[go: nahoru, domu]

Przejdź do zawartości

Powiat gorlicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 107: Linia 107:
* [[powiat jasielski]] ([[województwo podkarpackie|''podkarpackie'']])
* [[powiat jasielski]] ([[województwo podkarpackie|''podkarpackie'']])


== Przypisy ==
{{przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 19:05, 14 sty 2018

Powiat gorlicki
powiat
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

małopolskie

Siedziba

Gorlice

Starosta

Karol Górski

Powierzchnia

966,46[1] km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


109 072[2]

• gęstość

112,9 os./km²

Urbanizacja

31,29%

Tablice rejestracyjne

KGR

Adres urzędu:
ul. Biecka 3
38-300 Gorlice
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu gorlickiego
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

2

Liczba gmin wiejskich

7

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat gorlicki – powiat w województwie małopolskim w Polsce, utworzony w 1999 w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Gorlice.

W skład powiatu wchodzą:

Trzy miejscowości powiatu posiadają prawa miejskie. Są to: Biecz, Bobowa i Gorlice.

Demografia

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2009):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  Osób % Osób % Osób %
Ogółem 106 912 100 54 154 50,65 52 758 49,35
Miasto 35 922 33,60 18 652 17,45 17 270 16,15
Wieś 70 990 66,40 35 502 33,21 35 488 33,19

[1]

  • Piramida wieku mieszkańców powiatu gorlickiego w 2014 roku[2].


Kościoły i związki wyznaniowe

Inne:

Oświata

Powiat gorlicki zarządza 9 szkołami średnimi oraz dwoma specjalnymi ośrodkami szkolno-wychowawczymi.

Historia: Walki z UPA

Według UPA terenami należnymi Ukrainie były ziemie leżące na wschód i południe od linii Włodawa – Chełm – Zamość – Przeworsk – Brzozów – Krosno – Gorlice. Część tych terenów, które znalazły się za linią Curzona nazywano „Zakerzońskim Krajem”. Na obszarze tym Ukraińcy stworzyli własną nielegalną administrację podziemną.

Na terenie powiatu gorlickiego w 1945 roku UPA dysponowała trzema kompaniami (sotniami)[4]:

  • Sotnia „Lisa” – 180 strzelców (striłciw)
  • Sotnia „Brodycza” (Romana Horobelskiego) – 100 strzelców
  • Sotnia „Smyrnego” (Michała Fedaka) – 150 strzelców

W znacznej części strzelcy ci pochodzili z SS-Galizien. Do działań UPA oprócz tego moblilizowano (często przymusowo) miejscową ludność łemkowską osiągając liczbę sięgającą 1000 osób. Wobec trudności jakie napotykały takie akcje mobilizacyjne siły ukraińskie skierowały w 1946 roku na te tereny sotnię „Horisława” (Modesta Rypeckiego), która terroryzowała ludność łemkowską poddając karom osoby sprzyjające Polakom (od chłosty aż do śmierci włącznie). Sotnia ta wyruszyła też dalej na Sądecczyznę. W nocy z 27 na 28 czerwca 1946 roku napadła na posterunek MO i Urząd Gminy w Łabowej, paląc większość zabudowań wsi i mordując mieszkańców. Pościg wojskowy zmusił sotnię do odwrotu na ziemie gorlickie gdzie 6 lipca zaatakowali i zlikwidowali posterunek MO i obrabowali spółdzielnię.

Sotnia „Brodycza” w czasie swej działalności na terenie powiatu gorlickiego dokonała[5]:

  • napad na lokal Komisji Wyborczej w Śnietnicy
  • trzykrotny napad na wieś Regetów Wyżny
  • napad na lokal Komisji Wyborczej w Uściu Ruskim
  • spalenie wsi Czarne
  • podpalenia w Zdyni i Smerekowcu
  • napad na wieś Gładyszów
  • napad i podpalenie we wsi Klimkówka.

W wyniku zaciętych walk, a także przeprowadzenia akcji Wisła, która odcięła UPA od zaplecza w postaci ludności łemkowskiej, sotnie Brodycza i Smyrnego zostały rozbite a ich resztki przedostały się do Czechosłowacji. Sotnia „Lisa” wycofała się na wschód.

Starostowie

Sąsiednie powiaty

Przypisy

  1. a b „Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.”, GUS.
  2. a b http://www.polskawliczbach.pl/powiat_gorlicki, w oparciu o dane GUS.
  3. Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org) z 14 stycznia 2017.
  4. W. Boczoń: Za ziemię ojców, 1989, s. 143.
  5. W. Boczoń: Za ziemię ojców, 1989, s. 144.
  6. Ingres administratora apostolskiego dla spraw Łemkowszczyzny. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 229 z 6 października 1936. 
  7. 18 starostów zwolnił Minister Spraw Wewnętrznych. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 206 z 11 września 1937. 
  8. Pożegnanie starosty gorlickiego Romualda Klimowa przez Rodzinę Urzędniczą. nac.gov.pl. [dostęp 2014-11-18].

Bibliografia