 2024 | |||
| President | Emmanuel Macron | |||
| Voorganger | Gabriel Attal | |||
 Europees commissaris namens Frankrijk belast met Regionaal Beleid (1999-2004) en Interne Markt en Diensten (2010-2014) | ||||
| Aangetreden | 10 februari 2010 | |||
| Einde termijn | 31 oktober 2014 | |||
| President | José Manuel Barroso | |||
| Voorganger | Jacques Barrot | |||
| Opvolger | Pierre Moscovici | |||
| Aangetreden | 16 september 1999 | |||
| Einde termijn | 31 maart 2004 | |||
| President | Romano Prodi | |||
| Voorganger | Édith Cresson | |||
| Opvolger | Jacques Barrot | |||
| Minister van Landbouw en Visserij | ||||
| Aangetreden | 19 juni 2007 | |||
| Einde termijn | 23 juni 2009 | |||
| President | Nicolas Sarkozy | |||
| Premier | François Fillon | |||
| Voorganger | Christine Lagarde | |||
| Opvolger | Bruno Le Maire | |||
| Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
| Aangetreden | 31 maart 2004 | |||
| Einde termijn | 31 mei 2005 | |||
| President | Jacques Chirac | |||
| Premier | Jean-Pierre Raffarin | |||
| Voorganger | Dominique de Villepin | |||
| Opvolger | Philippe Douste-Blazy | |||
| Minister voor Europese Zaken | ||||
| Aangetreden | 18 mei 1995 | |||
| Einde termijn | 2 juni 1997 | |||
| President | Jacques Chirac | |||
| Premier | Alain Juppé | |||
| Voorganger | Alain Lamassoure | |||
| Opvolger | Pierre Moscovici | |||
| Minister van Milieu | ||||
| Aangetreden | 30 maart 1993 | |||
| Einde termijn | 11 mei 1995 | |||
| President | François Mitterrand | |||
| Premier | Édouard Balladur | |||
| Voorganger | Ségolène Royal | |||
| Opvolger | Corinne Lepage | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenBarnier werd opgeleid aan de grande école ESCP Europe. Hij werd verkozen tot lid van de Nationale Vergadering in de tweede kieskring van het departement Savoie in 1978. Hij zat in de Nationale Vergadering tot 1993, toen hij minister van Milieu werd in de regering van premier Balladur. Hij was daarna minister voor Europese Zaken, van 1995 tot 1997, toen hij tot lid van de Senaat voor Savoie werd verkozen.
Ook was Barnier samen met Jean-Claude Killy co-organisator van de Olympische Winterspelen 1992 in Albertville (Savoie). Hij was voorzitter van de conseil général van Savoie van maart 1982 tot september 1999, verkozen in het kanton Bourg-Saint-Maurice (1973-1999).
Van 1999 tot 2004 was hij Europees commissaris voor regionaal beleid in de commissie-Prodi. In die functie werd hij opgevolgd door Jacques Barrot. Barnier werd benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken op 31 maart 2004, nadat zijn conservatieve partij bij regionale verkiezingen forse nederlagen had geleden en premier Raffarin een wijziging wilde in zijn kabinet. Barnier volgde daarmee Dominique de Villepin op. Na het 'nee' bij het Franse referendum over de Europese Grondwet van 29 mei 2005, werd Barnier op 31 mei ontslagen als minister. In 2007 keerde hij terug in de regering, als minister van Landbouw en Visserij onder premier Fillon. Tussen juli 2009 en februari 2010 was hij Europarlementariër.
In februari 2010 trad hij toe tot de commissie-Barroso II waar hij Europees commissaris voor de interne markt werd. In die functie werd hij in november 2014 opgevolgd door Elżbieta Bieńkowska en Jonathan Hill. Als Frans Eurocommissaris werd hij opgevolgd door Pierre Moscovici.
In oktober 2016 werd Barnier benoemd tot hoofdonderhandelaar namens de Europese Commissie voor de uittredingsgesprekken met het Verenigd Koninkrijk, nadat de Britse bevolking in meerderheid voor een brexit gestemd had bij het referendum over het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk.
Eind augustus 2021 werd bekend dat Barnier binnen Les Républicains het zou opnemen voor de partijnominatie tegen zittend president Emmanuel Macron bij de presidentsverkiezingen van 2022.[1][2] Hij werd derde, met 23,9% van de stemmen.
Op 5 september 2024 werd hij tot premier benoemd door president Macron, na de parlementsverkiezingen eerder in de zomer. De linkse partijen, die de verkiezingen wonnen en een andere kandidaat hadden voorgedragen, reageerden woedend op zijn benoeming.[3]
- ↑ VRT NWS: "Brexitonderhandelaar Michel Barnier neemt het op tegen Emmanuel Macron bij Franse presidentsverkiezingen" (26 augustus 2021).
- ↑ NOS: "Oud-Brexitonderhandelaar Barnier wil president Frankrijk worden" (27 augustus 2021).
- ↑ NOS: "Macron benoemt Brexit-onderhandelaar Barnier tot premier van Frankrijk" (5 september 2024).
| Voorganger: Ségolène Royal |
Minister van Milieu 1993-1995 |
Opvolger: Corinne Lepage |
| Voorganger: Dominique de Villepin |
Minister van Buitenlandse Zaken 2004-2005 |
Opvolger: Philippe Douste-Blazy |
| Voorganger: Christine Lagarde |
Minister van Landbouw en Visserij 2007-2009 |
Opvolger: Bruno Le Maire |
| Voorganger: Gabriel Attal |
Premier van Frankrijk 2024-heden |