Nialamid: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nowa strona: {{Związek chemiczny infobox |nazwa = Nialamid |1. grafika = Nialamide.svg |opis 1. grafiki = |2. grafika = |opis 2. grafiki = |3. grafika = |opis 3. grafiki = |nazwa systematyczna = |inne nazwy = nazwy handlowe: ''Niamid, Niamide, Nuredal, Surgex'' |wzór sumaryczny = C<sub>16</sub>H<sub>18</sub>N<sub>… |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|3. grafika = |
|3. grafika = |
||
|opis 3. grafiki = |
|opis 3. grafiki = |
||
|nazwa systematyczna = |
|nazwa systematyczna = N-benzylo-3-(N-(pirydyno-4-karbonylo)hydrazyno)propanamid |
||
|inne nazwy = nazwy handlowe: ''Niamid, Niamide, Nuredal, Surgex'' |
|inne nazwy = nazwy handlowe: ''Niamid, Niamide, Nuredal, Surgex'' |
||
|wzór sumaryczny = C<sub>16</sub>H<sub>18</sub>N<sub>4</sub>O<sub>2</sub> |
|wzór sumaryczny = C<sub>16</sub>H<sub>18</sub>N<sub>4</sub>O<sub>2</sub> |
||
Wersja z 20:54, 11 gru 2023
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C16H18N4O2 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
298,346 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||
| ATC | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Nialamid – organiczny związek chemiczny, nieselektywny, nieodwracalny inhibitor monoaminooksydazy (MAOI) z grupy hydrazyd stosowany w przeszłości jako lek przeciwdepresyjny[1]. Wycofany w 1974 roku ze względu na ryzyko hepatotoksyczności[2][3].
Działania niepożądane obejmują pobudzenie i bezsenność, rzadziej suchość w ustach, zawroty głowy, niewyraźne widzenie i hipomanię, a rzadko leukopenię i zapalenie wątroby. Podobnie jak w przypadku innych MAOI, równoczesne spożycie tyraminy może wywołać przełom nadciśnieniowy. Jest metabolizowany do izoniazydu, leku przeciwgruźliczego, w związku z czym był przeciwwskazany u pacjentów chorych na gruźlicę ze względu na ryzyko wyindukowania lekooporności prądków. Zalecany zakres dawek terapeutycznych wynosił od 75 do 200 mg na dzień, a dawka podtrzymująca 12,5 mg co drugi dzień[4].
Wykazuje też działanie przeciwmiażdżycowe[5] .
Przypisy
- ↑ William Andrew Publishing: Pharmaceutical Manufacturing Encyclopedia. Wyd. 3rd. Elsevier, 1 grudnia 2006, s. 2935. ISBN 978-0-8155-1856-3.
- ↑ Gad SC: Safety Pharmacology in Pharmaceutical Development: Approval and Post Marketing Surveillance, Second Edition. CRC Press, 26 kwietnia 2012, s. 138. ISBN 978-1-4398-4567-7.
- ↑ Edward Shorter: Before Prozac: The Troubled History of Mood Disorders in Psychiatry: The Troubled History of Mood Disorders in Psychiatry. Oxford University Press, 28 września 2008, s. 137–. ISBN 978-0-19-970933-5.
- ↑ Council on Drugs, AMA Drug Evaluations, Chicago: American Medical Association, 1971, s. 1-, LCCN 75147249.
- ↑ Bencze WL, Hess R, DeStevens G. Hypolipidemic agents. „Progress in Drug Research. Fortschritte der Arzneimittelforschung. Progrès des Recherches Pharmaceutiques”. 13, s. 217–92, 6 grudnia 2012. Springer Science & Business Media. DOI: 10.1007/978-3-0348-7068-9_5. PMID: 4982663.
