[go: nahoru, domu]

World Professional Darts Championship 2007

De Lakeside World Professional Darts Championship 2007 was de 30e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 6 januari 2007 tot en met 14 januari 2007 in het Engelse Frimley Green.

De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

In plaats van de term 'best of' werd dit jaar de term 'first to' gebruikt. Hierdoor was gemakkelijker zien bij hoeveel sets een wedstrijd gewonnen is, maar het maakte geen verschil op het aantal sets dat gespeeld werd.

Prijzengeld

bewerken

Het totale prijzengeld bedroeg £226.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £70.000
Runner-up £30.000
Halvefinalist £11.000
Kwartfinalist £6.000
2e ronde £4.250
1e ronde £2.750

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

Vrouwen

bewerken

Het totale prijzengeld bedroeg £12.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £6.000
Runner-up £2.000
Halvefinalist £1.000
Kwartfinalist £500

Verslag

bewerken

Eerste ronde

bewerken

Titelverdediger dit jaar was Jelle Klaasen, hij moest het in de eerste ronde opnemen tegen Co Stompé. Jelle Klaasen speelde minder dan Co Stompé en verloor uiteindelijk met 3-0. Het was voor de zesde maal in de geschiedenis van het toernooi dat de titelverdediger in de eerste ronde verloor. Davy Richardson wist eindelijk zijn eerste overwinning te behalen op Frimley Green, na mislukkingen in 1993, 1999, 2001, 2002 en 2005 versloeg hij dit jaar Vincent van der Voort met 3-1.

De grote favoriet voor de titel, de Nederlander Michael van Gerwen, haalde de tweede ronde niet. Hij strandde in de eerste ronde tegen de Engelsman Gary Robson. Na een lange partij wist Robson in de zevende leg van de vijfde set de wedstrijd naar zich toe te trekken. Een andere verrassing was de overwinning van Albertino Essers op Gary Anderson. Essers versloeg de, na het vertrek van Raymond van Barneveld naar de PDC, als eerste geplaatste Schot met 3-2.

Tweede ronde

bewerken

Co Stompé haalde het niet tegen Wolfie, de Engelsman Martin Adams. De Nederlander verloor kansloos met 1-4. Na de uitschakeling van Stompé waren er nog twee Nederlanders in de race; Niels de Ruiter en Albertino Essers. Laatstgenoemde verliest uiteindelijk van Hanvidge, na een relatief korte partij. Niels de Ruiter won nipt zijn partij tegen Simon Whitlock met 4-3.

Kwartfinale

bewerken

In een spannende wedstrijd, waarin Niels de Ruiter even op weg leek naar een 9-darter en een hoogste uitgooi met 160 had, maar zowel hij als zijn tegenstander Gary Robson op de dubbels faalden, won de Nederlander uiteindelijk met 5-4. Hiervoor won hij 5-3 in legs in de laatste set. In de halve finale zou De Ruiter uitkomen tegen Phill Nixon, de winnaar van de andere kwartfinale met Paul Hanvidge.

Halve finale

bewerken

In de halve finales speelde Mervyn King tegen Martin Adams. Na een 5-2-voorsprong voor Adams wist Mervyn King terug te komen tot 5-5. De laatste zet ging redelijk makkelijk naar Adams, waardoor hij toch de wedstrijd met 6-5 won. In de andere halve finale kwam Niels de Ruiter in actie tegen Phill Nixon. De Ruiter kwam al snel achter met 5-1. Omdat Phill Nixon 8 matchdarts miste kwam Niels de Ruiter uiteindelijk nog terug tot 5-4 maar in de 10e set bleek Nixon toch te sterk. Net als in de kwartfinale ging zijn 9e matchdart de dubbel in. Hij won de wedstrijd met 6-4 en plaatste zich zo voor de geheel Engelse finale waarin hij speelde tegen Martin Adams.

In de finale van de Lakeside World Professional Darts Championship 2007 tussen Martin Adams en Phill Nixon ging Adams veel beter van start. Nadat Nixon de eerste leg gewonnen had lukte het bij hem niet meer. Martin Adams kon hier van profiteren en ging zelfs met een 6-0-voorsprong de pauze in. In de set na de pauze kwam Adams met 2-1 voor, waardoor hij nog 1 leg van de titel verwijderd was. In deze leg speelde hij helemaal niet goed en Nixon begon vanaf dat moment steeds beter te gooien. Zo won Nixon set voor set, de ene keer makkelijk, de andere keer net aan. Adams kreeg in deze sets 4 pijlen voor de wedstrijd, maar wist het niet af te maken. Nixon maakte er 6-6 van en hij was van de grootste achterstand mogelijk teruggekomen. In de dertiende en laatste set gooide Adams weer wat sterker, en Nixon zwakte weer af. Adams won de laatste set dan ook vrij gemakkelijk met 3-0, en veroverde hiermee de titel.
Voor de 5e keer van de in totaal 7 damestoernooien stond Francis Hoenselaar in de finale tegen Trina Gulliver. Alle 6 de voorgaande edities werden door Trina Gulliver gewonnen. Hoenselaar begon de wedstrijd sterk en won de eerste set. In de tweede set verliep het minder soepel bij Hoenselaar, en Gulliver maakte er 1-1 van. In de beslissende set was het erg spannend. Het werd 2-2 in legs, waardoor er een sudden death gespeeld moest worden. Gulliver gooide dichter bij de bull en zij mocht de laatste leg beginnen. Nadat Hoenselaar een erg hoge finish niet wist uit te gooien, besliste Gulliver de wedstrijd en won voor de 7e keer de World Professional Darts Championship.

Alle wedstrijden

bewerken

Eerste ronde (first to 3 sets)

bewerken
Co Stompé Vlag van Nederland  Nederland - Jelle Klaasen Vlag van Nederland  Nederland 3 - 0
Martin Adams Vlag van Engeland  Engeland - Tony O'Shea Vlag van Engeland  Engeland 3 - 0
Vincent van der Voort Vlag van Nederland  Nederland - Davy Richardson Vlag van Engeland  Engeland 1 - 3
Ted Hankey Vlag van Engeland  Engeland - Mario Robbe Vlag van Nederland  Nederland 3 - 0
Mike Veitch Vlag van Schotland  Schotland - Göran Klemme Vlag van Zweden  Zweden 3 - 0
Mervyn King Vlag van Engeland  Engeland - Paul Gibbs Vlag van Engeland  Engeland 3 - 0
Shaun Greatbatch Vlag van Engeland  Engeland - Paul Hogan Vlag van Engeland  Engeland 3 - 1
Tony Eccles Vlag van Engeland  Engeland - Mark Webster Vlag van Wales  Wales 3 - 0
Paul Hanvidge Vlag van Schotland  Schotland - Martin Phillips Vlag van Wales  Wales 3 - 2
Gary Anderson Vlag van Schotland  Schotland - Albertino Essers Vlag van Nederland  Nederland 2 - 3
Martin Atkins Vlag van Engeland  Engeland - Gary Fenn Vlag van Engeland  Engeland 3 - 0
Darryl Fitton Vlag van Engeland  Engeland - Phill Nixon Vlag van Engeland  Engeland 1 - 3
Niels de Ruiter Vlag van Nederland  Nederland - Brian Woods Vlag van Engeland  Engeland 3 - 0
Simon Whitlock Vlag van Australië  Australië - Andy Fordham Vlag van Engeland  Engeland xxx (*)
John Walton Vlag van Engeland  Engeland - Brian Sørensen Vlag van Denemarken  Denemarken 3 - 2
Michael van Gerwen Vlag van Nederland  Nederland - Gary Robson Vlag van Engeland  Engeland 2 - 3

(*)Vlak voor de wedstrijd werd Andy Fordham naar het ziekenhuis gebracht vanwege ademhalingsproblemen en een probleem aan zijn lever. Door deze ongelukkige gebeurtenis ging Simon Whitlock zonder gespeeld te hebben door naar de tweede ronde.

Tweede ronde (first to 4 sets)

bewerken
Co Stompé Vlag van Nederland  Nederland - Martin Adams Vlag van Engeland  Engeland 1 - 4
Davy Richardson Vlag van Engeland  Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland  Engeland 3 - 4
Mike Veitch Vlag van Schotland  Schotland - Mervyn King Vlag van Engeland  Engeland 2 - 4
Shaun Greatbatch Vlag van Engeland  Engeland - Tony Eccles Vlag van Engeland  Engeland 0 - 4
Paul Hanvidge Vlag van Schotland  Schotland - Albertino Essers Vlag van Nederland  Nederland 4 - 1
Martin Atkins Vlag van Engeland  Engeland - Phill Nixon Vlag van Engeland  Engeland 1 - 4
Niels de Ruiter Vlag van Nederland  Nederland - Simon Whitlock Vlag van Australië  Australië 4 - 3
John Walton Vlag van Engeland  Engeland - Gary Robson Vlag van Engeland  Engeland 3 - 4

Kwartfinale (first to 5 sets)

bewerken
Martin Adams Vlag van Engeland  Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland  Engeland 5 - 3
Mervyn King Vlag van Engeland  Engeland - Tony Eccles Vlag van Engeland  Engeland 5 - 4
Paul Hanvidge Vlag van Schotland  Schotland - Phill Nixon Vlag van Engeland  Engeland 4 - 5
Niels de Ruiter Vlag van Nederland  Nederland - Gary Robson Vlag van Engeland  Engeland 5 - 4

Halve finale (first to 6 sets)

bewerken
Martin Adams Vlag van Engeland  Engeland - Mervyn King Vlag van Engeland  Engeland 6 - 5
Phill Nixon Vlag van Engeland  Engeland - Niels de Ruiter Vlag van Nederland  Nederland 6 - 4

Finale (first to 7 sets)

bewerken
Martin Adams Vlag van Engeland  Engeland - Phill Nixon Vlag van Engeland  Engeland 7 - 6

Vrouwen

bewerken

Kwartfinale (first to 2 sets)

bewerken
Anastasia Dobromyslova Vlag van Rusland  Rusland - Carina Ekberg Vlag van Zweden  Zweden 2 - 0
Trina Gulliver Vlag van Engeland  Engeland - Carla Molema Vlag van Nederland  Nederland 2 - 0
Karin Krappen Vlag van Nederland  Nederland - Apylee Jones Vlag van Engeland  Engeland 1 - 2
Francis Hoenselaar Vlag van Nederland  Nederland - Carol Forwood Vlag van Australië  Australië 2 - 1

Halve finale (first to 2 sets)

bewerken
Anastasia Dobromyslova Vlag van Rusland  Rusland - Trina Gulliver Vlag van Engeland  Engeland 0 - 2
Apylee Jones Vlag van Engeland  Engeland - Francis Hoenselaar Vlag van Nederland  Nederland 1 - 2

Finale (first to 2 sets)

bewerken
Trina Gulliver Vlag van Engeland  Engeland - Francis Hoenselaar Vlag van Nederland  Nederland 2 - 1
bewerken
  • (en) Officiële site
  • Informatie Lakeside 2007[dode link]