Noordwijk (Langbroek)
Noordwijk is een voormalig kasteel bij Langbroek, gemeente Wijk bij Duurstede in de Nederlandse provincie Utrecht.
Noordwijk | ||
---|---|---|
Locatie | Langbroek | |
Algemeen | ||
Kasteeltype | woontoren | |
Huidige functie | weiland | |
Gebouwd in | 1380 | |
Monumentale status | niet vastgesteld |
Als gebouw wordt Noortwijck voor het eerst in 1380 genoemd:
"Pontiaen van den Zile van syn steenhuys tot Noertwiic met 5 merghen lants daer 't op staet en die naest den voerscheyden huyse gheleghen siin te broecwaerts daer nu boven naest ghelant is Dirc Pawe ende Meeus, viscopers ende borghers t'Utrecht ende beneden naest ghelant is here Robbrecht van Arkel...".
Het geslacht Van Zyl is vernoemd naar het goed Ten Zyl, dat naast de hofstede De Maat stond. In 1367 werd Ten Zijl verkocht en mogelijk is toen de woontoren Noortwijck gebouwd.
De woontoren ging in 1408 door vererving over op de familie van Weerdesteyn. In 1460 wordt de toren overgedragen aan Pieter van Westreenen.
Van oorsprong was Noortwijck waarschijnlijk een steenhuis van twee bouwlagen, tussen 1408 en 1448 verhoogd tot een toren van 3 of 4 woonlagen met op elke woonlaag één vertrek.
De woontoren, ongeveer 9x9m en zo'n 14m hoog met 125cm dikke muren, stond op een klein eilandje omgeven door een brede gracht.
Terwijl de boerderij in 1670 nog bewoond was blijkt deze in 1699 verbrand te zijn:
"verkoop van de 'van outs vermaerde' hofstede Noortwijck met 34 Á 35 morgen schone wei- en bouwland, een boomgaard plus 'een toorn of spijcker in sijn graghten', schuren, bergen, erf en stenen van het verbrande bouwmanshuis".
De toren was waarschijnlijk in gebruik voor graanopslag (een "spijcker").
Waarschijnlijk is de toren in de loop van de 18e eeuw steeds verder afgebroken, waarbij een deel van de stenen hergebruikt zijn voor de bouw van het nog bestaande duif- annex bakhuis van boerderij De Grote Maat.[1]