[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Bogdan Arnold: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
na podstawie komunikatu MO
Linia 1: Linia 1:
'''Bogdan Arnold''' (ur. [[17 lutego]] [[1933]] w [[Kalisz]]u, zm. [[16 grudnia]] [[1968]]) – [[Polska|polski]] [[seryjny morderca]]. Od października [[1966]] do maja [[1967]] roku zamordował w [[Katowice|Katowicach]] 4 kobiety (3 zidentyfikowane, wszystkie prostytutki). Ich ciała ukrył we własnym mieszkaniu. W zeznaniach przyznał się także do jeszcze jednego usiłowania zabójstwa oraz torturowania swych ofiar.
'''Bogdan Eugeniusz Arnold''' (ur. [[17 lutego]] [[1933]] w [[Kalisz]]u, zm. [[16 grudnia]] [[1968]]) – [[Polska|polski]] [[seryjny morderca]]. Od października [[1966]] do maja [[1967]] roku zamordował w [[Katowice|Katowicach]] 4 kobiety (3 zidentyfikowane, wszystkie prostytutki). Ich ciała ukrył we własnym mieszkaniu. W zeznaniach przyznał się także do jeszcze jednego usiłowania zabójstwa oraz torturowania swych ofiar.


'''Poniższe dane pochodzą z zeznań Bogdana Arnolda:'''<ref name="discovery">źródło: [http://www.onet.tv/wladca-much,6150836,10,klip.html# Film o Bogdanie Arnoldzie w Discovery Historia]</ref>
'''Poniższe dane pochodzą z zeznań Bogdana Arnolda:'''<ref name="discovery">źródło: [http://www.onet.tv/wladca-much,6150836,10,klip.html# Film o Bogdanie Arnoldzie w Discovery Historia]</ref>

Wersja z 16:17, 30 cze 2014

Bogdan Eugeniusz Arnold (ur. 17 lutego 1933 w Kaliszu, zm. 16 grudnia 1968) – polski seryjny morderca. Od października 1966 do maja 1967 roku zamordował w Katowicach 4 kobiety (3 zidentyfikowane, wszystkie prostytutki). Ich ciała ukrył we własnym mieszkaniu. W zeznaniach przyznał się także do jeszcze jednego usiłowania zabójstwa oraz torturowania swych ofiar.

Poniższe dane pochodzą z zeznań Bogdana Arnolda:[1]

Pierwszą ofiarą Arnolda była Maria B. poznana w październiku 1966 roku w katowickim barze "Kujawiak". Kobieta dosiadła się do Arnolda i poprosiła o poczęstowanie piwem. Z rozmowy wynikało, że kobieta pochodzi z Wołynia, jednak ani nazwiska ani bliższych danych Arnold nie zapamiętał. Następnie para udała się do mieszkania Arnolda gdzie prostytutka zaproponowała, że za kwotę 500 zł pozostanie na noc. Arnold w ataku złości uderzył ją kilka razy młotkiem w głowę. Zwłoki kobiety porąbał i pozostawił w wannie. Próbował zalewać je chlorkiem aby przyspieszyć proces rozkładu, części ciała palił także w domowych warunkach.

Drugie morderstwo miało miejsce pół roku później. Ofiary nie udało się zidentyfikować. Była to zapewne znowu prostytutka zwabiona do domu. Według zeznań mordercy zabił, gdyż ofiara odkryła zwłoki swojej poprzedniczki.

Zbrodnie odkryto na początku czerwca 1967, gdy sąsiedzi zauważyli w oknie mieszkania Arnolda rój much. Przekonani, że gospodarz nie żyje, wezwali milicję, która odkryła ciała. Arnold dowiedziawszy się o odkryciu, zniknął. Przez tydzień ukrywał się na hałdach węglowych w okolicy Huty Silesia, próbował popełnić samobójstwo. W końcu Arnold sam się zgłosił na milicję. Przyznał się do wszystkich zbrodni i stwierdził, że żałuje, że nie zdążył zabić również swojej byłej żony. 9 marca 1968 roku sąd skazał Bogdana Arnolda na karę śmierci. Wyrok wykonano 16 grudnia 1968 o godz. 18:40[2][3]

Bibliografia

  1. źródło: Film o Bogdanie Arnoldzie w Discovery Historia
  2. Źródło: Henryk CZMOCH "Zbrodnie Bogdana Arnolda" w "problemy Kryminalistyki" 78/1969
  3. "Polscy seryjni mordercy" – Stukan Jarosław