[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Aleja 3 Maja w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Poprawiono umiejsc. i podpis ilustracji.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Sprzątam Szablon:Cytuj
Linia 29: Linia 29:


== Historia ==
== Historia ==
Droga od Solca do Nowego Światu została przeprowadzona w latach 1823–1824. Droga prowadziła w wykopie – wśród 4 rzędów drzew – do portu nad [[Wisła|Wisłą]], wielu nadbrzeżnych składów drzewnych i dzielnicy przemysłowej południowego Powiśla. Nowa ulica została nazwana Nową Drogą Jerozolimską. Nieoficjalnie zwana była Drogą Steinkellera od nazwiska właściciela młyna parowego Towarzystwa Wyrobów Zbożowych, który zbudowano tu w latach 1826–1827, i innych zakładów przemysłowych powstałych wzdłuż południowej strony drogi. Około 1838 roku ulica została przedłużona o ok. 170 m od [[Ulica Solec w Warszawie|Solca]] do nabrzeża<ref name=":0">{{Cytuj|autor=|tytuł=Aleja 3 Maja|data=|data dostępu=2016-10-23|opublikowany=Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy|url=http://www.srodmiescie.warszawa.pl/ulica-184.html}}</ref>.
Droga od Solca do Nowego Światu została przeprowadzona w latach 1823–1824. Droga prowadziła w wykopie – wśród 4 rzędów drzew – do portu nad [[Wisła|Wisłą]], wielu nadbrzeżnych składów drzewnych i dzielnicy przemysłowej południowego Powiśla. Nowa ulica została nazwana Nową Drogą Jerozolimską. Nieoficjalnie zwana była Drogą Steinkellera od nazwiska właściciela młyna parowego Towarzystwa Wyrobów Zbożowych, który zbudowano tu w latach 1826–1827, i innych zakładów przemysłowych powstałych wzdłuż południowej strony drogi. Około 1838 roku ulica została przedłużona o ok. 170 m od [[Ulica Solec w Warszawie|Solca]] do nabrzeża<ref name=":0">{{Cytuj|tytuł=Aleja 3 Maja|data dostępu=2016-10-23|opublikowany=Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy|url=http://www.srodmiescie.warszawa.pl/ulica-184.html}}</ref>.


W 1845 roku ulica została przecięta torami kolejki łączącej fabrykę wagonów z portem. Zakłady przemysłowe przy Nowej Drodze zostały przejęte w połowie XIX w. przez [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bank Polski]], a następnie przez znanego bankiera warszawskiego [[Jan Gotlib Bloch|Jana Gotliba Blocha]], który przekształcił je w koszary. Około 1900 roku na odcinku dzisiejszej alei 3 Maja przeprowadzono poważne prace wodociągowe. Nad ulicą w latach 1904–1913 wybudowano 700-metrowy wiadukt mostu Poniatowskiego, zasypując jednocześnie wcześniejszy wykop<ref name=":0" />.
W 1845 roku ulica została przecięta torami kolejki łączącej fabrykę wagonów z portem. Zakłady przemysłowe przy Nowej Drodze zostały przejęte w połowie XIX w. przez [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bank Polski]], a następnie przez znanego bankiera warszawskiego [[Jan Gotlib Bloch|Jana Gotliba Blocha]], który przekształcił je w koszary. Około 1900 roku na odcinku dzisiejszej alei 3 Maja przeprowadzono poważne prace wodociągowe. Nad ulicą w latach 1904–1913 wybudowano 700-metrowy wiadukt mostu Poniatowskiego, zasypując jednocześnie wcześniejszy wykop<ref name=":0" />.
Linia 37: Linia 37:
W okresie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] nazwa ulicy została zmieniona na ''Bahnhofstrasse'' (ulica Dworcowa)<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=|imię=|tytuł=Śladami nazw miejskich Warszawy|data=|rok=2012|wydawca=Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|miejsce=Warszawa|strony=66|rozdział=Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy|nazwisko r=Kunert|imię r=Andrzej Krzysztof|isbn=978-83-62189-21-2}}</ref>.
W okresie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] nazwa ulicy została zmieniona na ''Bahnhofstrasse'' (ulica Dworcowa)<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=|imię=|tytuł=Śladami nazw miejskich Warszawy|data=|rok=2012|wydawca=Muzeum Historyczne m.st. Warszawy|miejsce=Warszawa|strony=66|rozdział=Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy|nazwisko r=Kunert|imię r=Andrzej Krzysztof|isbn=978-83-62189-21-2}}</ref>.


W 1946 roku wzdłuż ulicy ułożono tory tramwajowe oraz wybudowano pod wiaduktem mostu Poniatowskiego tymczasową [[zajezdnia|zajezdnię]] tramwajową „Solec”. Zajezdnia, oddana do użytku 22 lipca 1946 roku, istniała do 1960 roku<ref name=":1">{{Cytuj|autor=|tytuł=Kamienica Spółdzielni Mieszkaniowej "3-ego Maja"|data=|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Warszawa1939.pl|url=http://www.warszawa1939.pl/strona_2.php?kod=3maja_5_b}}</ref>. Przy zajezdni powstał unikalny w Warszawie kraniec w formie [[Trójkąt torowy|trójkąta torowego]]<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=|imię=|tytuł=Warszawskie tramwaje elektryczne 1908–1998|data=1998|rok=|wydawca=Wydawnictwa Komunikacji i Łączności|miejsce=Warszawa|strony=302|tom=II|isbn=83-907574-00}}</ref>.
W 1946 roku wzdłuż ulicy ułożono tory tramwajowe oraz wybudowano pod wiaduktem mostu Poniatowskiego tymczasową [[zajezdnia|zajezdnię]] tramwajową „Solec”. Zajezdnia, oddana do użytku 22 lipca 1946 roku, istniała do 1960 roku<ref name=":1">{{Cytuj|tytuł=Kamienica Spółdzielni Mieszkaniowej "3-ego Maja"|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Warszawa1939.pl|url=http://www.warszawa1939.pl/strona_2.php?kod=3maja_5_b}}</ref>. Przy zajezdni powstał unikalny w Warszawie kraniec w formie [[Trójkąt torowy|trójkąta torowego]]<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=|imię=|tytuł=Warszawskie tramwaje elektryczne 1908–1998|data=1998|rok=|wydawca=Wydawnictwa Komunikacji i Łączności|miejsce=Warszawa|strony=302|tom=II|isbn=83-907574-00}}</ref>.


Około 1950 roku zasięg nazwy alei 3 Maja ograniczono jedynie do części ulicy biegnącej wzdłuż wiaduktu mostu Poniatowskiego, od wybrzeża do dawnego śladu [[Ulica Smolna w Warszawie|ulicy Smolnej]]<ref name=":0" />.
Około 1950 roku zasięg nazwy alei 3 Maja ograniczono jedynie do części ulicy biegnącej wzdłuż wiaduktu mostu Poniatowskiego, od wybrzeża do dawnego śladu [[Ulica Smolna w Warszawie|ulicy Smolnej]]<ref name=":0" />.
Linia 52: Linia 52:
Kamienica powstała w 1931 roku dla Spółdzielni Mieszkaniowej „3-ego Maja”. Zaprojektował ją w duchu funkcjonalizmu znany warszawski architekt [[Wacław Weker]], który był członkiem spółdzielni. Do dziś zachowała wiele elementów pierwotnego wystroju: schody z lastriko, metalową balustradę z drewnianym uchwytem przy schodach, sprawną windę z kryształowymi lustrami i ławeczką obitą skórą oraz elementy zabytkowej stolarki, np. drzwi do niektórych mieszkań. Oryginalny projekt budynku do dziś przechowywany jest w archiwum spółdzielni.
Kamienica powstała w 1931 roku dla Spółdzielni Mieszkaniowej „3-ego Maja”. Zaprojektował ją w duchu funkcjonalizmu znany warszawski architekt [[Wacław Weker]], który był członkiem spółdzielni. Do dziś zachowała wiele elementów pierwotnego wystroju: schody z lastriko, metalową balustradę z drewnianym uchwytem przy schodach, sprawną windę z kryształowymi lustrami i ławeczką obitą skórą oraz elementy zabytkowej stolarki, np. drzwi do niektórych mieszkań. Oryginalny projekt budynku do dziś przechowywany jest w archiwum spółdzielni.


Podczas okupacji elegancki budynek został zasiedlony przez lokatorów niemieckich. W czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] w jedną z klatek trafiła bomba, jednak pozostałe dwie zachowały się w dobrym stanie, umożliwiając powrót mieszkańców<ref name=":2">{{Cytuj|autor=|tytuł=Kamienica z Powiśla wpisana do rejestru zabytków|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Interia.pl Fakty|url=http://fakty.interia.pl/mazowieckie/news-kamienica-z-powisla-wpisana-do-rejestru-zabytkow,nId,1267658}}</ref>.
Podczas okupacji elegancki budynek został zasiedlony przez lokatorów niemieckich. W czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] w jedną z klatek trafiła bomba, jednak pozostałe dwie zachowały się w dobrym stanie, umożliwiając powrót mieszkańców<ref name=":2">{{Cytuj|tytuł=Kamienica z Powiśla wpisana do rejestru zabytków|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Interia.pl Fakty|url=http://fakty.interia.pl/mazowieckie/news-kamienica-z-powisla-wpisana-do-rejestru-zabytkow,nId,1267658}}</ref>.


Dom został wpisany do [[Rejestr zabytków|rejestru zabytków]] w lipcu 2011 r.<ref name=":2" /><ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Gminna ewidencja zabytków|data=|data dostępu=2016-10-23|opublikowany=Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków|url=http://zabytki.um.warszawa.pl/content/gminna-ewidencja-zabytkow}}</ref>.
Dom został wpisany do [[Rejestr zabytków|rejestru zabytków]] w lipcu 2011 r.<ref name=":2" /><ref>{{Cytuj|tytuł=Gminna ewidencja zabytków|data dostępu=2016-10-23|opublikowany=Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków|url=http://zabytki.um.warszawa.pl/content/gminna-ewidencja-zabytkow}}</ref>.


W budynku tym w latach 1934–1944 mieszkała [[Mieczysława Ćwiklińska]]<ref name=":2" />.
W budynku tym w latach 1934–1944 mieszkała [[Mieczysława Ćwiklińska]]<ref name=":2" />.
Linia 60: Linia 60:
=== Inne obiekty ===
=== Inne obiekty ===
Przy alei 3 Maja znajdują się m.in.:
Przy alei 3 Maja znajdują się m.in.:
* al. 3 Maja 5a, 7b, 12 – budynki Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Powiśle”<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=O zasobach SBM "Powiśle"|data=|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Spółdzielnia Budowlano Mieszkaniowa „Powiśle”|url=http://www.sbmpowisle.dag.pl/o_zasobach.htm}}</ref>
* al. 3 Maja 5a, 7b, 12 – budynki Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Powiśle”<ref>{{Cytuj|tytuł=O zasobach SBM "Powiśle"|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Spółdzielnia Budowlano Mieszkaniowa „Powiśle”|url=http://www.sbmpowisle.dag.pl/o_zasobach.htm}}</ref>
* al. 3 Maja 7 – kamienica z 1932 roku projektu J. Steinberga<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=al. 3-ego Maja 7|data=|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Warszawa1939.pl|url=http://www.warszawa1939.pl/index_arch_main.php?r1=3maja_7&r3=0}}</ref>
* al. 3 Maja 7 – kamienica z 1932 roku projektu J. Steinberga<ref>{{Cytuj|tytuł=al. 3-ego Maja 7|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=Warszawa1939.pl|url=http://www.warszawa1939.pl/index_arch_main.php?r1=3maja_7&r3=0}}</ref>
* na odcinku między ulicami [[Ulica Solec w Warszawie|Solec]] i Kruczkowskiego, między jezdniami alei, pod wiaduktem mostu Poniatowskiego - Centrum Handlowe „Arkada” (adres: ul. Solec 81b)<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Centrum Arkada|data=|data dostępu=2016-10-28|url=http://centrumarkada.pl/}}</ref>
* na odcinku między ulicami [[Ulica Solec w Warszawie|Solec]] i Kruczkowskiego, między jezdniami alei, pod wiaduktem mostu Poniatowskiego - Centrum Handlowe „Arkada” (adres: ul. Solec 81b)<ref>{{Cytuj|tytuł=Centrum Arkada|data dostępu=2016-10-28|url=http://centrumarkada.pl/}}</ref>
* na rogu ulicy Kruczkowskiego – Nordic Park, budynek biurowy z 2000 roku o powierzchni przekraczającej 18 tysięcy m² (adres: Kruczkowskiego 8)<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Nordic Park|data=|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=OfficeMAP|url=http://www.officemap.pl/office/nordic-park}}</ref>
* na rogu ulicy Kruczkowskiego – Nordic Park, budynek biurowy z 2000 roku o powierzchni przekraczającej 18 tysięcy m² (adres: Kruczkowskiego 8)<ref>{{Cytuj|tytuł=Nordic Park|data dostępu=2016-10-28|opublikowany=OfficeMAP|url=http://www.officemap.pl/office/nordic-park}}</ref>
* na rogu ulicy Kruczkowskiego w pobliżu Skarpy warszawskiej – przystanek [[Kolej średnicowa w Warszawie|kolei średnicowej]] [[Warszawa Powiśle]] zbudowany w 1962 roku (adres: Kruczkowskiego 3b)
* na rogu ulicy Kruczkowskiego w pobliżu Skarpy warszawskiej – przystanek [[Kolej średnicowa w Warszawie|kolei średnicowej]] [[Warszawa Powiśle]] zbudowany w 1962 roku (adres: Kruczkowskiego 3b)


Linia 71: Linia 71:


== Komunikacja miejska ==
== Komunikacja miejska ==
Aleją 3 Maja nie kursują obecnie żadne linie komunikacji miejskiej. Do 1960 roku kończyły tu trasę tramwaje linii 9, dojeżdżające z [[Plac Trzech Krzyży w Warszawie|placu Trzech Krzyży]] ulicami [[Ulica Książęca w Warszawie|Książecą]], [[Ulica Ludna w Warszawie|Ludną]] i [[Ulica Solec w Warszawie|Solec]].<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Linia tramwajowa 9|data=|data dostępu={{subst:#time:Y-m-d}}|opublikowany=Trasbus|url=http://www.trasbus.com/liniatram9.htm}}</ref>
Aleją 3 Maja nie kursują obecnie żadne linie komunikacji miejskiej. Do 1960 roku kończyły tu trasę tramwaje linii 9, dojeżdżające z [[Plac Trzech Krzyży w Warszawie|placu Trzech Krzyży]] ulicami [[Ulica Książęca w Warszawie|Książecą]], [[Ulica Ludna w Warszawie|Ludną]] i [[Ulica Solec w Warszawie|Solec]].<ref>{{Cytuj|tytuł=Linia tramwajowa 9|data dostępu={{subst:#time:Y-m-d}}|opublikowany=Trasbus|url=http://www.trasbus.com/liniatram9.htm}}</ref>


== W kulturze ==
== W kulturze ==

Wersja z 20:39, 19 sty 2017

3 Maja
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{jednostki}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo

 Polska

Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Długość

650 m

Poprzednie nazwy

{{{poprzednie nazwy}}}

Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
0 m ul. Wybrzeże Kościuszkowskie, ul. Wioślarska → (Wisłostrada)
130 m ul. Solec
380 m ul. Leona Kruczkowskiego
650 m Skarpa warszawska
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Aleja 3 Maja w Warszawie – jedna z ulic warszawskiego Powiśla w obszarze MSI Solec. Aleja 3 Maja ma długość ok. 650 m i biegnie po obu stronach wiaduktu mostu Poniatowskiego od Wisłostrady do podnóża Skarpy warszawskiej.

Historia

Droga od Solca do Nowego Światu została przeprowadzona w latach 1823–1824. Droga prowadziła w wykopie – wśród 4 rzędów drzew – do portu nad Wisłą, wielu nadbrzeżnych składów drzewnych i dzielnicy przemysłowej południowego Powiśla. Nowa ulica została nazwana Nową Drogą Jerozolimską. Nieoficjalnie zwana była Drogą Steinkellera od nazwiska właściciela młyna parowego Towarzystwa Wyrobów Zbożowych, który zbudowano tu w latach 1826–1827, i innych zakładów przemysłowych powstałych wzdłuż południowej strony drogi. Około 1838 roku ulica została przedłużona o ok. 170 m od Solca do nabrzeża[1].

W 1845 roku ulica została przecięta torami kolejki łączącej fabrykę wagonów z portem. Zakłady przemysłowe przy Nowej Drodze zostały przejęte w połowie XIX w. przez Bank Polski, a następnie przez znanego bankiera warszawskiego Jana Gotliba Blocha, który przekształcił je w koszary. Około 1900 roku na odcinku dzisiejszej alei 3 Maja przeprowadzono poważne prace wodociągowe. Nad ulicą w latach 1904–1913 wybudowano 700-metrowy wiadukt mostu Poniatowskiego, zasypując jednocześnie wcześniejszy wykop[1].

W dniu 3 maja 1916 roku, w 125 rocznicę uchwalenia Konstytucji, władze Warszawy podjęły decyzję, że przedłużenie Alej Jerozolimskich na odcinku od Nowego Światu do mostu Poniatowskiego będzie nosić nazwę Aleja 3 Maja. W zasięg tej nazwy zaliczano ówcześnie zarówno wiadukt prowadzący na most, jak i jezdnie biegnące wzdłuż niego, przy których w okresie międzywojennym wybudowano kilka domów spółdzielczych.

W okresie okupacji niemieckiej nazwa ulicy została zmieniona na Bahnhofstrasse (ulica Dworcowa)[2].

W 1946 roku wzdłuż ulicy ułożono tory tramwajowe oraz wybudowano pod wiaduktem mostu Poniatowskiego tymczasową zajezdnię tramwajową „Solec”. Zajezdnia, oddana do użytku 22 lipca 1946 roku, istniała do 1960 roku[3]. Przy zajezdni powstał unikalny w Warszawie kraniec w formie trójkąta torowego[4].

Około 1950 roku zasięg nazwy alei 3 Maja ograniczono jedynie do części ulicy biegnącej wzdłuż wiaduktu mostu Poniatowskiego, od wybrzeża do dawnego śladu ulicy Smolnej[1].

W latach 90. zamknięto wjazd od strony Wisłostrady. W wyniku remontu nawierzchni w 2005 roku przedwojenny bruk zastąpiono asfaltem, a jedynie przed kamienicą nr 5 zachowano fragment historycznego bruku z torem tramwajowym[3].

Zabudowa

Dom przy alei 3 Maja 2

Kamienica wzniesiona w latach 1923–1931 według projektu Wincentego Oczykowskiego przez Spółdzielnię Budowlano-Mieszkaniową „Domy Spółdzielcze” posiada starannie utrzymane, zachowane lub odtworzone elementy oryginalnego wystroju, w tym windy.

Zarówno w okresie przedwojennym, jak i po wojnie, w domu tym mieszkało wiele osób znanych z działalności publicznej, w tym Stanisław Dubois, Maria Wittek i Zbigniew Religa.

Dom przy alei 3 Maja 5

Kamienica powstała w 1931 roku dla Spółdzielni Mieszkaniowej „3-ego Maja”. Zaprojektował ją w duchu funkcjonalizmu znany warszawski architekt Wacław Weker, który był członkiem spółdzielni. Do dziś zachowała wiele elementów pierwotnego wystroju: schody z lastriko, metalową balustradę z drewnianym uchwytem przy schodach, sprawną windę z kryształowymi lustrami i ławeczką obitą skórą oraz elementy zabytkowej stolarki, np. drzwi do niektórych mieszkań. Oryginalny projekt budynku do dziś przechowywany jest w archiwum spółdzielni.

Podczas okupacji elegancki budynek został zasiedlony przez lokatorów niemieckich. W czasie powstania warszawskiego w jedną z klatek trafiła bomba, jednak pozostałe dwie zachowały się w dobrym stanie, umożliwiając powrót mieszkańców[5].

Dom został wpisany do rejestru zabytków w lipcu 2011 r.[5][6].

W budynku tym w latach 1934–1944 mieszkała Mieczysława Ćwiklińska[5].

Inne obiekty

Przy alei 3 Maja znajdują się m.in.:

  • al. 3 Maja 5a, 7b, 12 – budynki Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Powiśle”[7]
  • al. 3 Maja 7 – kamienica z 1932 roku projektu J. Steinberga[8]
  • na odcinku między ulicami Solec i Kruczkowskiego, między jezdniami alei, pod wiaduktem mostu Poniatowskiego - Centrum Handlowe „Arkada” (adres: ul. Solec 81b)[9]
  • na rogu ulicy Kruczkowskiego – Nordic Park, budynek biurowy z 2000 roku o powierzchni przekraczającej 18 tysięcy m² (adres: Kruczkowskiego 8)[10]
  • na rogu ulicy Kruczkowskiego w pobliżu Skarpy warszawskiej – przystanek kolei średnicowej Warszawa Powiśle zbudowany w 1962 roku (adres: Kruczkowskiego 3b)

Miejsca pamięci

Tablica na filarze wiaduktu mostu Poniatowskiego.

Na filarze wiaduktu mostu Poniatowskiego przy Wybrzeżu Kościuszkowskim znajduje się jedna z tablic pamiątkowych Tchorka, poświęcona ofiarom niemieckiej zbrodni z okresu powstania warszawskiego.

Komunikacja miejska

Aleją 3 Maja nie kursują obecnie żadne linie komunikacji miejskiej. Do 1960 roku kończyły tu trasę tramwaje linii 9, dojeżdżające z placu Trzech Krzyży ulicami Książecą, Ludną i Solec.[11]

W kulturze

Aleja 3 Maja wielokrotnie była sceną akcji znanych polskich filmów i seriali [potrzebny przypis]. Kręcono tu m. in. sceny do:

Galeria

  1. a b c Aleja 3 Maja [online], Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy [dostęp 2016-10-23].
  2. Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy. W: Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 66. ISBN 978-83-62189-21-2.
  3. a b Kamienica Spółdzielni Mieszkaniowej "3-ego Maja" [online], Warszawa1939.pl [dostęp 2016-10-28].
  4. Warszawskie tramwaje elektryczne 1908–1998. T. II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 302. ISBN 83-907574-00.
  5. a b c Kamienica z Powiśla wpisana do rejestru zabytków [online], Interia.pl Fakty [dostęp 2016-10-28].
  6. Gminna ewidencja zabytków [online], Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków [dostęp 2016-10-23].
  7. O zasobach SBM "Powiśle" [online], Spółdzielnia Budowlano Mieszkaniowa „Powiśle” [dostęp 2016-10-28].
  8. al. 3-ego Maja 7 [online], Warszawa1939.pl [dostęp 2016-10-28].
  9. Centrum Arkada [online] [dostęp 2016-10-28].
  10. Nordic Park [online], OfficeMAP [dostęp 2016-10-28].
  11. Linia tramwajowa 9 [online], Trasbus.