Turken in Europa: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
|||
Regel 20:
Tegelijk groeide de economie van enkele West- en Noord-Europese landen erg snel. De industrie in die landen had daardoor juist een gebrek aan arbeiders. Vanaf de jaren '50 begonnen Turken daarom te emigreren naar Europa, waar zij zwaar werk deden voor lage lonen. Deze emigratie richtte zich aanvankelijk op [[Duitsland (hoofdbetekenis)|Duitsland]] (zie [[Turken in Duitsland]]),<ref name="schoonvaere" /> maar later ook op andere Europese landen, zoals [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]], [[België (hoofdbetekenis)|België]], [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frankrijk]], [[Oostenrijk]], [[Zwitserland]] en [[Zweden]] (zie kaart rechts).
Deze emigratie werd gedeeltelijk actief georganiseerd door Europese bedrijven. Veel van de gastarbeiders kwamen echter ook op eigen initiatief (met een toeristenvisum) naar Europa en werden later geregulariseerd. Gezinshereniging voor de eerste generatie, en gezinsvorming voor de tweede generatie zorgen voor een grote influx van Turken in Europa. Sinds 1980 komen ook steeds meer Turkse staatsburgers (waaronder veel leden van niet-Turkse etnische minderheden) als asielzoekers naar Europa.<ref name="schoonvaere" />. Deze asielzoekers werden daar met rotte tomaten en eieren bekogeld voor de fun.
=== Asielzoekers uit de voormalige Sovjet-Unie ===
| |||