[go: nahoru, domu]

Saint-Omer Open 2011

Het Saint-Omer Open van 2011 is net als in 2010 het enige golftoernooi dat zowel voor de Challenge Tour en de Europese Tour telt.

Van 16-19 juni wordt de 15de editie van het toernooi op de Aa Saint-Omer Golf Club gespeeld. De officiële naam is 'SAINT-OMER OPEN presented by Neuflize OBC'. Martin Wiegele won het in 2010. Ook voor hem was het zijn eerste overwinning, net als voor de zes andere winnaars van dit toernooi. Het prijzengeld is € 600.000.

Tijdens deze dagen wordt ook het US Open gespeeld, waar Nicolas Colsaerts en Maarten Lafeber zich voor hebben gekwalificeerd.

Verslag

bewerken

De par van de baan is 71.

Ronde 1

Julien Clément kwam te laat voor zijn starttijd, dus reservespeler Matt Evans mocht zijn plaats innemen. Nicolas Vanhootegem heeft een nette score binnengebracht gezien de weersomstandigheden, de Nederlandse spelers hadden meer moeite met de windvlagen. George Coetzee maakte maar één bogey en ging met −5 aan de leiding. Vijf spelers delen de tweede plaats met −3. Er staan twintig spelers onder par.

Ronde 2

De wind van gisteren was bijna verdwenen maar vandaag regende het. De beste ronde was een −6 van Pedro Oriol, die daarmee van de 60ste naar de 16de plaats steeg. Er staan nog maar 15 spelers onder par. Andrea Perrino en Craig Lee zijn aan de leiding gegaan en staan op −5. De cut is deze week +4.

Ronde 3

De windvlagen zijn terug en de twee leiders zijn afgezakt. Matthew Zions, Coetzee en Colombo vechten om de eerste plaats; geen van drieën heeft al een overwinning op de Europese Tour behaald. Na 13 holes staan zij allen op −5, maar uiteindelijk gaan Coetzee en Colombo naar −3, toch nog genoeg voor de 2de plaats, en gaat Zions naar −6 en behoudt de leiding. Er staan nog maar negen spelers onder par.

Ronde 4

Aan het einde stonden nog maar vier spelers onder par. Matthew Zions won met −8, Deniel Denison, Peter Gustafsson en Craig Lee eindigde op een gedeeld 2de plaats met −1.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Australië  Matthew Zions
68
−3
T2
72
+1
−2
4
67
−4
−6
1
69
−2
−8
1
Vlag van Zweden  Peter Gustafsson
73
+2
T53
71
par
+2
T29
70
−1
+1
T15
69
−2
−1
T2
Vlag van Schotland  Craig Lee
69
−2
T7
68
−3
−5
T1
74
+3
−2
T5
72
+1
−1
T2
Vlag van Zweden  Daniel Denison
69
−2
T7
74
+3
+1
T23
67
−4
−3
T2
73
+2
−1
T2
Vlag van Spanje  Jorge Campillo
76
+5
T
66
−5
par
T16
70
−1
−1
T7
72
+1
par
T5
Vlag van Italië  Andrea Perrino
68
−3
T2
69
−2
−5
T1
75
+4
−1
T7
72
+1
par
T5
Vlag van Zuid-Afrika  George Coetzee
66
−5
1
72
+1
−4
3
72
+1
−3
T2
75
+4
+2
T12
Vlag van Schotland  Alastair Forsyth
73
+2
T53
69
−2
par
T16
70
−1
−1
T7
73
+2
+1
T12
Vlag van Italië  Federico Colombo
72
+1
T36
67
−4
−3
4
71
par
−3
T2
76
+5
+2
T17
Vlag van Ierland  Simon Thornton
73
+2
T53
71
par
+2
T29
67
−4
−2
T5
78
+7
+5
T36
Vlag van Nederland  Robin Kind
79
+8
T140
71
par
+8
MC
Vlag van Nederland  Tim Sluiter
78
+7
T131
74
+3
+10
MC
Vlag van België  Nicolas Vanhootegem
73
+2
T53
79
+8
+10
MC
Vlag van Nederland  Wil Besseling
75
+4
T87
82
+11
+15
MC

De spelers

bewerken
Voormalige winnaars
Invitaties
Regionale rangorde
bewerken