Leonard Wiśniewski: Różnice pomiędzy wersjami

Leonard Roman Wiśniewski
	; herb Wiśniewski (Ramułt odmienny)
Data i miejsce urodzenia	1837 ; Jackowicze
Data śmierci	8 stycznia 1914
Ród	Wiśniewscy (Wiszniewscy) herbu Ramułt odm.
Rodzice	Jan; Róża z Ciechanowskich herbu Dąbrowa
Wojny i bitwy	Powstanie styczniowe
Administracja	prezes Rady powiatu drohobyckiego

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:05, 27 gru 2018

Leonard Roman Wiśniewski (Wiszniewski) (1837-1914) – powstaniec z 1863, przemysłowiec, poseł na Sejm Galicyjski, prezes Rady powiatu drohobyckiego.

Życiorys

Leonard Roman Wiśniewski urodził się w 1837 w polskiej rodzinie szlacheckiej herbu Ramułt odm. jako syn Jana i Róży z Ciechanowskich herbu Dąbrowa. Ukończył szkołę oficerską, został porucznikiem piechoty wojsk rosyjskich. Po złożeniu dymisji organizował jako naczelnik powiatu powstanie w owruckiem. W pierwszych dniach powstania sformował w lasach chrystynowskich 50 osobowy oddział jazdy, w którego skład wchodziła głównie miejscowa szlachta. 15 maja 1863 w Babim lesie pod Dawidówką odparł atak rosyjskiej kawalerii. W tym dniu w okolicach Moskalówki jego oddział został rozbity przez wojska majora Przewalińskiego, w skład rosyjskiej kolumny wchodziły: 1 rota piechoty liniowej, pluton karabinierów oraz 40 kozaków. Rosjanie wspierani byli stadem uzbrojonego chłopstwa^[1]. Wiśniewskiemu i kilku innym powstańcom udało się przebić przez linie nieprzyjacielskie. W następnym okresie walczył w szeregach legii wołyńskiej gen.Edmunda Różyckiego. Był oficerem w randze kapitana. Po upadku insurekcji, skonfiskowano mu rodzinny majątek Jackowicze, wyemigrował do Mołdawii, gdzie pracował jako inżynier. Następnie wziął udział, jako przedsiębiorca, w budowie kolei podkarpackich.

Potem osiadł w Drohobyczu, inwestował tam w przemysł naftowy w zagłębiu borysławskim. Dorobił się znacznego majątku. Był współwłaścicielem kopalni nafty w Uryczu i w Sopecie. Razem z inż. górnictwa Kazimierzem Gąsiorowskim posiadał i prowadził jako dyrektor kopalnię w Schodnicy. Tu przeżył osobistą tragedię, podczas wybuchu gazu zginął jeden z jego synów, drugi doznał poważnych poparzeń^[2].
Leonard Wiśniewski był jednym z inicjatorów założenia Krajowej Szkoły Górniczej i Wiertniczej w Borysławiu, był członkiem kuratorii szkoły od jej założenia w 1897 aż do swojej śmierci. Przez wiele lat piastował stanowisko prezesa Rady powiatu drohobyckiego. Dwukrotnie ( VII i VIII kadencja ) wybierano go posłem na Sejm Krajowy, reprezentował okręg Drohobycz^[3]. Wiśniewski należał do Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej we Lwowie – był jego członkiem czynnym założycielem^[4].

Leonard R. Wiśniewski zmarł 8 stycznia 1914.

Zmarli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego 21 stycznia 1933 roku Krzyżem Niepodległości z Mieczami^[5].

Przypisy

↑ S. Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswil 1913, s. 342
↑ Kazimierz Miński: Życiorysy nafciarzy. Kraków: Przemysł Naftowy, 1961, s. 418.
↑ Wykaz członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem (…) w roku 1898/9
↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1908, Lwów 1908, s.27
↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1863 r. (M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 32).

Bibliografia

Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe – notatki biograficzne uczestników, Warszawa 1932, s.78
Kazimierz Miński: Życiorysy nafciarzy. Kraków: Przemysł Naftowy, 1961, s. 418.
Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1993
M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego

[1] S. Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswil 1913, s. 342

[2] Kazimierz Miński: Życiorysy nafciarzy. Kraków: Przemysł Naftowy, 1961, s. 418.

[3] Wykaz członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem (…) w roku 1898/9

[4] Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1908, Lwów 1908, s.27

[5] Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1863 r. (M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 32).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 Leonard R. Wiśniewski zmarł 8 stycznia 1914.
-Zmarli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez Prezydenta RP [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]] 21 stycznia 1933 roku [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyżem Niepodległości z Mieczami]]<ref>Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1893 r. ({{Monitor Polski|1933|24|32}}).</ref>.
+Zmarli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez Prezydenta RP [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]] 21 stycznia 1933 roku [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyżem Niepodległości z Mieczami]]<ref>Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami poległym i zmarłym Powstańcom 1863 r. ({{Monitor Polski|1933|24|32}}).</ref>.
 == Przypisy ==