Zorg en Hoop Airport
Zorg en Hoop Airport (IATA: ORG, ICAO: SMZO) is een vliegveld midden in Paramaribo, gelegen tussen de gelijknamige wijk en Flora. Het vliegveld is geschikt voor charters en lijndiensten met kleinere vliegtuigen en voor helikoptervluchten. Vanaf het vliegveld wordt de verbinding onderhouden met verschillende kleinere vliegvelden in het binnenland, in de regel niet groter dan een kleine landingsbaan en vaak aangelegd in de jaren 60 met onder andere de Operation Grasshopper.
| Zorg en Hoop Airport | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| Algemene informatie | ||||||||
| Type | publiek | |||||||
| Plaats | Paramaribo | |||||||
| Coördinaten | 5° 49′ NB, 55° 11′ WL | |||||||
| Tijdzone | UTC−3 | |||||||
| Locatie in Paramaribo | ||||||||
  | ||||||||
| Startbanen | ||||||||
| ||||||||
| Lijst van luchthavens | ||||||||
| ||||||||
De enige internationale lijnverbinding op de luchthaven is die naar de Guyaanse hoofdstad Georgetown met Gum Air en Trans Guyana Airways.
Geschiedenis
bewerkenOp 19 april 1952 kregen Ronald Kappel en Herman van Eyck een vergunning om op commerciële basis vrachtvluchten uit te gaan voeren. Passagiers vervoeren tegen betaling mochten ze niet. Hun vliegtuig, het eerste vliegtuig ooit dat officieel in het Surinaamse luchtvaartregister werd ingevoerd met registratie PZ-NAC, kreeg aanvankelijk Zanderij als thuisbasis. Het toestel, een nieuwe Piper PA-18 Cub werd door Kappel "Colibri" gedoopt. Voor uitbreiding van het bedrijf en de luchtvloot was een thuishaven nodig. Daarvoor viel de keus op een lap grond te Zorg en Hoop, ten westen van stadscentrum Paramaribo. Kappel kocht het terrein en legde met medewerking van het gouvernement een startbaan aan. In eigen beheer en op eigen kosten legde het bedrijf ook een aantal airstrips in het binnenland aan. Andere airstrips werden op kosten van particulieren aangelegd, omdat de koloniale overheid niet wilde meewerken.
In augustus 1952 bestelde Kappel het volgende toestel, een Stinson Reliant (registratie: PZ-TAA). Op 21 oktober 1952 werd met dit nieuwe toestel door Kappel en Van Eyck als eerste Surinaams luchtbedrijf de gloednieuwe startbaan op vliegveld Zorg en Hoop in gebruik genomen. Met enkele vooraanstaande Surinamers werd een rondvlucht boven Paramaribo gemaakt. Dit was het startsein voor het verder uitbouwen van het vliegveld en luchtvaartbedrijvigheid in Suriname.
Hierna werd op 1 januari 1955 de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) opgericht, die reeds op 27 december 1954 met een Cessna 170B de eerste proefvlucht maakte naar Moengo vanaf vliegveld Zorg en Hoop. Dit gebeurde nog in stilte. De eerste officiële vlucht vond, onder grote belangstelling, plaats op 6 januari 1955 vanaf Zorg en Hoop naar bestemming Moengo. Het streven was tegen eind maart 1955 naar alle districten lijndiensten operationeel te hebben. Aangezien de Surinaamse bevolking veel belangstelling had voor de net opgerichte luchtvaartmaatschappij werden er op 16 januari 1955 rondvluchten vanaf vliegveld Zorg en Hoop boven Paramaribo georganiseerd.
In het late najaar van 1958 werd Operation Grasshopper, oftewel Operatie Sprinkhaan gestart. Een gigantische onderneming om de geologie en bodemschatten van het gehele grondgebied van Suriname te gaan inventariseren. Vanuit Zorg en Hoop moesten hiervoor zeven kleine uitvalbases, nieuw aan te leggen airstrips, diep in het binnenland worden aangelegd. De SLM kreeg de opdracht voor al het vervoer door de lucht en charterde hiervoor speciale toestellen, als twee driemotorige Northrop YC-125 Raiders en een Chase YC-122.
Tot 2005 verzorgde de SLM binnenlandse vliegdiensten vanaf het vliegveld Zorg en Hoop met diverse vliegtuig types als de Cessna 170B, Piper Apache, Douglas DC-3, Beech G-18 en Cessna 206. Maar geen enkel toestel sprak zoveel tot de verbeelding als de De Havilland Canada (tegenwoordig Bombardier) DHC-6 Twin Otters, die meer dan 35 jaar de werkpaarden van de SLM waren in de binnenlandse operatie. Dit toestel had als voordeel dat het een zogenaamde Short Take Off and Landing (STOL) capaciteit heeft en 20 passagiers kan vervoeren. Thans zijn deze toestellen nog immer een vertrouwd beeld op Zorg en Hoop, maar dan in dienst van Gum Air en Blue Wing Airlines, die beiden elk met twee vliegen.
Zorg en Hoop vliegveld maakte ook de geboorte mee van de Aero Club Suriname en maatschappijen als de Surinaamse Luchtvaart Bespuitingsmaatschappij (SLBM - Surinam Air Spray), Gum Air, Gonini Air Service, Inter Tropical Aviation, Blue Wing Airlines, Hi-Jet Helicopter Services, Kuyake Aviation, Caricom Airways, Overeem Air Services, Pegasus Air Services en Vortex Aviation. Vliegveld Zorg en Hoop is ook de thuisbasis van de Surinaamse Zendings Vliegdienst Mission Aviation Fellowship (MAF). Ook de Zweefvliegclub Akka 95, die voornamelijk vanaf Zanderij (J.A. Pengel International Airport) en Peperhol (Henri Alwies Airstrip, Saramacca) vliegt, heeft haar materiaal opgeslagen in een hangar op vliegveld Zorg en Hoop.
Vanaf dit vliegveld vertrokken in de jaren 80, ten tijde van de Binnenlandse Oorlog, toestellen van het Nationaal Leger, die dood en verderf zaaiden in Brunswijk-gezinde dorpen en nederzettingen. De luchtmacht van het Nationaal Leger heeft op vliegveld Zorg en Hoop de luchtmachtbasis gevestigd met enkele grote hangars. Hiervandaan wordt het beperkt beschikbare operationele vliegmateriaal thans ingezet voor transport, training, lichte observatie, grensbewaking en "search & rescue" missies.
Zie ook
bewerken- Lijst van vliegvelden in Suriname
- Lijst van luchtvaartmaatschappijen in Suriname
- Luchtsport in Suriname