Roman Wójcicki: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Wójcicki

Pełne imię i nazwisko	Roman Mirosław Wójcicki
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1958 Nysa
Wzrost	193 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Stal Nysa 1976–1980 Odra Opole 93 (8) 1980–1982 Śląsk Wrocław 53 (8) 1982–1986 Widzew Łódź 113 (11) 1986–1989 FC 08 Homburg 93 (15) 1989–1993 Hannover 96 122 (13) 1993–1995 TSV Havelse
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1978–1989 Polska 62 (2)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata III miejsce Hiszpania 1982 Piłka nożna

Roman Mirosław Wójcicki (ur. 8 stycznia 1958 w Nysie) – piłkarz polski grający na pozycji obrońcy.

Życiorys

Drugi (po Zygmuncie Kalinowskim) zawodnik Śląska Wrocław, medalista mistrzostw świata. Pod koniec lat 70. i w latach 80. czołowy polski stoper. Imponował warunkami fizycznymi, świetnie grał głową, zarówno w defensywie, jak i w akcjach ofensywnych. Jak na obrońcę strzelał sporo goli. Z pewnością zawdzięczał to temu, że zaczynał jako napastnik i w miarę rozwoju kariery, przesuwał się w kierunku linii obronnych. Dobrze kierował obroną. Mankamentem była, co jest częściowo zrozumiałe przy tym wzroście, słaba zwrotność, przez co nie najlepiej wychodziły mu pojedynki z szybkimi, zwinnymi przeciwnikami.

Karierę zaczynał w 1969 roku w Stali Nysa jako napastnik. Grał dobrze i trafił do opolskiej Odry. Wkrótce został włączony do kadry seniorów, która w 1977 wywalczyła Puchar Ligi Polskiej w piłce nożnej. W ekstraklasie zadebiutował 24 lipca 1977 w meczu z Polonią Bytom. W 1978 roku trafił do młodzieżówki, a następnie do reprezentacji. Zadebiutował przeciwko Irlandii w Łodzi. Pojechał na argentyński mundial, ale nie zagrał w żadnym spotkaniu. Wiosną 1980 trafił do Śląska Wrocław. Na swój drugi mundial – w Hiszpanii w 1982 pojechał tuż po zdobyciu ze Śląskiem wicemistrzostwa Polski. W Hiszpanii Polacy wywalczyli III miejsce, a Wójcicki zagrał w ostatnim meczu z Francją. Po Mistrzostwach przeszedł do Widzewa. W swym pierwszym sezonie wywalczył wicemistrzostwo Polski oraz awans do półfinału Pucharu Mistrzów. 1985 rok to III miejsce w lidze, Puchar Polski. Rok 1986 to ostatni sezon Wójcickiego w polskiej lidze zakończony III miejscem i 4 golami. Pojechał też na swoje trzecie Mistrzostwa Świata do Meksyku i wreszcie grał w podstawowym składzie. Wystąpił we wszystkich 4 spotkaniach, ale podobnie jak reszta drużyny nie zachwycił. Potem przeszedł do beniaminka Bundesligi FC Homburg. W 1988 jego klub spadł z ligi, a po roku do niej powrócił. Wójcicki jednak przeszedł do innego spadkowicza – Hannover 96. Wiosną 1989 po fatalnych występach w reprezentacji przeciwko Szwecji i Anglii pożegnał się z reprezentacją. W Hannover 96 był jednak czołowym zawodnikiem. Mimo nieudanych ataków na Bundesligę awansował do finału Pucharu Niemiec w 1991, a rok później zdobył to trofeum. Latem 1993 odszedł z klubu do zespołu ligi regionalnej ligi Havelsee, gdzie przez 4 lata był grającym trenerem. Po zakończeniu kariery szkolił drużyny z niższych lig niemieckich.

Roman Wójcicki wystąpił w reprezentacji A w 62 meczach i strzelił 2 gole (27 stycznia 1984 r. zapewnił zwycięstwo nad Chińską Republiką Ludową, 17 maja 1987 r. zdobył bramkę przeciwko Węgrom). Strzelił 27 goli w polskiej ekstraklasie (8 dla Śląska) i 8 w Bundeslidze.

Bibliografia

• Roman Wójcicki w bazie 90minut.pl
• Roman Wójcicki w bazie National Football Teams (ang.)