voegen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  voegen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• voe·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1100

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
voegen	voegde	gevoegd
zwak -d	volledig

Werkwoord

voegen

1. (juridisch) Een procespartij kan zich 'voegen' in een zaak waar hij of zijn niet de initiator van is.
2. het afwerken van metselwerk

Hyponiemen

   

aaneenvoegen aanvoegen achtervoegen bijeenvoegen bijvoegen invoegen opvoegen overvoegen samenvoegen toevoegen tussenvoegen uitvoegen vervoegen

Afgeleide begrippen

   

gevoeg onvoegzaam voegbeitel voegenmes voeger voegijzer voeging voeglijk voeglijn voegsel voegspijker voegvulling voegwerk voegwoord voegzaam wanvoeglijk

Vertalingen

    3. afwerken van metselwerk   

Duits: fugen (de), ausfugen (de) Engels: point (en)

Frans: lier (fr), jointoyer (fr) Spaans: mampostear (es), emporar (es)

Zelfstandig naamwoord

de voegen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord voeg

   ▸ Het ding barste bijna uit zijn voegen vanwege overbelasting.

Gangbaarheid

• Het woord voegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "voegen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.