Jerzy Krzymowski: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Bohdan Leon Krzymowski
„Leon”, „Bohdan”, „Bajka”
	major piechoty
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1894 ; Kosobudy
Data i miejsce śmierci	19 sierpnia 1969 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	86 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	Kostiuchnówka 4–6 lipca 1916,Nad Niemnem 1920
	Odznaczenia
	;

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 18:21, 8 lis 2023

Jerzy Bohdan Leon Krzymowski^[a] ps. „Leon”, „Bohdan”, „Bajka”^[2] (ur. 30 marca 1894 w Kosobudach, zm. 19 sierpnia 1969 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 marca 1894 we wsi Kosobudy, w rodzinie Maksymiliana i Zofii ze Sroczyńskich^[3]. Uczęszczał do Gimnazjum Rządowego w Białej Cerkwi. W 1905, po strajku szkolnym, przeniósł się do polskiego gimnazjum, którego także nie ukończył^[3]. Był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, Organizacji Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej, Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego^[3].

W 1914 w Krakowie zaciągnął się do I plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej i do 21 listopada przeszedł szlak bojowy, następnie został przeniesiony do batalionu uzupełnień I Brygady dowodzonego przez Leona Berbeckiego, skąd powrócił do Pierwszej Kompanii Kadrowej. Został ranny w bitwie pod Kostiuchnówką^[3], a podczas kryzysu przysięgowego był internowany w Szczypiornie i od grudnia 1917 w Łomży. W lipcu 1918 wszedł w szeregi 1 pułku piechoty Legionów. 21 sierpnia 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 sierpnia 1919 podporucznikiem w piechocie. Służył wówczas w Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”^[4]. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, był ranny podczas bitwy niemieńskiej.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w czynnej służbie wojskowej, od stycznia 1921 służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I Warszawa jako wywiadowca. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1652. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pp Leg. w Wilnie^[5].

Na pewien czas przydzielono go do 86 pułku piechoty, a następnie powierzono stanowisko kierownika referatu w II Oddziale Sztabu Generalnego, skąd przeszedł do Dowództwa Okręgu Korpusu III w Grodnie jako oficer informacji. Podczas przewrotu majowego stanął po stronie piłsudczyków i organizował akcje transportu wojskowego. Od maja 1927 kierował referatem Ogólnym Wydziału „B” Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a także pełnił funkcję oficera łącznikowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Równocześnie studiował w Szkole Nauk Politycznych. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 47. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W tym samym miesiącu został przeniesiony służbowo z dyspozycji ministra spraw wewnętrznych do dyspozycji komendanta kadry oficerów piechoty^[7]^[8], a później dyspozycji szefa Departamentu Piechoty MSWojsk.^[9]

W tym samym roku został oddelegowany do Czechosłowacji, pełniąc funkcję oficera łącznikowego z tamtejszym Sztabem Generalnym i kierując placówką oficerską „Taras”^[10]. Podczas prowadzenia prac operacyjnych zdemaskował siatkę nacjonalistów ukraińskich, a także udowodnił związek OUN z Abwehrą.

Po powrocie do kraju praktykował w Komendzie Głównej Policji Państwowej, po czym pracował jako urzędnik do zleceń w Prezydium Rady Ministrów^[11]. 24 marca 1937 został mianowany naczelnikiem Wydziału Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych^[10]. Funkcję tę piastował do momentu ewakuacji polskiego rządu 17 września 1939. W Rumunii został internowany w Turnu Severin, gdzie zarabiał na utrzymanie ucząc matematyki i fizyki.

Po zakończeniu działań wojennych, 28 czerwca 1946 powrócił do Polski i początkowo mieszkał w Krakowie, następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Biurze Ligi Morskiej. 14 października 1947 został aresztowany na polecenie Departamentu X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i po przesłuchaniach prowadzonych przez płk. Józefa Różańskiego osadzono go bez wyroku w więzieniu mokotowskim, gdzie przebywał do 1952. Sąd Wojewódzki skazał wówczas Bolesława Krzymowskiego na karę dożywocia i utratę majątku, którą podtrzymał Sąd Najwyższy wyrokiem zasądzonym przez sędziego Emila Merza z dnia 3 czerwca 1953. Opuścił zakład karny na mocy amnestii w 1956, jednocześnie pozbawiono go praw do podjęcia pracy, świadczenia emerytalnego. Utrzymywał się ze sprzedaży pamiątek rodzinnych, przyznanych mu odznaczeń oraz bogatej kolekcji filatelistycznej.

Zmarł 19 sierpnia 1969 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu w Wilanowie^[3].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7142 (17 maja 1922)^[12]
Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)^[13]^[2]
Krzyż Walecznych^[14]
Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie: 19 marca 1931^[15]^[16], 11 listopada 1936^[11], 19 lipca 1939^[17])
Krzyż Legionowy (1925)
Odznaka pamiątkowa internowanych „Szczypiorno–Łomża”
Order Krzyża Orła III klasy (Estonia, 1937)

Uwagi

↑ W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imion mjr. Krzymowskiego z „Jerzy Bolesław Leon” na „Jerzy Bohdan Leon”^[1].

Przypisy

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-21].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Żołnierze Niepodległości ↓.
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, poz. 3130.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 126, równocześnie unieważniono przeniesienie kpt. Krzymowskiego do 14 pp, ogłoszone 29 stycznia 1929.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 13.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35, 435, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.
↑ ^a ^b Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II) (pol.). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009. domkaukaski.org. [dostęp 2016-06-11].
↑ ^a ^b M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6.
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 66, jako mjr Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.
↑ M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi w służbie bezpieczeństwa publicznego”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

Linki zewnętrzne

Żołnierze Niepodległości: Krzymowski Jerzy Bohdan, ps. „Leon”, „Bohdan”, „Bajka”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-04-19].

[2] W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imion mjr. Krzymowskiego z „Jerzy Bolesław Leon” na „Jerzy Bohdan Leon”^[1].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_26_stycznia_1934_roku,_s._27-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.

[p2-3] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-21].

[CITEREFŻołnierze_Niepodległości-4] Żołnierze Niepodległości ↓.

[5] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, poz. 3130.

[CITEREFLista_starszeństwa192266,_jako_Jerzy_Bolesław_Leon_Krzymowski-6] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_3_kwietnia_1929_roku,_s._105-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_27_kwietnia_1929_roku,_s._126,_równocześnie_unieważniono_przeniesienie_kpt._Krzymowskiego_do_14_pp,_ogłoszone_29_stycznia_1929-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 126, równocześnie unieważniono przeniesienie kpt. Krzymowskiego do 14 pp, ogłoszone 29 stycznia 1929.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_29_stycznia_1929_roku,_s._13-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 13.

[CITEREFRocznik_Oficerski193235,_435,_jako_Jerzy_Bolesław_Leon_Krzymowski-10] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35, 435, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.

[referat-11] Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II) (pol.). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009. domkaukaski.org. [dostęp 2016-06-11].

[p1-12] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_1_z_4_stycznia_1923,_s._6-13] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6.

[14] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[CITEREFRocznik_Oficerski193235-15] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.

[16] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_19_marca_1931,_s._66,_jako_mjr_Jerzy_Bolesław_Leon_Krzymowski-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 66, jako mjr Jerzy Bolesław Leon Krzymowski.

[18] M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi w służbie bezpieczeństwa publicznego”.

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[1]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Żołnierz infobox
- |imię i nazwisko     = Bolesław Krzymowski
+ |imię i nazwisko     = Jerzy Bohdan Leon Krzymowski
  |imię i nazwisko org =
- |pseudonim           = Bajka
+ |pseudonim           = „Leon”, „Bohdan”, „Bajka”
  |rodzaj wojsk        = lądowe
  |zwycięstwa          =
@@ Linia 8: / Linia 8: @@
  |opis grafiki        =
  |stopień grafika     = PL Epolet mjr.svg
- |stopień             = major
+ |stopień             = major piechoty
- |data urodzenia      = [[30 marca]] [[1894]]
+ |data urodzenia      = 30 marca 1894
  |miejsce urodzenia   = [[Kosobudy (województwo lubelskie)|Kosobudy]]
- |data śmierci        = [[19 sierpnia]] [[1969]]
+ |data śmierci        = 19 sierpnia 1969
  |miejsce śmierci     = [[Warszawa]]
  |lata służby         =
- |siły zbrojne        = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
+ |siły zbrojne        = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
+ |formacja            =
  |jednostki           = [[86 Pułk Piechoty (II RP)|86 Pułk Piechoty]]
- |stanowiska          = dowódca
+ |stanowiska          =
- |wojny i bitwy       =
+ |wojny i bitwy       = Kostiuchnówka 4–6 lipca 1916,Nad Niemnem 1920
  |późniejsza praca    =
- |odznaczenia         = {{order|VM|KS}} {{order|KN|KN}} {{order|KW|1}} {{order|KZ|Z}} {{order|OKO|3}} <br /> [[Plik:Krzyż legionowy.jpg|20px|Krzyż Legionowy]]
+ |odznaczenia         = {{order|VM|KS}} {{order|KN|KN}} {{order|KW|1}} {{order|KZ|IIRPZ3}} {{order|OKO|3}}<br />{{order|PL-KL}}
  |commons             =
+ |wikiźródła          =
+ |wikicytaty          =
 }}
-'''Bolesław Bohdan Leon Krzymowski''' ''ps. „Bajka”'' (ur. 30 marca [[1894]] w [[Kosobudy (województwo lubelskie)|Kosobudach]], zm. 19 sierpnia [[1969]] w Warszawie) – [[major]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], oficer wywiadu.
+'''Jerzy Bohdan Leon Krzymowski'''{{refn|grupa=uwaga|W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imion mjr. Krzymowskiego z „Jerzy Bolesław Leon” na „Jerzy Bohdan Leon”{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27}}.}} [[Pseudonim|ps.]] „Leon”, „Bohdan”, „Bajka”{{r|p2}} (ur. [[30 marca]] [[1894]] w [[Kosobudy (województwo lubelskie)|Kosobudach]], zm. [[19 sierpnia]] [[1969]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[major]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], [[Kawalerowie Virtuti Militari 1914–1921|kawaler Orderu Virtuti Militari]].
 == Życiorys ==
+Urodził się 30 marca 1894 we wsi Kosobudy, w rodzinie Maksymiliana i Zofii ze Sroczyńskich{{odn|Żołnierze Niepodległości|loc=}}. Uczęszczał do Gimnazjum Rządowego w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]]. W 1905, po strajku szkolnym, przeniósł się do polskiego gimnazjum, którego także nie ukończył{{odn|Żołnierze Niepodległości|loc=}}. Był członkiem [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]], [[Unia Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Niepodległościowej|Organizacji Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej]], [[Związek Walki Czynnej|Związku Walki Czynnej]] i [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckiego]]{{odn|Żołnierze Niepodległości|loc=}}.
-Syn Maksymiliana i Zofii ze Sroczyńskich. Ukończył gimnazjum w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]], należał do [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]], [[Unia Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Niepodległościowej|Organizacji Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej]], [[Związek Walki Czynnej|Związku Walki Czynnej]] i [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckiego]]<ref name="ole">{{Cytuj stronę | url = http://www.oleandry.org.pl/kompania-kadrowa/onierze-i-kompanii-kadrowej/57-kadrowka-oddzial-cz-1 | tytuł = Żołnierze I Kompanii Kadrowej » Lista imienna Pierwszej Kompanii Kadrowej, Oleandry | opublikowany = oleandry.org.pl | data dostępu = 2016-06-11}}</ref>. W 1914 w [[Kraków|Krakowie]] zaciągnął się do 1 plutonu [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej]] i do 21 listopada przeszedł szlak bojowy, następnie został przeniesiony do batalionu uzupełnień I Brygady dowodzonego przez [[Leon Berbecki|Leona Berbeckiego]], skąd powrócił do [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej]]. Został ranny w [[Bitwa pod Kostiuchnówką|bitwie pod Kostiuchnówką]]{{r|ole}}, a podczas [[Kryzys przysięgowy|kryzysu przysięgowego]] był [[Obóz internowania w Szczypiornie|internowany w Szczypiornie]] i od grudnia 1917 w [[Łomża|Łomży]]. W lipcu 1918 wszedł w szeregi [[1 Pułk Piechoty Legionów|1 pułku piechoty Legionów]], walczył w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]{{r|ole}}, był ranny podczas [[Bitwa nad Niemnem|bitwy niemieńskiej]]. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w czynnej służbie wojskowej, od stycznia 1921 służył w [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I Warszawa]] jako wywiadowca. Na pewien czas przydzielono go do [[86 Pułk Piechoty (II RP)|86 pułku piechoty]], a następnie powierzono stanowisko kierownika referatu w II Oddziale [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego]], skąd przeszedł do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|Dowództwa Okręgu Korpusu III w Grodnie]] jako oficer informacji. Podczas [[Przewrót majowy|przewrotu majowego]] stanął po stronie piłsudczyków i organizował akcje transportu wojskowego. Od maja 1927 kierował referatem Ogólnym Wydziału „B” [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego]], a także pełnił funkcję oficera łącznikowego w [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|Ministerstwie Spraw Wewnętrznych]]. Równocześnie studiował w [[Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie|Szkole Nauk Politycznych]], a po ich ukończeniu w 1929 został oddelegowany do [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] pełniąc funkcję oficera łącznikowego z tamtejszym Sztabem Generalnym i kierując placówką oficerską „Taras”<ref name="referat">{{Cytuj stronę | url = http://www.domkaukaski.org/index.php?option=com_content&task=view&id=366&Itemid=37 | tytuł = Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II) (pol.). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009 | opublikowany = domkaukaski.org | data dostępu = 2016-06-11}}</ref>. Podczas prowadzenia prac operacyjnych zdemaskował siatkę nacjonalistów ukraińskich, a także udowodnił związek [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]] z [[Abwehra|Abwehrą]]. Po powrocie do kraju praktykował w Komendzie Głównej Policji Państwowej, po czym pracował jako urzędnik do zadań specjalnych Prezesa Rady Ministrów [[Marian Zyndram-Kościałkowski|Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego]] i [[Felicjan Sławoj Składkowski|Felicjana Sławoja Składkowskiego]]. Od kwietnia 1937 był naczelnikiem Wydziału Bezpieczeństwa [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska)|Ministerstwa Spraw Wewnętrznych]]{{r|referat}}, funkcję tą piastował do momentu ewakuacji polskiego rządu 17 września 1939{{r|ole}}. W [[Rumunia|Rumunii]] został aresztowany i internowany w [[Drobeta-Turnu Severin|Turnu Severin]], gdzie zarabiał na utrzymanie ucząc matematyki i fizyki. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Polski i początkowo mieszkał w [[Kraków|Krakowie]], następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Biurze [[Liga Morska i Rzeczna|Ligi Morskiej]]. W dniu 14 października 1947 został aresztowany na polecenie Departamentu X [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego]] i po przesłuchaniach prowadzonych przez płk. [[Józef Różański|Józefa Różańskiego]] osadzono go bez wyroku w [[Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów|więzieniu mokotowskim]], gdzie przebywał do 1952. Sąd Wojewódzki skazał wówczas Bolesława Krzymowskiego na karę dożywocia i utratę majątku, którą podtrzymał Sąd Najwyższy wyrokiem zasądzonym przez sędziego [[Emil Merz|Emila Merza]] z dnia 3 czerwca 1953. Opuścił zakład karny na mocy amnestii w 1956, jednocześnie pozbawiono go praw do podjęcia pracy, świadczenia emerytalnego. Utrzymywał się ze sprzedaży pamiątek rodzinnych, przyznanych mu odznaczeń oraz bogatej kolekcji filatelistycznej. Zmarł w 1969, spoczywa na [[Cmentarz w Wilanowie|cmentarzu w Wilanowie]].
+W 1914 w [[Kraków|Krakowie]] zaciągnął się do I plutonu [[Pierwsza Kompania Kadrowa|Pierwszej Kompanii Kadrowej]] i do 21 listopada przeszedł szlak bojowy, następnie został przeniesiony do batalionu uzupełnień I Brygady dowodzonego przez [[Leon Berbecki|Leona Berbeckiego]], skąd powrócił do Pierwszej Kompanii Kadrowej. Został ranny w [[Bitwa pod Kostiuchnówką|bitwie pod Kostiuchnówką]]{{odn|Żołnierze Niepodległości|loc=}}, a podczas [[Kryzys przysięgowy|kryzysu przysięgowego]] był [[Obóz internowania w Szczypiornie|internowany w Szczypiornie]] i od grudnia 1917 w [[Łomża|Łomży]]. W lipcu 1918 wszedł w szeregi [[1 Pułk Piechoty Legionów|1 pułku piechoty Legionów]]. 21 sierpnia 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 sierpnia 1919 [[podporucznik]]iem w piechocie. Służył wówczas w Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”<ref>Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, poz. 3130.</ref>. Walczył w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]], był ranny podczas [[Bitwa nad Niemnem|bitwy niemieńskiej]].
-== Odznaczenia ==
-* Krzyż Srebrny Orderu [[Order Virtuti Militari|Virtuti Militari]] (V klasa);
+Po zakończeniu działań wojennych pozostał w czynnej służbie wojskowej, od stycznia 1921 służył w [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I Warszawa]] jako wywiadowca. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1652. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pp Leg. w Wilnie{{odn|Lista starszeństwa|1922|s=66, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski}}.
-* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyż Niepodległości]];
-* Złoty [[Krzyż Zasługi]];
+Na pewien czas przydzielono go do [[86 Pułk Piechoty (II RP)|86 pułku piechoty]], a następnie powierzono stanowisko kierownika referatu w II Oddziale [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego]], skąd przeszedł do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III|Dowództwa Okręgu Korpusu III]] w Grodnie jako oficer informacji. Podczas [[Przewrót majowy|przewrotu majowego]] stanął po stronie piłsudczyków i organizował akcje transportu wojskowego. Od maja 1927 kierował referatem Ogólnym Wydziału „B” [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego]], a także pełnił funkcję oficera łącznikowego w [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|Ministerstwie Spraw Wewnętrznych]]. Równocześnie studiował w [[Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie|Szkole Nauk Politycznych]]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 47. lokatą w korpusie oficerów piechoty{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105}}. W tym samym miesiącu został przeniesiony służbowo z dyspozycji ministra spraw wewnętrznych do dyspozycji komendanta kadry oficerów piechoty{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 126, równocześnie unieważniono przeniesienie kpt. Krzymowskiego do 14 pp, ogłoszone 29 stycznia 1929}}{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 13}}, a później dyspozycji szefa [[Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych|Departamentu Piechoty MSWojsk.]]{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=35, 435, jako Jerzy Bolesław Leon Krzymowski}}
-* [[Krzyż Walecznych]];
-* [[Krzyż Legionowy]];
+W tym samym roku został oddelegowany do [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], pełniąc funkcję oficera łącznikowego z tamtejszym Sztabem Generalnym i kierując placówką oficerską „Taras”<ref name="referat">{{Cytuj stronę |url = http://www.domkaukaski.org/index.php?option=com_content&task=view&id=366&Itemid=37 |tytuł = Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II) (pol.). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009 |opublikowany = domkaukaski.org |data dostępu = 2016-06-11}}</ref>. Podczas prowadzenia prac operacyjnych zdemaskował siatkę nacjonalistów ukraińskich, a także udowodnił związek [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]] z [[Abwehra|Abwehrą]].
-* Odznaka internowanych w Szczypiornie i Łomży;
-* [[Order Krzyża Orła]] III klasy /Estonia/.
+Po powrocie do kraju praktykował w Komendzie Głównej Policji Państwowej, po czym pracował jako urzędnik do zleceń w Prezydium Rady Ministrów{{r|p1}}. 24 marca 1937 został mianowany naczelnikiem Wydziału Bezpieczeństwa [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska)|Ministerstwa Spraw Wewnętrznych]]{{r|referat}}. Funkcję tę piastował do momentu ewakuacji polskiego rządu 17 września 1939. W [[Rumunia|Rumunii]] został internowany w [[Drobeta-Turnu Severin|Turnu Severin]], gdzie zarabiał na utrzymanie ucząc matematyki i fizyki.
+Po zakończeniu działań wojennych, 28 czerwca 1946 powrócił do Polski i początkowo mieszkał w [[Kraków|Krakowie]], następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Biurze [[Liga Morska i Rzeczna|Ligi Morskiej]]. 14 października 1947 został aresztowany na polecenie Departamentu X [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego]] i po przesłuchaniach prowadzonych przez płk. [[Józef Różański|Józefa Różańskiego]] osadzono go bez wyroku w [[Areszt Śledczy w Warszawie-Mokotowie|więzieniu mokotowskim]], gdzie przebywał do 1952. Sąd Wojewódzki skazał wówczas Bolesława Krzymowskiego na karę dożywocia i utratę majątku, którą podtrzymał Sąd Najwyższy wyrokiem zasądzonym przez sędziego [[Emil Merz|Emila Merza]] z dnia 3 czerwca 1953. Opuścił zakład karny na mocy amnestii w 1956, jednocześnie pozbawiono go praw do podjęcia pracy, świadczenia emerytalnego. Utrzymywał się ze sprzedaży pamiątek rodzinnych, przyznanych mu odznaczeń oraz bogatej kolekcji filatelistycznej.
+Zmarł 19 sierpnia 1969 w Warszawie. Został pochowany na [[Cmentarz w Wilanowie|cmentarzu w Wilanowie]]{{odn|Żołnierze Niepodległości|loc=}}.
+== Ordery i odznaczenia ==
+* Krzyż Srebrny [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]] [[Kawalerowie Virtuti Militari 1914–1921|nr 7142]] (17 maja 1922){{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6}}
+* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyż Niepodległości]] (9 listopada 1931)<ref>{{Monitor Polski|1931|260|352}} „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.</ref><ref name="p2">{{Cytuj stronę |url = https://wbh.wp.mil.pl/c/scans/kartoteki/KRZE-KRZY/Krze_Krzy_0519.jpg |tytuł = Kartoteka personalno-odznaczeniowa |opublikowany = [[Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego|WBH]] |data dostępu = 2021-10-21}}</ref>
+* [[Krzyż Walecznych]]{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=35}}
+* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (trzykrotnie: 19 marca 1931<ref>{{Monitor Polski|1931|64|101}} „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.</ref>{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 2 z 19 marca 1931, s. 66, jako mjr Jerzy Bolesław Leon Krzymowski}}, 11 listopada 1936<ref name="p1">{{Monitor Polski|1936|263|469}} „za zasługi w służbie państwowej”.</ref>, 19 lipca 1939<ref>{{Monitor Polski|rok=1939|2=165|3=404}} „za zasługi w służbie bezpieczeństwa publicznego”.</ref>)
+* [[Krzyż Legionowy]] (1925)
+* Odznaka pamiątkowa internowanych „Szczypiorno–Łomża”
+* [[Order Krzyża Orła]] III klasy (Estonia, 1937)
+== Uwagi ==
+{{Uwagi}}
 == Przypisy ==
@@ Linia 40: / Linia 60: @@
 == Bibliografia ==
+* {{Cytuj stronę |url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164 |tytuł = Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych |data dostępu = 2021-01-07 |odn = {{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}}}}
-* [http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/88989 Ppłk WP II RP Bolesław Bohdan Leon Krzymowski "Bajka", Ogrody wspomnień [data dostępu = 2016-06-11]]
+* {{Cytuj książkę |tytuł = Lista starszeństwa oficerów zawodowych |url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/266290/edition/254247 |miejsce = Warszawa |rok = 1922 |wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] |odn = {{odn/id|Lista starszeństwa|1922}}}}
+* {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski 1923 |url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157 |wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych |miejsce = Warszawa |rok = 1923 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}}
+* {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski 1924 |url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165 |wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych |miejsce = Warszawa |rok = 1924 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}}}
+* {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski 1928 |url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431 |wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych |miejsce = Warszawa |rok = 1928 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1928}}}}
+* {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski 1932 |url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691 |wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych |miejsce = Warszawa |rok = 1932 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1932}}}}
+== Linki zewnętrzne ==
+* {{Cytuj stronę |url = https://zolnierze-niepodleglosci.pl/%C5%BCo%C5%82nierz/202151/ |tytuł = Żołnierze Niepodległości: Krzymowski Jerzy Bohdan, ps. „Leon”, „Bohdan”, „Bajka” |opublikowany = [[Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku]] |data dostępu = 2021-04-19 |odn = {{odn/id|Żołnierze Niepodległości|loc=}}}}
 {{SORTUJ:Krzymowski, Bolesław}}
 [[Kategoria:Absolwenci i studenci Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie]]
 [[Kategoria:Członkowie Unii Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Niepodległościowej]]
+[[Kategoria:Członkowie władz II Rzeczypospolitej internowani w Rumunii w czasie II wojny światowej]]
 [[Kategoria:Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)]]
 [[Kategoria:Członkowie Związku Walki Czynnej]]
-[[Kategoria:Internowani w Rumunii w czasie II wojny światowej]]
-[[Kategoria:Legioniści internowani po kryzysie przysięgowym w Szczypiornie]]
 [[Kategoria:Internowani w Łomży]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)]]
+[[Kategoria:Legioniści internowani po kryzysie przysięgowym w Szczypiornie]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)]]
+[[Kategoria:Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej]]
+[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Legionowym]]
 [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Niepodległości]]
+[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)]]
 [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych]]
-[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Legionowym]]
+[[Kategoria:Odznaczeni trzykrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)]]
 [[Kategoria:Oficerowie piechoty Legionów Polskich 1914–1918]]
 [[Kategoria:Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej]]
@@ Linia 62: / Linia 91: @@
 [[Kategoria:Polskie ofiary represji stalinowskich]]
 [[Kategoria:Uczestnicy bitwy nad Niemnem (1920)]]
+[[Kategoria:Uczestnicy bitwy pod Kostiuchnówką 1916]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1894]]
 [[Kategoria:Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956]]