Bitwa pod Jiuliancheng: Różnice pomiędzy wersjami
40°13,2′N 124°30,6′E/40,220000 124,510000| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Michał Ski (dyskusja | edycje) |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawa linkowań i typografii |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|konflikt = [[Wojna chińsko-japońska (1894–1895)]] |
|konflikt = [[Wojna chińsko-japońska (1894–1895)]] |
||
|grafika = Battle of jiuliancheng plan.jpg |
|grafika = Battle of jiuliancheng plan.jpg |
||
|opis grafiki = Mapa okolic Jiuliangcheng: R. Ngaeho |
|opis grafiki = Mapa okolic Jiuliangcheng: R. Ngaeho – rz. Ai, Antung – [[Dandong]], Wijiu – [[Unjŏn]] (Korea Płn.) |
||
|czas = |
|czas = 24–26 października 1894 |
||
|miejsce = |
|miejsce = |
||
|terytorium = [[ |
|terytorium = Rzeka [[Jalu]] na granicy [[korea]]ńsko-[[Mandżuria|mandżurskiej]] |
||
|przyczyna = |
|przyczyna = |
||
|wynik = zwycięstwo wojsk [[Japonia|japońskich]] |
|wynik = zwycięstwo wojsk [[Japonia|japońskich]] |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
== Bitwa == |
== Bitwa == |
||
[[plik:Crossing the Yalu at Jiuliancheng.jpg|thumb|left|[[Ukiyo-e]] autorstwa Fukushima Toshimitsu, przedstawiające forsowanie Yalu po moście pontonowym]] |
[[plik:Crossing the Yalu at Jiuliancheng.jpg|thumb|left|[[Ukiyo-e]] autorstwa Fukushima Toshimitsu, przedstawiające forsowanie Yalu po moście pontonowym]] |
||
Po zwycięstwie w [[ |
Po zwycięstwie w [[bitwa u ujścia Jalu|bitwie morskiej u ujścia Jalu]], 17 września 1894 roku, i pobiciu lądowych sił chińskich [[Bitwa pod Pjongjangiem|pod Pjongjangiem]], Japończycy ''de facto'' zapanowali nad [[półwysep Koreański|Półwyspem Koreańskim]]. Lotne kolumny w ciągu tygodnia przemaszerowały 200 km i dotarły nad [[Jalu]] w pościgu za Chińczykami{{r|yukichi}}. |
||
Armia chińska ustanowiła jednak silną pozycję obronną wzdłuż rzeki |
Armia chińska ustanowiła jednak silną pozycję obronną wzdłuż rzeki Jalu. Generał [[Song Jiang]] dysponował ok. 25 tys. żołnierzy w pięćdziesięciu obozach; najsilniejsze, liczące ponad sto szańców i okopów, były umocnienia koło granicznego miasta [[Jiuliancheng]]. Song, wyszkolony według zachodnich standardów, rozmieścił artylerię górską, tak że kryła ona ogniem przeprawy przez rzekę, umocnił swoje centrum na wzgórzu Hushan koło miasta, a [[Mandżurowie|mandżurską]] kawalerię pozostawił jako szybki, mobilny obwód{{r|elleman}}. |
||
Na rozkaz głównodowodzącego 1. Armii japońskiej, gen. [[Aritomo Yamagata|Yamagaty Aritomo]], 24 października niewielki oddział (kilka kompanii 18. pułku piechoty, dwa działa i oddział kawalerii) został wysłany, by zajść przeciwnika z flanki{{r|elleman}}. Wydzielony oddział dowodzony przez płk. Sato przekroczył rzekę ok. 15 km powyżej Jiuliancheng i zmusił do odwrotu chiński batalion, zdobywając dwa działa, kosztem jednego rannego (Chińczycy stracili ok. 20 ludzi){{r|yukichi}}, a następnie ustanowił pozycję wzdłuż rzeki Ngaeho (chiń. [[Ai He]]){{r|elleman}}. |
Na rozkaz głównodowodzącego 1. Armii japońskiej, gen. [[Aritomo Yamagata|Yamagaty Aritomo]], 24 października niewielki oddział (kilka kompanii 18. pułku piechoty, dwa działa i oddział kawalerii) został wysłany, by zajść przeciwnika z flanki{{r|elleman}}. Wydzielony oddział dowodzony przez płk. Sato przekroczył rzekę ok. 15 km powyżej Jiuliancheng i zmusił do odwrotu chiński batalion, zdobywając dwa działa, kosztem jednego rannego (Chińczycy stracili ok. 20 ludzi){{r|yukichi}}, a następnie ustanowił pozycję wzdłuż rzeki Ngaeho (chiń. [[Ai He]]){{r|elleman}}. |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
<references |
<references> |
||
<ref name=elleman>{{cytuj książkę|nazwisko=Elleman|imię=Bruce A.|tytuł=Modern Chinese Warfare, 1795-1989|wydawca=Routledge|miejsce=London i New York|data=2001|strony=104-105|isbn=978-0415214742|rozdział=Battle of Jiuliancheng}}</ref> |
<ref name=elleman>{{cytuj książkę|nazwisko=Elleman|imię=Bruce A.|tytuł=Modern Chinese Warfare, 1795-1989|wydawca=Routledge|miejsce=London i New York|data=2001|strony=104-105|isbn=978-0415214742|rozdział=Battle of Jiuliancheng}}</ref> |
||
<ref name=volpicelli>{{cytuj książkę|nazwisko=Volpicelli|imię=Zenone|tytuł=The China |
<ref name=volpicelli>{{cytuj książkę|nazwisko=Volpicelli|imię=Zenone|tytuł=The China – Japan War|wydawca=Charles Scribner's Sons|miejsce=New York|data=1896|strony=194}}</ref> |
||
<ref name="yukichi">{{cytuj książkę|autor=Jukichi Inouye|tytuł=A Concise history of the war between Japan and China|wydawca=Z. Mayekawa i Y. Okura|miejsce=Osaka i Tokyo |data=1895 |strony=44-52}}</ref> |
<ref name="yukichi">{{cytuj książkę|autor=Jukichi Inouye|tytuł=A Concise history of the war between Japan and China|wydawca=Z. Mayekawa i Y. Okura|miejsce=Osaka i Tokyo |data=1895 |strony=44-52}}</ref> |
||
</references> |
</references> |
||
Aktualna wersja na dzień 15:22, 27 wrz 2023
| Wojna chińsko-japońska (1894–1895) | |||
 Mapa okolic Jiuliangcheng: R. Ngaeho – rz. Ai, Antung – Dandong, Wijiu – Unjŏn (Korea Płn.) | |||
| Czas |
24–26 października 1894 | ||
|---|---|---|---|
| Terytorium |
Rzeka Jalu na granicy koreańsko-mandżurskiej | ||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk japońskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Korei Północnej  | |||
Położenie na mapie Chin  | |||
| 40°13,2′N 124°30,6′E/40,220000 124,510000
| |||
Bitwa pod Jiuliancheng – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie wojny chińsko-japońskiej, stoczone pomiędzy armią japońską a chińską. Bitwa czasami jest nazywana bitwą nad rzeką Yalu, co jest często mylące ze względu na to, że w tym samym miejscu i pod tą właśnie nazwą rozegrała się bitwa w trakcie wojny rosyjsko-japońskiej.
Bitwa
[edytuj | edytuj kod]
Po zwycięstwie w bitwie morskiej u ujścia Jalu, 17 września 1894 roku, i pobiciu lądowych sił chińskich pod Pjongjangiem, Japończycy de facto zapanowali nad Półwyspem Koreańskim. Lotne kolumny w ciągu tygodnia przemaszerowały 200 km i dotarły nad Jalu w pościgu za Chińczykami[1].
Armia chińska ustanowiła jednak silną pozycję obronną wzdłuż rzeki Jalu. Generał Song Jiang dysponował ok. 25 tys. żołnierzy w pięćdziesięciu obozach; najsilniejsze, liczące ponad sto szańców i okopów, były umocnienia koło granicznego miasta Jiuliancheng. Song, wyszkolony według zachodnich standardów, rozmieścił artylerię górską, tak że kryła ona ogniem przeprawy przez rzekę, umocnił swoje centrum na wzgórzu Hushan koło miasta, a mandżurską kawalerię pozostawił jako szybki, mobilny obwód[2].
Na rozkaz głównodowodzącego 1. Armii japońskiej, gen. Yamagaty Aritomo, 24 października niewielki oddział (kilka kompanii 18. pułku piechoty, dwa działa i oddział kawalerii) został wysłany, by zajść przeciwnika z flanki[2]. Wydzielony oddział dowodzony przez płk. Sato przekroczył rzekę ok. 15 km powyżej Jiuliancheng i zmusił do odwrotu chiński batalion, zdobywając dwa działa, kosztem jednego rannego (Chińczycy stracili ok. 20 ludzi)[1], a następnie ustanowił pozycję wzdłuż rzeki Ngaeho (chiń. Ai He)[2].
W nocy Japończycy zbudowali most pontonowy w miejscu normalnie niemożliwym do przeprawy i o świcie 25 października przekroczyli rzekę, rozpoczynając szturm na Hushan od frontu i ze skrzydła[2], korzystając z wsparcia artylerii ustawionej na południowym brzegu rzeki[1]. W zaciętym boju odrzucili chińskie posiłki zdążające z Jiuliancheng (ok. 3 tys. piechoty i kawalerii[1]) i w południe zdobyli wzgórze i jego fortyfikacje. Przez resztę dnia i do popołudnia dnia następnego podciągali posiłki do szturmu na miasto[2].
26 października o 16.30 oddziały japońskie uderzyły na fortyfikacje miejskie, przy zaskakująco słabym oporze. Po wdarciu się na mury, Japończycy zorientowali się, że armia chińska wycofała się w nocy, pod osłoną lekkich oddziałów pozorujących (Chińczycy prawdopodobnie obawiali się wzięcia w kleszcze przez 2. Armię japońską, która lądowała na Półwyspie Liaotuńskim). Japończycy mieli otwartą drogę do Mandżurii, ponadto w ich ręce wpadły wielkie zapasy, które znaczne ułatwiły im zimową kampanię 1894/95: 66 dział, 35 tys. granatów artyleryjskich, 3300 karabinów, ponad 3 mln nabojów[2], ponad 10,5 tys. koku (ok. 1,9 mln litrów) ryżu i innych zbóż oraz ok. 211 mln drobnych chińskich monet[1]. Inne źródła podają nawet 74 działa, 4395 karabinów, ponad 36 tys. granatów i 4,3 mln naboi karabinowych[3].
Japończycy stracili 1 oficera i 32 żołnierzy zabitych oraz 108 żołnierzy i oficerów rannych. Pochowali 495 chińskich żołnierzy, ale straty chińskie były prawdopodobnie nieco większe. Znaczna część armii chińskiej uległa rozproszeniu i Japończycy bez problemu zdobyli sąsiednie umocnione miasta Andong (obecnie Dandong) i Fenghuangcheng[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Jukichi Inouye: A Concise history of the war between Japan and China. Osaka i Tokyo: Z. Mayekawa i Y. Okura, 1895, s. 44-52.
- ↑ a b c d e f Battle of Jiuliancheng. W: Bruce A. Elleman: Modern Chinese Warfare, 1795-1989. London i New York: Routledge, 2001, s. 104-105. ISBN 978-0415214742.
- ↑ Zenone Volpicelli: The China – Japan War. New York: Charles Scribner's Sons, 1896, s. 194.