Roman Hula: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 82.143.152.40) i przywrócono wersję 40094764 autorstwa MalarzBOT |
|||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
W późniejszych latach bez sukcesów próbował swoich sił w polityce. Założył również prywatną firmę ochroniarską oraz zasiadał w zarządzie klubu piłkarskiego [[Sokół Tychy]]. |
W późniejszych latach bez sukcesów próbował swoich sił w polityce. Założył również prywatną firmę ochroniarską oraz zasiadał w zarządzie klubu piłkarskiego [[Sokół Tychy]]. |
||
Ciekawie wypowiada sie o tym gościu Masa - Ja przypomnę, że też pan generał Hula, były Komendant Główny Policji, stał u mnie na bramce. I naprawdę krocie zarabiał. http://fakty.interia.pl/raport-zabojstwo-papaly/aktualnosci/news-masa-w-rmf-fm-o-zabojstwie-gen-papaly-jest-wiele-dziwnych-as,nId,1538831#iwa_item=7&iwa_img=0&iwa_hash=58668&iwa_block=facts_news_small |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 15:24, 13 gru 2014
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Komendant Główny Policji | |
| Okres |
od 17 lipca 1991 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Roman Hula (ur. w 1953 w Zakopanem) – polski oficer policji, były Komendant Główny Policji.
Od 1976 pracował w Milicji Obywatelskiej. Ukończył studia w Wyższej Szkole Oficerskiej MSW w Szczytnie. W 1989 pełnił funkcję zastępcy szefa Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych ds. Milicji w Piekarach Śląskich. 7 września 1989 wraz z grupą milicjantów wystosował list do premiera Tadeusza Mazowieckiego, zawierający m.in. postulaty rozdzielenia MO i Służby Bezpieczeństwa, reorganizacji ZOMO, przywrócenia do pracy w milicji funkcjonariuszy zwolnionych z przyczyn politycznych oraz utworzenia związku zawodowego milicjantów. Inicjatywa ta spotkała się z przychylną reakcją działaczy NSZZ „Solidarność” oraz posłów Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.
W styczniu 1990 stanął na czele Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy MO. W czerwcu 1990, dzięki poparciu działaczy OKP został Komendantem Wojewódzkim Policji w Katowicach. Rok później, 17 lipca 1991, awansował na stanowisko Komendanta Głównego Policji. Podjął próbę reorganizacji policji, jednak po pół roku, 14 stycznia 1992 podał się do dymisji i odszedł ze służby.
W późniejszych latach bez sukcesów próbował swoich sił w polityce. Założył również prywatną firmę ochroniarską oraz zasiadał w zarządzie klubu piłkarskiego Sokół Tychy.