[go: nahoru, domu]

Super Prestige Pernod 1962

4e editie van dit regelmatigheidscriterium

De Super Prestige Pernod 1962 was de vierde editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van het voorgaande jaar kende de kalender enkele wijzigingen: de Franse etappekoersen Vierdaagse van Duinkerke en Grand Prix du Midi Libre telden niet meer mee voor het klassement en ook de Italiaanse eendagswedstrijd Ronde van de Drie Valleien leverde geen punten meer op. Daarentegen werd de Ronde van Campanië - een andere Italiaanse eendagswedstrijd - aan de kalender toegevoegd. Hierdoor telden er in totaal achttien wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

De Nederlander Jo de Roo won het totaalklassement. Hij won in totaal drie wedstrijden, waaronder de laatste twee in oktober. Hierdoor eindigde hij uiteindelijk met 22 punten voorsprong op Jef Planckaert. De Roo was de eerste niet-Fransman die de Super Prestige Pernod won en de eerste Nederlander die een toonaangevend naoorlogs regelmatigheidsklassement op zijn naam schreef: de Challenge Desgrange-Colombo (de voorganger van de Super Prestige Pernod) was nooit gewonnen door een Nederlander. Emile Daems werd derde en Rik Van Looy vierde. Van Looy behaalde de dubbel (winst in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix) maar eindigde in geen enkele andere wedstrijd op het podium.

Wedstrijden

bewerken
Datum Koers Winnaar
4 maart Vlag van Italië  Nice-Genua Vlag van Italië  Antonio Bailetti
19 maart Vlag van Italië  Milaan-San Remo Vlag van België  Emile Daems
29 maart Vlag van Italië  Ronde van Campanië Vlag van Italië  Silvano Ciampi
1 april Vlag van België  Ronde van Vlaanderen (1962) Vlag van België  Rik Van Looy
9 april Vlag van Frankrijk  Parijs-Roubaix (1962) Vlag van België  Rik Van Looy
29 april Vlag van België  Parijs-Brussel Vlag van België  Joseph Wouters
1 mei Vlag van Frankrijk  GP Stan Ockers (Trophée Peugeot) Vlag van Frankrijk  Joseph Velly
7 mei Vlag van België  Waalse Pijl Vlag van België  Henri De Wolf
27 april–13 mei Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ronde van Spanje (1962) Vlag van Duitsland  Rudi Altig
10–13 mei Vlag van Zwitserland  Ronde van Romandië Vlag van Italië  Guido De Rosso
27 mei Vlag van Frankrijk  Bordeaux-Parijs Vlag van Nederland  Jo de Roo
28 mei–3 juni Vlag van Frankrijk  Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk  Raymond Mastrotto
19 mei–9 juni Vlag van Italië  Ronde van Italië (1962) Vlag van Italië  Franco Balmamion
24 juni–15 juli Vlag van Frankrijk  Ronde van Frankrijk (1962) Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil
2 september Vlag van Italië  Wereldkampioenschap in Salò (1962) Vlag van Frankrijk  Jean Stablinski
16 september Vlag van Frankrijk  Grote Landenprijs Vlag van België  Ferdinand Bracke
7 oktober Vlag van Frankrijk  Parijs-Tours Vlag van Nederland  Jo de Roo
20 oktober Vlag van Italië  Ronde van Lombardije Vlag van Nederland  Jo de Roo

Eindklassementen

bewerken

Individueel

bewerken
Plek Renner Punten
1 Vlag van Nederland  Jo de Roo 170
2 Vlag van België  Jef Planckaert 148
3 Vlag van België  Emile Daems 120
4 Vlag van België  Rik Van Looy 110
5 Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil 90
6 Vlag van Italië  Imerio Massignan 80
7 Vlag van Frankrijk  Raymond Poulidor 75
8 Vlag van Italië  Franco Balmamion 70
Vlag van Ierland  Seamus Elliott
Vlag van Frankrijk  Jean Stablinski