IŻ-56: Różnice pomiędzy wersjami

IŻ-56
(ИЖ-56)
Producent	Iżmasz
Okres produkcji	1956-1962
Miejsce produkcji	Iżewsk ZSRR
	Napęd
Silnik	1-cyl. dwusuwowy; chłodzony powietrzem
Pojemność	346 cm³
Stopień sprężania	6,7:1
Moc	13 KM przy; 4500 obr/min
Skrzynia biegów	4
	Ogumienie
Rozmiar opon	3,25-19
	Wymiary i masa
Długość	2115 mm
Szerokość	780 mm
Wysokość	1025 mm
Rozstaw osi	1380 mm
Masa własna	170 kg
Pojemność baku	15 l
	Osiągi
Prędkość maks.	100 km/h
	Inne
Poprzednik	IŻ-49
Następca	IŻ Planeta
Modele pokrewne	SFM Junak; Jawa 350

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:25, 23 wrz 2018

IŻ-56 (ros. ИЖ-56) – radziecki motocykl klasy 350 cm³ produkowany w latach 1956-1962 w zakładach Iżmasz w Iżewsku.

Historia

IŻ-56 stanowił następcę modelu IŻ-49, wywodzącego się jeszcze ze zmodernizowanej konstrukcji niemieckiego przedwojennego motocykla DKW NZ-350^[1]. Zamiarem konstruktorów było stworzenie nowocześniejszego motocykla, o bardziej technologicznej konstrukcji, pozwalającej na zwiększenie produkcji. Wraz z tym szła także modernizacja oprzyrządowania zakładów w Iżewsku. Ciężką ramę z wytłaczanych profili zastąpiła rama przestrzenna spawana z giętych rur, o nowszej formie^[1]. Silnik wywodził się z poprzedniego modelu, lecz zwiększono jego moc przez podniesienie stopnia sprężania, a żeliwny przegrzewający się cylinder zastąpiono aluminiowym, z żeliwną tuleją wewnątrz. Ulepszony gaźnik otrzymał filtr przeciwpyłowy (jego zapylanie było problemem w poprzednim modelu), oraz został nakryty bocznymi osłonami^[1]. Łańcuch napędowy został schowany w osłonie przeciwpyłowej. Zmiana biegów była tylko nożna^[1]. Przednie zawieszenie z widelcem teleskopowym z hydraulicznymi amortyzatorami oraz kierownicę zachowano z IŻ-49 z niewielkimi zmianami, natomiast z tyłu zastosowano nowocześniejsze zawieszenie na wahaczach ze sprężynami i amortyzatorami hydraulicznymi zaczepionymi do ramy ponad kołem^[1]. Pojemnik na narzędzia przeniesiono z niszy w zbiorniku paliwa (zwiększając tym samym jego objętość) do jednej z bocznych osłon pod siedzeniem; pod drugą umieszczono akumulator^[1]. Motocykl nadal miał pojedyncze siedzenia, lecz tylne siedzenie dla pasażera było w formie kanapy^[1]. Motocykl osiągał prędkość maksymalną ponad 100 km/h^[1].

Projekt motocykla ukończono w 1956 roku i otrzymał oznaczenie IŻ-56. W tym roku skierowano go do produkcji, która do 1958 roku była prowadzona równolegle z IŻ-49. W 1960 IŻ-56 stał się milionowym motocyklem produkcji zakładów Iżmasz. Do zakończenia produkcji w 1962 wyprodukowano 677 428 szt.^[2]. Modernizacją konstrukcji IŻ-56 stała się seria IŻ Planeta.

Produkowano także wersję z wózkiem bocznym IŻ-56K (od ros. kolaska), dostarczanym przez Wiatsko-Polanski Zakład Budowy Maszyn (WPMZ) w Wiatskich Polanach. Przez zwiększone przełożenie głównej przekładni, prędkość maksymalna była ograniczona do 70 km/h^[1].

Dodatkowe dane techniczne

średnica cylindra × skok tłoka 72×85 mm

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Oleg Kurichin, Motocykł nowogo pokolenija, "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999
↑ Skolko i kakich IŻej izgotowleno na 1. 01. 1986 (Сколько и каких ИЖей изготовлено на 1.01.1986), "Za rulom" 10/1986

Bibliografia

Oleg Kurichin, Motocykł nowogo pokolenija, "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999 (ros.)

[iz56-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Oleg Kurichin, Motocykł nowogo pokolenija, "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999

[wypusk-2] Skolko i kakich IŻej izgotowleno na 1. 01. 1986 (Сколько и каких ИЖей изготовлено на 1.01.1986), "Za rulom" 10/1986

[1]

[2]

@@ Linia 38: / Linia 38: @@
 == Historia ==
-IŻ-56 stanowił następcę modelu [[IŻ-49]], wywodzącego się jeszcze ze zmodernizowanej konstrukcji niemieckiego przedwojennego motocykla DKW NZ-350<ref name=iz56>Oleg Kurichin, ''Motocykł nowogo pokolenija'', "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999</ref>. Zamiarem konstruktorów było stworzenie nowocześniejszego motocykla, o bardziej technologicznej konstrukcji, pozwalającej na zwiększenie produkcji. Wraz z tym szła także modernizacja oprzyrządowania zakładów w Iżewsku. Ciężką ramę z wytłaczanych profili zastąpiła rama przestrzenna spawana z giętych rur, o nowszej formie<ref name=iz56/>. Silnik wywodził się w poprzedniego modelu, lecz zwiększono jego moc przez podniesienie stopnia sprężania, a żeliwny przegrzewający się cylinder zastąpiono aluminiowym, z żeliwną tuleją wewnątrz. Ulepszony [[gaźnik]] otrzymał filtr przeciwpyłowy (jego zapylanie było problemem w poprzednim modelu), oraz został nakryty bocznymi osłonami<ref name=iz56/>. Łańcuch napędowy został schowany w osłonie przeciwpyłowej. Zmiana biegów była tylko nożna<ref name=iz56/>. Przednie zawieszenie z widelcem teleskopowym z hydraulicznymi amortyzatorami oraz kierownicę zachowano z IŻ-49 z niewielkimi zmianami, natomiast z tyłu zastosowano nowocześniejsze zawieszenie na wahaczach ze sprężynami i amortyzatorami hydraulicznymi zaczepionymi do ramy ponad kołem<ref name=iz56/>. Pojemnik na narzędzia przeniesiono z niszy w zbiorniku paliwa (zwiększając tym samym jego objętość) do jednej z bocznych osłon pod siedzeniem; pod drugą umieszczono akumulator<ref name=iz56/>. Motocykl nadal miał pojedyncze siedzenia, lecz tylne siedzenie dla pasażera było w formie kanapy<ref name=iz56/>. Motocykl osiągał prędkość maksymalną ponad 100 km/h<ref name=iz56/>.
+IŻ-56 stanowił następcę modelu [[IŻ-49]], wywodzącego się jeszcze ze zmodernizowanej konstrukcji niemieckiego przedwojennego motocykla DKW NZ-350<ref name=iz56>Oleg Kurichin, ''Motocykł nowogo pokolenija'', "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999</ref>. Zamiarem konstruktorów było stworzenie nowocześniejszego motocykla, o bardziej technologicznej konstrukcji, pozwalającej na zwiększenie produkcji. Wraz z tym szła także modernizacja oprzyrządowania zakładów w Iżewsku. Ciężką ramę z wytłaczanych profili zastąpiła rama przestrzenna spawana z giętych rur, o nowszej formie<ref name=iz56/>. Silnik wywodził się z poprzedniego modelu, lecz zwiększono jego moc przez podniesienie stopnia sprężania, a żeliwny przegrzewający się cylinder zastąpiono aluminiowym, z żeliwną tuleją wewnątrz. Ulepszony [[gaźnik]] otrzymał filtr przeciwpyłowy (jego zapylanie było problemem w poprzednim modelu), oraz został nakryty bocznymi osłonami<ref name=iz56/>. Łańcuch napędowy został schowany w osłonie przeciwpyłowej. Zmiana biegów była tylko nożna<ref name=iz56/>. Przednie zawieszenie z widelcem teleskopowym z hydraulicznymi amortyzatorami oraz kierownicę zachowano z IŻ-49 z niewielkimi zmianami, natomiast z tyłu zastosowano nowocześniejsze zawieszenie na wahaczach ze sprężynami i amortyzatorami hydraulicznymi zaczepionymi do ramy ponad kołem<ref name=iz56/>. Pojemnik na narzędzia przeniesiono z niszy w zbiorniku paliwa (zwiększając tym samym jego objętość) do jednej z bocznych osłon pod siedzeniem; pod drugą umieszczono akumulator<ref name=iz56/>. Motocykl nadal miał pojedyncze siedzenia, lecz tylne siedzenie dla pasażera było w formie kanapy<ref name=iz56/>. Motocykl osiągał prędkość maksymalną ponad 100 km/h<ref name=iz56/>.
 Projekt motocykla ukończono w 1956 roku i otrzymał oznaczenie IŻ-56. W tym roku skierowano go do produkcji, która do 1958 roku była prowadzona równolegle z IŻ-49. W 1960 IŻ-56 stał się milionowym motocyklem produkcji zakładów Iżmasz. Do zakończenia produkcji w 1962 wyprodukowano 677 428 szt.<ref name=wypusk>[http://roker.kiev.ua/techinfo/izh/kolichestvo-izgotovlennykh-motociklov/vypusk-motociklov-izh-posle-vojjny.html ''Skolko i kakich IŻej izgotowleno na 1. 01. 1986 (Сколько и каких ИЖей изготовлено на 1.01.1986)''], "Za rulom" 10/1986</ref>. Modernizacją konstrukcji IŻ-56 stała się seria [[IŻ Planeta]].