Most obrotowy w Giżycku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m usunięcie powtórzenia z akapitu wstępnego |
m wikilink |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Most obrotowy w Giżycku''' – [[most obrotowy]] nad [[Kanał Łuczański|Kanałem Łuczańskim]] w [[Giżycko|Giżycku]] z końca XIX wieku, wpisany do [[rejestr zabytków|rejestru zabytków]] [[Ochrona zabytków w Polsce|nieruchomych]] województwa warmińsko-mazurskiego. Jest to jeden z trzech mostów drogowych przez Kanał Łuczański w mieście. |
'''Most obrotowy w Giżycku''' – [[most obrotowy]] nad [[Kanał Łuczański|Kanałem Łuczańskim]] w [[Giżycko|Giżycku]] z końca XIX wieku, wpisany do [[rejestr zabytków|rejestru zabytków]] [[Ochrona zabytków w Polsce|nieruchomych]] województwa warmińsko-mazurskiego. Jest to jeden z trzech mostów drogowych przez [[Kanał Łuczański]] w mieście. |
||
Jest przeznaczony dla pojazdów o masie całkowitej do 2,5 ton. Most stanowi zabytek techniki{{fakt|data=2022-05}}. |
Jest przeznaczony dla pojazdów o masie całkowitej do 2,5 ton. Most stanowi zabytek techniki{{fakt|data=2022-05}}. |
Aktualna wersja na dzień 12:34, 28 cze 2024
nr rej. 524 z 8 lipca 1986[1] | |
Most obrotowy w Giżycku | |
Poprzednie nazwy |
Zugbrücke |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda |
Kanał Giżycki zwany także Kanałem Łuczańskim |
Długość |
ok. 20 m |
Szerokość: • całkowita |
|
Dopuszczalna masa pojazdu: |
2,5 t |
Liczba przęseł |
1 |
Rozpiętość przęseł |
20 m |
Data budowy |
1898 |
Data zburzenia |
1945 |
Data odbudowy |
1946 |
Data remontu |
1993 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu giżyckiego | |
Położenie na mapie Giżycka | |
54°02′09,60″N 21°45′36,00″E/54,036000 21,760000 |
Most obrotowy w Giżycku – most obrotowy nad Kanałem Łuczańskim w Giżycku z końca XIX wieku, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa warmińsko-mazurskiego. Jest to jeden z trzech mostów drogowych przez Kanał Łuczański w mieście.
Jest przeznaczony dla pojazdów o masie całkowitej do 2,5 ton. Most stanowi zabytek techniki[potrzebny przypis].
W sezonie letnim jest jedną z atrakcji turystycznych Giżycka, przyciągającą duże rzesze turystów chcących obejrzeć moment otwierania/zamykania mostu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Most zbudowany został w 1898 roku przez firmę Beuchelt & Co. Grünberg i. Schl. z Zielonej Góry, żeby zapewnić dojazd z miasta do znajdującej się po zachodniej stronie kanału Twierdzy Boyen[potrzebny przypis].
Jest to most obrotowy w ciągu ulicy Stanisława Moniuszki, w którym całe przęsło mostowe obraca się w bok o 90° i ustawia się równolegle do nabrzeża. Otwarcie mostu wstrzymuje ruch kołowy i umożliwia przepływanie jednostek wodnych po kanale.
Most został wysadzony w powietrze przez wycofujące się wojska niemieckie i odbudowany po wojnie.
Oryginalny mechanizm mostu umożliwiał, za pomocą odpowiednich przełożeń, otwieranie mostu ręcznie przez jednego operatora. W latach 1969–1970 został wyposażony w napęd elektryczny. Zbyt szybkie otwieranie mostu spowodowało uszkodzenia konstrukcji i nabrzeża (spowodowane uderzaniem przęsła w przyczółek), więc w 1985 roku unieruchomiony most został zastąpiony tymczasowym mostem saperskim (polowym). W 1993 roku przeprowadzono remont generalny i przywrócono stan pierwotny z ręcznym otwieraniem[potrzebny przypis].
Operacja otwierania
[edytuj | edytuj kod]Obecnie obsługa mostu odbywa się ręcznie, zgodnie z pierwotnym założeniem konstruktorów, tak że ważący 100 ton most obsługuje jedna osoba. Cała operacja otwierania lub zamykania mostu zajmuje jednemu operatorowi około 5 min.
Most otwierany jest (zamykany dla ruchu kołowego) według dziennego rozkładu dostosowanego do rozkładu rejsów statków Żeglugi Mazurskiej. Od 1 listopada do 31 marca most jest zamknięty dla ruchu wodnego[potrzebny przypis].
U operatora przeprawy można uzyskać odcisk pamiątkowej pieczęci jako potwierdzenie obecności na moście obrotowym w Giżycku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 51 [dostęp 2008-09-28] .