[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Kulików (rejon żółkiewski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
↑ Samson Bloch (1782 - 7 października 1845)
Linia 30: Linia 30:


Kościół rzymskokatolicki p.w. św. Mikołaja, uposażony w roku [[1399]] przez Mikołaja Herburta z [[Felsztyn]]a i Kulikowa <ref>Kulikow, parafia łacińska w Kulikowie. W roku [[1399]] Mikołaj z Kulikowa darował wieś kościołowi oraz nadał dziesięciny, w: Arch. Bernd. we Lwowie</ref>. W roku [[1469]] Mikołaj (Miklasz) Herburt stolnik przemyski nadał osadzie prawa miejskie. Po Mikołaju miasto odziedziczyli jego synowie Mikołaj i Andrzej.
Kościół rzymskokatolicki p.w. św. Mikołaja, uposażony w roku [[1399]] przez Mikołaja Herburta z [[Felsztyn]]a i Kulikowa <ref>Kulikow, parafia łacińska w Kulikowie. W roku [[1399]] Mikołaj z Kulikowa darował wieś kościołowi oraz nadał dziesięciny, w: Arch. Bernd. we Lwowie</ref>. W roku [[1469]] Mikołaj (Miklasz) Herburt stolnik przemyski nadał osadzie prawa miejskie. Po Mikołaju miasto odziedziczyli jego synowie Mikołaj i Andrzej.
W XVII wiekiu [[Jan III Sobieski]] osiedlił w Kulikowie jeńców tatarskich i tureckich, którzy wyrabili w założonej manufakturze, koce i dywany. W następnych wiekach Kulików był ważnym ośrodkiem sadownictwa oraz szewstwa dla zaopatrywania poblikskiego Lwowa i Żółkwi. Kulików był również gniazdem rodowym rodziny Kulikowskich herbu [[Drogomir (herb szlachecki)|Drogomir]]. Dokumenty z roku [[1469]] wskazują, że dzierżawcami miasta byli Jan i Piotr Kulikowscy ([[AGZ]], t. VI. str. 121). Po Herburtach miasto dzierżawili ; Żurawińscy, [[Sobiescy]], [[Radziwiłłowie]] i Batowscy. Po płn. wsch. stronie miasteczka zachoway się ślady zamczyska oraz fortyfikacji ziemnych. W roku [[1880]] liczył 3226 mieszkańców. Parafia rzymskokatolicka założona w roku [[1546]], konsekrowana w [[1766]] pw. św. Mikołaja Biskupa. Parafia należała do dekanatu żółkiewskiego, archidiecezji lwowskiej, w jej skład wchodziły wsie Artasów, Błaszczywody, Doroszów, Dzibułki, Hrebeńce, Koszelów, Kukizów, Sulimów, Mohylany, Nadycze, Nahorce, Nowesioło, Podliski, Przedrzymiechy Wlk. i Mł., Smereków, Stroniatyn, Sulimów, Udnów (dawniej ''Odnowo''), Wierzblany i Zwerów. Obecną murowaną świątynię - gotycko-renesansową wystawił w [[1538]] [[Mikołaj Herburt Odnowski]] [[kasztelan]] przemyski. W Kulikowie urodził się uczony żydowski piszący po hebrajsku [[Samson Bloch]]. Do roku [[1743]] w miejscu znajdował się również monastyr bazylianek. Zabytkowy kościół pw. św. Mikołaja od kilkudziesięciu już lat popada w ruinę ([[2007]]).
W XVII wiekiu [[Jan III Sobieski]] osiedlił w Kulikowie jeńców tatarskich i tureckich, którzy wyrabili w założonej manufakturze, koce i dywany. W następnych wiekach Kulików był ważnym ośrodkiem sadownictwa oraz szewstwa dla zaopatrywania poblikskiego Lwowa i Żółkwi. Kulików był również gniazdem rodowym rodziny Kulikowskich herbu [[Drogomir (herb szlachecki)|Drogomir]]. Dokumenty z roku [[1469]] wskazują, że dzierżawcami miasta byli Jan i Piotr Kulikowscy ([[AGZ]], t. VI. str. 121). Po Herburtach miasto dzierżawili ; Żurawińscy, [[Sobiescy]], [[Radziwiłłowie]] i Batowscy. Po płn. wsch. stronie miasteczka zachoway się ślady zamczyska oraz fortyfikacji ziemnych. W roku [[1880]] liczył 3226 mieszkańców. Parafia rzymskokatolicka założona w roku [[1546]], konsekrowana w [[1766]] pw. św. Mikołaja Biskupa. Parafia należała do dekanatu żółkiewskiego, archidiecezji lwowskiej, w jej skład wchodziły wsie Artasów, Błaszczywody, Doroszów, Dzibułki, Hrebeńce, Koszelów, Kukizów, Sulimów, Mohylany, Nadycze, Nahorce, Nowesioło, Podliski, Przedrzymiechy Wlk. i Mł., Smereków, Stroniatyn, Sulimów, Udnów (dawniej ''Odnowo''), Wierzblany i Zwerów. Obecną murowaną świątynię - gotycko-renesansową wystawił w [[1538]] [[Mikołaj Herburt Odnowski]] [[kasztelan]] przemyski. W Kulikowie urodził się uczony żydowski piszący po hebrajsku [[Samson Bloch]] <ref>[http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=1168&letter=B Samson Bloch (1782 - 7 października 1845)]</ref>. Do roku [[1743]] w miejscu znajdował się również monastyr bazylianek. Zabytkowy kościół pw. św. Mikołaja od kilkudziesięciu już lat popada w ruinę ([[2007]]).


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 19:35, 13 gru 2007

Szablon:Miasto zagranica infobox

Kulików (ukr. Куликів) - w okresie Rzeczpospolitej miasto, obecnie wieś na Ukrainie, obwód lwowski, nad Kulikówką w dorzeczu Świnny. Do 17 września 1939, województwo lwowskie. Miejscowość położona jest 14 kilometrów na północ od Lwowa, przy drodze do Żółkwi.

Do 17 września 1939 Kulików graniczył z Doroszowem Wielkim, Nowym Siołem i Nadyczem, na płn. z Mohilanami i Przemiwólkami, na zach. z Mierzwicą i Kościejowem.

Kościół rzymskokatolicki p.w. św. Mikołaja, uposażony w roku 1399 przez Mikołaja Herburta z Felsztyna i Kulikowa [1]. W roku 1469 Mikołaj (Miklasz) Herburt stolnik przemyski nadał osadzie prawa miejskie. Po Mikołaju miasto odziedziczyli jego synowie Mikołaj i Andrzej. W XVII wiekiu Jan III Sobieski osiedlił w Kulikowie jeńców tatarskich i tureckich, którzy wyrabili w założonej manufakturze, koce i dywany. W następnych wiekach Kulików był ważnym ośrodkiem sadownictwa oraz szewstwa dla zaopatrywania poblikskiego Lwowa i Żółkwi. Kulików był również gniazdem rodowym rodziny Kulikowskich herbu Drogomir. Dokumenty z roku 1469 wskazują, że dzierżawcami miasta byli Jan i Piotr Kulikowscy (AGZ, t. VI. str. 121). Po Herburtach miasto dzierżawili ; Żurawińscy, Sobiescy, Radziwiłłowie i Batowscy. Po płn. wsch. stronie miasteczka zachoway się ślady zamczyska oraz fortyfikacji ziemnych. W roku 1880 liczył 3226 mieszkańców. Parafia rzymskokatolicka założona w roku 1546, konsekrowana w 1766 pw. św. Mikołaja Biskupa. Parafia należała do dekanatu żółkiewskiego, archidiecezji lwowskiej, w jej skład wchodziły wsie Artasów, Błaszczywody, Doroszów, Dzibułki, Hrebeńce, Koszelów, Kukizów, Sulimów, Mohylany, Nadycze, Nahorce, Nowesioło, Podliski, Przedrzymiechy Wlk. i Mł., Smereków, Stroniatyn, Sulimów, Udnów (dawniej Odnowo), Wierzblany i Zwerów. Obecną murowaną świątynię - gotycko-renesansową wystawił w 1538 Mikołaj Herburt Odnowski kasztelan przemyski. W Kulikowie urodził się uczony żydowski piszący po hebrajsku Samson Bloch [2]. Do roku 1743 w miejscu znajdował się również monastyr bazylianek. Zabytkowy kościół pw. św. Mikołaja od kilkudziesięciu już lat popada w ruinę (2007).

  1. Kulikow, parafia łacińska w Kulikowie. W roku 1399 Mikołaj z Kulikowa darował wieś kościołowi oraz nadał dziesięciny, w: Arch. Bernd. we Lwowie
  2. Samson Bloch (1782 - 7 października 1845)

Szablon:Stub