Basic Rate Interface: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: uk:BRI |
m poprawa encji na znaki unikodu, WP:SK |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Basic Rate Interface''' ('''BRI''', '''2B+D''', '''2B1D''') |
'''Basic Rate Interface''' ('''BRI''', '''2B+D''', '''2B1D''') – oznaczenie standardu I.430 warstwy fizycznej interfejsu [[ISDN]], zdefiniowanego przez [[ITU]]. |
||
Składa się z dwóch kanałów typu ''B '' (bearer) i jednego kanału typu D (data). |
Składa się z dwóch kanałów typu ''B '' (bearer) i jednego kanału typu D (data). |
||
Informacja sterująca przepływem jest przesyłana kanałem D, natomiast dane głównie kanałami B, takie sterowanie przepływem jest określane jako "out-of-band signalling". |
Informacja sterująca przepływem jest przesyłana kanałem D, natomiast dane głównie kanałami B, takie sterowanie przepływem jest określane jako "out-of-band signalling". |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Protokół definiuje pakiet jako składający się z 16 bitów kanału B1, 16 bitów kanału B2, 4 bitów kanału D i 12 bitów synchronizacji. Pakiety wysyłane są z częstotliwością 4 kHz, określając maksymalną przepustowość łącza na 144 kbit/s. |
Protokół definiuje pakiet jako składający się z 16 bitów kanału B1, 16 bitów kanału B2, 4 bitów kanału D i 12 bitów synchronizacji. Pakiety wysyłane są z częstotliwością 4 kHz, określając maksymalną przepustowość łącza na 144 kbit/s. |
||
[[Przepustowość]]: 2 |
[[Przepustowość]]: 2 • 64 kbps = 128 kbps |
||
Istnienie dwóch kanałów typu B umożliwia np.: prowadzenie dwóch rozmów telefonicznych równocześnie, albo transmisji danych i rozmowy telefonicznej. |
Istnienie dwóch kanałów typu B umożliwia np.: prowadzenie dwóch rozmów telefonicznych równocześnie, albo transmisji danych i rozmowy telefonicznej. |
||
Standard określa dwa rodzaje kodu liniowego, które są używane do kodowania transmisji: |
Standard określa dwa rodzaje kodu liniowego, które są używane do kodowania transmisji: |
||
*[[2B1Q]] - używany w Ameryce Północnej i w Euro ISDN |
* [[2B1Q]] - używany w Ameryce Północnej i w Euro ISDN |
||
*[[4B3T]] - używany w Europie i innych regionach świata |
* [[4B3T]] - używany w Europie i innych regionach świata |
||
===Zobacz też=== |
|||
⚫ | |||
=== |
=== Zobacz też === |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
=== Linki zewnętrzne === |
|||
{{informatyka stub}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{stub}} |
|||
[[Kategoria:Integrated Services Digital Network]] |
[[Kategoria:Integrated Services Digital Network]] |
Wersja z 18:26, 25 maj 2009
Basic Rate Interface (BRI, 2B+D, 2B1D) – oznaczenie standardu I.430 warstwy fizycznej interfejsu ISDN, zdefiniowanego przez ITU. Składa się z dwóch kanałów typu B (bearer) i jednego kanału typu D (data). Informacja sterująca przepływem jest przesyłana kanałem D, natomiast dane głównie kanałami B, takie sterowanie przepływem jest określane jako "out-of-band signalling".
Protokół definiuje pakiet jako składający się z 16 bitów kanału B1, 16 bitów kanału B2, 4 bitów kanału D i 12 bitów synchronizacji. Pakiety wysyłane są z częstotliwością 4 kHz, określając maksymalną przepustowość łącza na 144 kbit/s.
Przepustowość: 2 • 64 kbps = 128 kbps
Istnienie dwóch kanałów typu B umożliwia np.: prowadzenie dwóch rozmów telefonicznych równocześnie, albo transmisji danych i rozmowy telefonicznej.
Standard określa dwa rodzaje kodu liniowego, które są używane do kodowania transmisji: