[go: nahoru, domu]

Super Prestige Pernod 1965

7e editie van dit regelmatigheidscriterium

De Super Prestige Pernod 1965 was de zevende editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van 1964 werden er twee koersen toegevoegd aan de kalender: de etappewedstrijd Circuit du Provençal leverde voor het eerst punten op en Luik-Bastenaken-Luik kwam voor het eerst sinds 1960 weer op de kalender. Daardoor telden er in totaal negentien wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

Jacques Anquetil won voor de derde maal (na 1961 en 1963) het eindklassement. Anquetil ging in geen enkele Grote Ronde van start, maar behaalde wel de overwinning in vier andere wedstrijden. Wereldkampioen Tom Simpson eindigde als tweede en Ward Sels werd derde. Sels had met name in april goede resultaten behaald: hij werd tweede in Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen en hij won Parijs-Brussel. In Parijs-Roubaix was Sels tweede geworden achter Rik Van Looy, die de Hel van het Noorden voor de derde maal won. Hiermee evenaarde Van Looy het record van Octave Lapize en Gaston Rebry. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden

bewerken
Datum Koers Winnaar
9–16 maart Vlag van Frankrijk  Parijs-Nice Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil
19 maart Vlag van Italië  Milaan-San Remo Vlag van Nederland  Arie den Hartog
31 maart–4 april Vlag van Frankrijk  Circuit du Provençal Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Federico Bahamontes
11 april Vlag van Frankrijk  Parijs-Roubaix (1965) Vlag van België  Rik Van Looy
17 april Vlag van België  Ronde van Vlaanderen (1965) Vlag van Nederland  Jo de Roo
25 april Vlag van België  Parijs-Brussel Vlag van België  Ward Sels
29 april Vlag van België  Waalse Pijl Vlag van Italië  Roberto Poggiali
2 mei Vlag van België  Luik-Bastenaken-Luik Vlag van Italië  Carmine Preziosi
29 april–16 mei Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ronde van Spanje (1965) Vlag van Duitsland  Rolf Wolfshohl
22–29 mei Vlag van Frankrijk  Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil
30 mei Vlag van Frankrijk  Bordeaux-Parijs (1965) Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil
15 mei–6 juni Vlag van Italië  Ronde van Italië (1965) Vlag van Italië  Vittorio Adorni
22 juni–14 juli Vlag van Frankrijk  Ronde van Frankrijk (1965) Vlag van Italië  Felice Gimondi
27–30 augustus Vlag van Luxemburg  Parijs-Luxemburg Vlag van Frankrijk  Jean Stablinski
5 september Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Wereldkampioenschap in Lasarte-Oria (1965) Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tom Simpson
19 september Vlag van Frankrijk  Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil
26 september Vlag van Frankrijk  GP du Parisien Pelforth–Sauvage–Lejeune[1]
10 oktober Vlag van Frankrijk  Parijs-Tours Vlag van Nederland  Gerben Karstens
16 oktober Vlag van Italië  Ronde van Lombardije Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tom Simpson

Eindklassementen

bewerken

Individueel

bewerken
Plek Renner Punten
1 Vlag van Frankrijk  Jacques Anquetil 216
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tom Simpson 185
3 Vlag van België  Ward Sels 170
4 Vlag van Frankrijk  Raymond Poulidor 160
5 Vlag van Italië  Felice Gimondi 155
6 Vlag van Italië  Vittorio Adorni 140
7 Vlag van Frankrijk  Jean Stablinski 130
8 Vlag van Nederland  Gerben Karstens 105
Vlag van België  Rik Van Looy
10 Vlag van Duitsland  Rudi Altig 90