Aleksander Kędzior: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander Karol Kędzior
	pułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia	10 października 1897 ; Ciężkowice
Data i miejsce śmierci	10 stycznia 1986 ; Wielka Brytania
	Przebieg służby
Siły zbrojne	cesarska i królewska Armia, ; Wojsko Polskie (II RP); Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	2 Pułk Artylerii Polowej; 1 Pułk Artylerii Polowej; Sztab Generalny; 10 Pułk Artylerii Ciężkiej; 20 Pułk Artylerii Lekkiej; 3 Dywizjon Artylerii Konnej; Sztab Naczelnego Wodza
Stanowiska	dowódca dywizjonu artylerii; zastępca dowódcy pułku artylerii; attaché wojskowy; szef Sztabu Naczelnego Wodza
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, ; wojna polsko-bolszewicka, ; II wojna światowa, ; kampania francuska 1940
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 12:55, 16 sty 2017

Aleksander Karol Kędzior (ur. 10 października 1897 w Ciężkowicach, zm. 10 stycznia 1986 w Wielkiej Brytanii – pułkownik dyplomowany artylerii Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys

W okresie I wojny światowej służył w Legionie Wschodnim by po jego rozwiązaniu znaleźć się w II Brygadzie Legionów.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził 6 baterią 2 Pułku Artylerii Polowej Legionów^[1].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w 1 Pułku Artylerii Polowej Legionów^[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 101. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W 1923 pełnił służbę w 1 Pułku Artylerii Polowej Legionów na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta Kadry Baterii Zapasowej w Warszawie^[3]. 1 grudnia 1924 awansował na majora ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 46. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W październiku 1925 przeniesiony został z II rocznika Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie 1923–1925 na II rocznik Kursu Normalnego W.S.Woj. 1924–1926^[4].

Od sierpnia 1926 służył w Oddziale III Sztabu Generalnego, w którym był kierownikiem referatu obrony przeciwlotniczej, następnie pełniącym obowiązki szefa wydziału^[5]. W 1930 został skierowany na staż liniowy na stanowisku szefa sztabu dywizji piechoty. Z dniem 1 listopada 1930 został przeniesiony do 10 Pułku Artylerii Ciężkiej w Przemyślu na stanowisko dowódcy dywizjonu^[6]. W marcu 1932 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 20 Pułku Artylerii Lekkiej w m. Prużana^[7]^[8]. W tym czasie awansowany na podpułkownika. W latach 1934–1936 dowodził 3 Dywizjonem Artylerii Konnej w Wilnie^[9]. W styczniu 1937 attaché wojskowy przy Poselstwie RP w Lizbonie.

We wrześniu 1939 przybył z Portugalii do Paryża, gdzie został mianowany przez szefa polskiej Misji Wojskowej gen. Stanisława Burhardta-Bukackiego szefem sztabu Oddziałów Polskich we Francji. 1 października 1939 został mianowany szefem Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych. W tym czasie mianowany pułkownikiem artylerii. Po przybyciu do Francji gen. Władysława Sikorskiego został wyznaczony 7 listopada 1939 na szefa Sztabu Naczelnego Wodza. 10 marca 1940 złożył prośbę o zwolnienie ze stanowiska, lecz Sikorski odmówił. W początku maja złożył ponowną dymisję w związku z wydaniem przez Naczelnego Wodza zgody na wymarsz 1 Dywizji Grenadierów na front. Został zwolniony ze stanowiska 5 czerwca 1940.

Po przedostaniu się do Anglii początkowo bez przydziału. W 1942 mianowany attaché wojskowym przy utworzonej 1 listopada 1942 Ambasadzie Rzeczypospolitej w Czunkingu w Chinach, gdzie przebywał do końca wojny. Po wojnie osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł. Spoczywa w grobowcu rodzinnym w Ciężkowicach

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz pierwszy w 1922)^[10]

↑ Bolesław Barszczewski, Zarys historii wojennej ..., s. 6, 26.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 277, 685.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 715, 817.
↑ Dziennik Personalny M.S.Woj. Nr 114 z 28.10.1925 r., s. 617.
↑ Rocznik oficerski 1928, s. 432, 454.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 14 z 20 września 1930 r., s. 299.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 23 marca 1932 r., s. 237.
↑ Rocznik oficerski 1932, s. 180, 688.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 7 czerwca 1934 r., s. 163.
↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych L. 6087/22 G.M.I. (Dziennik Personalny MSWojsk. z 1922 r. Nr 13, s. 385)

Bibliografia

Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
Bolesław Barszczewski, Zarys historii wojennej 2-go Pułku Artylerii Polowej Legionów, Warszawa 1929.
Tadeusz Panecki, Sztab Generalny (Główny) Wojska Polskiego 1918-2003, Bellona, Warszawa 2003.
Witold Biegański, Zaczęło się w Coëtquidan. Z dziejów polskich jednostek regularnych we Francji, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, s. 54.

[1] Bolesław Barszczewski, Zarys historii wojennej ..., s. 6, 26.

[2] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 277, 685.

[3] Rocznik oficerski 1923, s. 715, 817.

[4] Dziennik Personalny M.S.Woj. Nr 114 z 28.10.1925 r., s. 617.

[5] Rocznik oficerski 1928, s. 432, 454.

[6] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 14 z 20 września 1930 r., s. 299.

[7] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 23 marca 1932 r., s. 237.

[8] Rocznik oficerski 1932, s. 180, 688.

[9] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 7 czerwca 1934 r., s. 163.

[10] Rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych L. 6087/22 G.M.I. (Dziennik Personalny MSWojsk. z 1922 r. Nr 13, s. 385)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

@@ Linia 65: / Linia 65: @@
 [[Kategoria:Żołnierze II Brygady Legionów Polskich]]
 [[Kategoria:Żołnierze Legionu Wschodniego]]
-[[Kategoria:Polacy - uczestnicy kampanii francuskiej 1940]]
+[[Kategoria:Polacy – uczestnicy kampanii francuskiej 1940]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1897]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1986]]

Szef Sztabu Wojsk Polskich	gen. ppor. Tadeusz Rozwadowski (1918)
Szefowie Sztabu Generalnego WP	gen. ppor. Tadeusz Rozwadowski (1918) gen. broni Stanisław Szeptycki (1918–1919) gen. ppor. Stanisław Haller (1919–1920) gen. por. Tadeusz Rozwadowski (1920–1921) gen. dyw. Władysław Sikorski (1921–1922) marszałek Polski Józef Piłsudski (1922–1923) gen. dyw. Stanisław Haller (1923–1925) gen. bryg. Edmund Kessler (1925–1926) gen. dyw. Stanisław Haller (1926) gen. bryg. Stanisław Burhardt-Bukacki (1926) gen. bryg. Tadeusz Piskor (1926–1928)
Szefowie Sztabu Głównego WP	gen. bryg. Tadeusz Piskor (1928–1931) gen bryg. Janusz Gąsiorowski (1931–1935) gen. bryg. Wacław Stachiewicz (1935–1939)
Szefowie Sztabu Naczelnego Wodza	płk Aleksander Kędzior (1939–1940) gen. bryg. Tadeusz Klimecki (1940–1943) gen. dyw. Stanisław Kopański (1943–1946)
Szefowie Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa WP	płk Marian Spychalski (1944) gen. bryg. Władysław Korczyc (1944) gen. bryg. Bronisław Półturzycki (1944) gen. bryg. Bolesław Zarako-Zarakowski (1944) gen. dyw. Władysław Korczyc (1945)
Szefowie Sztabu Generalnego WP	gen. broni Władysław Korczyc (1945–1954) gen. broni Jerzy Bordziłowski (1954–1965) gen. dyw. Wojciech Jaruzelski (1965–1968) gen. dyw. Bolesław Chocha (1968–1973) gen. broni Florian Siwicki (1973–1983) gen. broni Józef Użycki (1983–1990) gen. dyw. Zdzisław Stelmaszuk (1990–1992) gen. broni Tadeusz Wilecki (1992–1997) gen. broni Henryk Szumski (1997–2000) generał Czesław Piątas (2000–2006) generał Franciszek Gągor (2006–2010) generał Mieczysław Cieniuch (2010–2013) generał Mieczysław Gocuł (2013–2017) generał Leszek Surawski (2017–2018) generał Rajmund Andrzejczak (2018–2023) generał Wiesław Kukuła (od 2023)