Lazar Berman: verschil tussen versies

'''Lazar NaumovichNaumovitsj Berman''' ([[Russisch]]: Лазарь Наумович Берман) ([[Sint-Petersburg|Leningrad]], [[26 februari]] [[1930]] – [[Florence (stad)|Florence]], [[6 februari]] [[2005]]) was een [[Sovjet-Unie|Sovjet-Russische]] klassiekeklassiek [[pianist]]. Hij was een van de laatste vertegenwoordigers van de Russische romantische school.

Lazar Berman werd geboren in een joods gezin en was een muzikaal [[wonderkind]]. Zijn moeder, zelf pianiste, gaf haar eigen carrière op om de ontwikkeling van haar zoon te kunnen begeleiden vanaf zijn tweede jaar. Toen hij negen was, verhuisde zijn familie naar [[Moskou]] om hem te laten studeren aan het [[Conservatorium]] bij onder meer Alexander Goldenweiser en [[Svjatoslav Richter]]. Hij gaf een jaar later zijn eerste openbaaropenbare concert een jaar later met het [[Filharmonisch Orkest van Moskou]] in het pianoconcertopianoconcert KV 503 van [[Wolfgang Amadeus Mozart]].

In 1956 was hij een laureaat van de [[Koningin Elisabethwedstrijd]] in [[België]] (dat jaar gewonnen door [[Vladimir Asjkenazi]]). In de daaropvolgende jaren verhinderden de Sovjet-Russische autoriteiten hem echter om buitenlandse reizen te ondernemen, en moesten de muziekliefhebbers in het Westen het stellen met zijn plaatopnamen op het Russische [[Melodiya]]-label, onder meer met werken van [[Franz Liszt]].

In 1975 mocht hij toch een tournee doorheen de [[Verenigde Staten]] maken en dit leidde in de daaropvolgende jaren tot een aantal concerten en plaatopnamen in de daaropvolgende jaren, onder meer met [[Herbert von Karajan]] in het eerste pianoconcerto van [[Pjotr Iljitsj Tsjaikovski|Tsjaikovski]]. Ook nam hij Liszt'sLiszts complete ''Années de pélérinagepèlerinage'' op.

Na 1980 werd zijn bewegingsvrijheid echter opnieuw beperkt, omdat er in zijn bagage verboden Westerse boeken waren gevonden. In 1990, bij het begin van het [[uiteenvallen van de Sovjet-Unie]], verhuisde hij naar [[Italië]] en vestigde hij zich in 1994 in Florence, waar hij in 2005 overleed.

Tijdens de laatste jaren van zijn leven legde hij zich meer toe op [[kamermuziek]], vooral met zijn zoon, [[violist]] Pavel BergmanBerman.

[[Categorie{{DEFAULTSORT:Russisch pianist|Berman, Lazar]]}}