[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Paprotnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Paprotnica
Ilustracja
Paprotnica krucha
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

paprotnicowate

Rodzaj

paprotnica

Nazwa systematyczna
Cystopteris Bernhardi
Neues J. Bot. 1(2): 26. 1805
Typ nomenklatoryczny

C. fragilis (Linnaeus) Bernhardi[3]

Paprotnica (Cystopteris Bernh.) – rodzaj paproci należących do rodziny paprotnicowatych. Obejmuje 20 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na świecie, rzadziej rosnących w strefie tropikalnej[4]. Do polskiej flory należą cztery gatunki rodzime: paprotnica górska C. montana, królewska C. alpina, krucha C. fragilis i sudecka C. sudetica, jeden mieszaniec – paprotnica Christa C. ×christii oraz jeden gatunek przejściowo dziczejący (efemerofit) – paprotnica żyworodna C. bulbifera[5].

Systematyka

W systemie PPG I z 2016 jeden z trzech rodzajów w rodzinie paprotnicowatych Cystopteridaceae[2].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI10.1111/jse.12229.
  3. Cystopteris. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2009-11-13]. (ang.).
  4. a b Cystopteris Bernh.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-27].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 67, ISBN 978-83-62975-45-7.