Stockholmsyndroom: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 3:
De benaming komt van de [[Norrmalmstorg-overval]] op de ''Kreditbanken'' aan het [[Norrmalmstorg]] in [[Stockholm]] en de daaropvolgende gijzeling van 23 tot 28 augustus 1973. De gegijzelden namen het voor hun gijzelnemers op, zelfs nog ná de zesdaagse gijzeling. Tijdens de verhoren hielden ze zich in ten voordele van de gijzelnemers. De criminoloog en psychiater [[Nils Bejerot]], die de politie toen bijstond, gaf uiteindelijk de naam aan dit verschijnsel.
Aangenomen wordt dat het stockholmsyndroom tot ontwikkeling kan komen in een omstandigheid waar de gijzelnemer absolute controle over de gegijzelden kan uitoefenen en binnen die absolute controle voorziet in de basisbehoeften van het slachtoffer, bijvoorbeeld door het geven van voedsel of beschutting. Voor buitenstaanders is dit een [[paradox (logica)|paradoxale]] situatie, omdat het ook bij de gegijzelde bekend is dat hij zich slechts in een afhankelijke situatie bevindt als gevolg van de acties van de gijzelnemer.
== Bekende gevallen van het stockholmsyndroom ==
| |||