Slot Zuylen: verschil tussen versies

Van 1803-1808 werd Slot Zuylen om economische redenen door [[Willem René van Tuyll van Serooskerken]] verhuurd.<ref>Isabelle de Charrière, Oeuvres complètes VI. Correspondance 1800-1805. Amsterdam, Van Oorschot, 1984, brief 2471 (12-03-1803) aan Willem René (neef), noot 6 p. 817: Slot Zuylen verhuurd van 1803-1808 en de meubelen verkocht. In brief 2498 aan G.G. Taets van Amerongen (05-12-1803), noot 19, p. 831: verhuizing naar het nieuw genoemde ''Zuylenhoven'', het vroegere landhuis van de vader van Johanna Catharina, Henri Fagel; zie ook: [[Herman Hardenberg|H. Hardenberg]], ''Oostduin en de graven van Bylandt. Geschiedenis van een Haagse woonwijk''. 's-Gravenhage, Kruseman, 1971, 67-68</ref> </ref><br/>Begin jaren 50 van de 20e eeuw bracht Frederik Christiaan Constantijn van Tuyll van Serooskerken het slot met de tuinen onder in een stichting. Meerdere restauraties vonden er daarna plaats aan Slot Zuylen. Vandaag de dag heeft het onder meer de functie van [[museum]].