Slot Zuylen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Slot Zuylen en omgeving: red. |
|||
Regel 30:
Pas in 1510 werd begonnen met de herbouw van Slot Zuylen door de edelman [[Willem van Rennenberg]]. Kort na de ingebruikname werd het als [[ridderhofstad]] erkend. Zijn nazaten waaronder [[George van Lalaing]], en de familie [[Huis Egmont|Van Egmond]] hadden het in eigendom tot het in 1611 werd verkocht aan de Amsterdamse koopman Jasper Quinget. Zijn stadgenoot Adam van Lockhorst werd zes jaar later de volgende eigenaar. Rond 1620 was admiraal [[Steven van der Hagen]] bewoner van het slot.<ref>[http://www.hetutrechtsarchief.nl/collectie/handschriften/buchelius/monumenta/260 Monumenta Van Buchel pag. 260]</ref> Uiteindelijk kwam het slot in bezit van de familie [[Van Tuyll van Serooskerken (familie)|Van Tuyll van Serooskerken]].
In 1752 is het slot voor het laatst ingrijpend verbouwd. Sindsdien zijn er aan het hoofdgebouw geen grote veranderingen meer aangebracht.
Van 1803-1808 werd Slot Zuylen om economische redenen door Willem René van Tuyll van Serooskerken verhuurd.<ref>Isabelle de Charrière, Oeuvres complètes VI. Correspondance 1800-1805. Amsterdam, Van Oorschot, 1984, brief 2471 (12-03-1803) aan Willem René (neef), noot 6 p. 817: Slot Zuylen verhuurd van 1803-1808.</ref><br/>Begin jaren 50 van de 20e eeuw bracht Frederik Christiaan Constantijn van Tuyll van Serooskerken het slot met de tuinen onder in een stichting. Meerdere restauraties vonden er daarna plaats aan Slot Zuylen. Vandaag de dag heeft het onder meer de functie van [[museum]].
Een van de bekendste bewoners van het slot was schrijfster [[Belle van Zuylen]] (1740-1805).
| |||