Jacme Taupiac : Diferéncia entre lei versions

Supervisor ; Letras d'Oc
	1964 – 1967
Redactor en cap ; L'Occitan

Jacme Taupiac
	;
Biografia
Naissença	12 de febrièr de 1939 (85 ans); Gimat
Supervisor ; Letras d'Oc
	1964 – 1967
Redactor en cap ; L'Occitan
Donadas personalas
Nacionalitat	Francesa
Activitat
Profession	lingüista
Prèmis
	(2014) Prèmi Robèrt Lafont; laureat de l'Acadèmia dels Jòcs florals ;

Navigar dins l'istoric

← Cambiament precedent

Contengut suprimit Contengut apondut

VisualWikitext

En linha

Version actuala en data del 21 novembre de 2023 a 16.01

Jacme Taupiac (Gimat, 12 de febrièr de 1939) es un lingüista occitan contemporanèu. Es membre del Grop de Lingüistica Occitana, del conselh lingüistic del Congrès Permanent de la Lenga Occitana e de l'Institut d'Estudis Araneses-Acadèmia Aranesa de la Lenga Occitana.

Per sas òbras e son militantisme occitanista, foguèt guerdonat amb lo Prèmi Robèrt Lafont en 2014.

Biografia

Jacme Taupiac nasquèt a Gimat, a la "Maison d'en long", còsta Bèumont de Lomanha^[1] dins un mitan social que gaireben totes i parlavan l'occitan de Gasconha. A Tolosa, seguiguèt los corses del grand dialectològ Joan Seguin. Passèt puèi una licéncia d'espanhòl.

Èra responsable del sector de lingüistica de l'Institut d'Estudis Occitans, encargat de corses de lenga e cultura occitanas a la Facultat de las Letras de l'Institut Catolic de Tolosa e professor d'occitan a l'Institut Familial de Montalban.

Trabalha essencialament subre lo desvolopament de las formas de l'occitan estandard. Sas publicacions an permés de clarificar de problèmas tecnics, en particular l'apertura de e/è e de o/ò dins los mots de formacion culta e dins los manlèus, e mai d'assages sus la constitucion del lexic fondamental.

Prepausèt e metèt en circulacion un grand nombre de reformas pontualas dins la nòrma classica, que recebèron pas totas una aprovacion oficiala ni de l'IEO ni del Conselh de la Lenga Occitana, e aquò a entraïnat de criticas d'unes lingüistas.

En 2001 foguèt temporàriament vicepresident del Conselh de la Lenga Occitana, puèi foguèt menat a abandonar sas responsabilitats dins aquel organisme (mas en tot ne demorar membre), pr'amor que preconizava publicament de formas en contradiccion amb las preconizacions oficialas del Conselh, en particular sus l'"-e" finala de sosten e sul jonhent.

De 1985 a 1996, foguèt membre del jurat occitan dels Prèmis Rei en Pere.

A costat de sas òbras lingüisticas costumièras, a collaborat al Missal occitan (1979) amb una traduccion aprovada per la Glèisa Catolica.

Òbras

La prononciation normalisée du Gascon, 1963
L'occitan blos, 1964
Bibliografia occitana, 1967
Lo "-e" de sostenament en occitan normalizat, 1968
Los tres cents mots occitans que cal saber per començar a legir, escriure e parlar, 1974
Lo vocabulari occitan de las arts, 1977
Pichon diccionari francés-occitan, 1977
350 mots occitans (occitan referencial) que cal saber per començar a legir, escriure e parlar, 1979
Propositions pour un dictionnaire général de la Langue occitane, 1982
Escapolon del Diccionari general de la lenga occitana, 1982
Normalisacion grafica e normalisacion lingüistica, 1984
Sintèsi de las responsas al "Memòri sus las innovacions graficas, 1985
L'istòria dins País Gascons, revista de Per Noste. Metodologia de l'istòria d'Occitània a partir dels estudis d'istòria publicats dins la revista bearnesa, 1985
Quatre cents mots que cal saber per començar a legir, escriure e parlar, 1987
Fonetica e fonologia de l'occitan parlat en Bèumont de Lomanha, 1987
Desconflar la bofiga (1988)
La grafia de l'Occitan: Cambiar o cambiar pas?
Mapas lingüisticas occitanas (1989)
Diccionari de mila mots (1992)
Gramatica occitana (2000)
L'occitan modèrne (2001)
Diccionari de l'occitan parlat en Lomanha (inedit)
Diccionari de l'occitan parlat dins le Saués (inedit)

Referéncias

↑ Biografia dins la revista Calenda

Articles connèxes

occitan larg

[1] Biografia dins la revista Calenda

[1]

@@ Linha 1 : / Linha 1 : @@
+{{Infobox Persona
-'''Jacme Taupiac''' èra responsable del sector de lingüistica d'[[IEO|Institut d'Estudis Occitans]], encargat de corses de lenga e cultura occitanas a la Facultat de las letras de l'Institut Catolic de Tolosa e Professor d'occitan a l'Institut familial de [[Montalban]].
+|profession=lingüista
+}}
+'''Jacme Taupiac''' ([[Gimat]], [[12 de febrièr]] de [[1939]]) es un [[lingüista]] occitan contemporanèu. Es membre del [[Grop de Lingüistica Occitana]], del conselh lingüistic del [[Congrès Permanent de la Lenga Occitana]] e de l'[[Institut d'Estudis Araneses-Acadèmia Aranesa de la Lenga Occitana]].
-==Sas òbras==
+Per sas òbras e son [[occitanisme|militantisme occitanista]], foguèt guerdonat amb lo [[Prèmi Robèrt Lafont]] en 2014.
+==Biografia==
+Jacme Taupiac nasquèt a [[Gimat]], a la "Maison d'en long", còsta [[Bèumont de Lomanha]]<ref>[http://calenda.revues.org/nouvelle10756.html Biografia dins la revista ''Calenda'']</ref> dins un mitan social que gaireben totes i parlavan l'occitan de [[Gasconha]]. A [[Tolosa]], seguiguèt los corses del grand dialectològ [[Joan Seguin]]. Passèt puèi una licéncia d'[[espanhòl]].
+Èra responsable del sector de lingüistica de l'[[IEO|Institut d'Estudis Occitans]], encargat de corses de lenga e cultura occitanas a la Facultat de las Letras de l'Institut Catolic de Tolosa e professor d'occitan a l'Institut Familial de [[Montalban]].
+Trabalha essencialament subre lo desvolopament de las formas de l'[[occitan estandard]]. Sas publicacions an permés de clarificar de problèmas tecnics, en particular l'apertura de ''e/è'' e de ''o/ò'' dins los mots de formacion culta e dins los manlèus, e mai d'assages sus la constitucion del lexic fondamental.
+Prepausèt e metèt en circulacion un grand nombre de reformas pontualas dins la [[nòrma classica]], que recebèron pas totas una aprovacion oficiala ni de l'[[IEO]] ni del [[Conselh de la Lenga Occitana]], e aquò a entraïnat de criticas d'unes lingüistas.
+En [[2001]] foguèt temporàriament vicepresident del [[Conselh de la Lenga Occitana]], puèi foguèt menat a abandonar sas responsabilitats dins aquel organisme (mas en tot ne demorar membre), pr'amor que preconizava publicament de formas en contradiccion amb las preconizacions oficialas del Conselh, en particular sus l'"-e" finala de sosten e sul jonhent.
+De [[1985]] a [[1996]], foguèt membre del jurat occitan dels [[Prèmis Rei en Pere]].
+A costat de sas òbras lingüisticas costumièras, a collaborat al ''Missal occitan'' (1979) amb una traduccion aprovada per la Glèisa Catolica.
+==Òbras==
 * La prononciation normalisée du Gascon, 1963
@@ Linha 15 : / Linha 36 : @@
 * Normalisacion grafica e normalisacion lingüistica, 1984
 * Sintèsi de las responsas al "Memòri sus las innovacions graficas, 1985
-* L'istòria dins "Per Noste". Metodologia de l'istòria d'Occitània a partir dels estudis d'istòria publicats dins la revista bearnesa, 1985
+* L'istòria dins País Gascons, revista de [[Per Noste]]. Metodologia de l'istòria d'Occitània a partir dels estudis d'istòria publicats dins la revista bearnesa, 1985
 * Quatre cents mots que cal saber per començar a legir, escriure e parlar, 1987
 * Fonetica e fonologia de l'occitan parlat en Bèumont de Lomanha, 1987
-* Desconflar la bofiga, 1988
+* ''Desconflar la bofiga'' (1988)
-* La grafia de l'Occitan: Cambiar o cambiar pas?
+* ''La grafia de l'Occitan: Cambiar o cambiar pas?''
-* Mapas lingüisticas occitanas, 1989
+* ''Mapas lingüisticas occitanas'' (1989)
-* Diccionari de mila mots, 1992
+* ''Diccionari de mila mots'' (1992)
-* Gramatica occitana, 2000
+* ''Gramatica occitana'' (2000)
+* ''L'occitan modèrne'' (2001)
 * Diccionari de l'occitan parlat en Lomanha (inedit)
-* Diccionari de l'Occitan parlat dins le Saués (inedit)
+* Diccionari de l'occitan parlat dins le Saués (inedit)
+== Referéncias ==
+<references />
+== Articles connèxes ==
+* [[occitan larg]]
-[[Categoria:Lingüista occitan|Taupiac, Jacme]]
+{{DEFAULTSORT:Taupiac, Jacme}}
+[[Categoria:Lingüista occitan]]
+[[Categoria:Naissença en 1939]]