[go: nahoru, domu]
Wikipedia

Adam Gottlob Oehlenschläger

duński poeta i dramaturg

Adam Gottlob Oehlenschläger (ur. 14 listopada 1779 w Kopenhadze, zm. 20 stycznia 1850 tamże) – duński poeta i dramaturg[1]. Obok Nikolaia Frederika Severina Grundtviga Oehlenschläger uważany jest za prekursora romantyzmu w literaturze duńskiej oraz „króla poezji nordyckiej”[2]; przez Grundtviga nazwany również „rzeźbiarzem ciała”[2]. Autor duńskiego hymnu narodowego − Det er et yndigt land oraz napisanej w 1819 r. epopei narodowej − Nordens Guder[3].

Adam Gottlob Oehlenschläger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1779
Kopenhaga

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1850
Kopenhaga

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

romantyzm

Ważne dzieła
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Życiorys

edytuj

Adam Gottlob Oehlenschläger urodził się w Vesterbro 14 listopada 1779 roku[1]. Jego ojciec był organistą na zamku Frederiksberg pod Kopenhagą[1]. Oehlenschläger chodził do szkoły, w której wykładał poeta Edvard Storm[1]. Po krótkiej karierze aktorskiej zapisał się na uniwersytet, żeby studiować prawo. Po spotkaniu z norweskim uczonym Henrikem Steffensem, propagatorem niemieckich tendencji romantycznych w Danii, napisał w 1802 roku swój wiersz Guldhornene (Złote rogi)[1]. W 1803 roku wydał swój pierwszy tomik, zatytułowany po prostu Digte (Poezje)[1]. Zajął się też pisaniem dramatów historycznych (Hakon Jarl hin Rige i Baldur hin Gode), opartych na dawnych kronikach i mitologii nordyckiej[1]. W 1810 roku został profesorem estetyki na uniwersytecie w Kopenhadze. Adam Gottlob Oehlenschläger zmarł w Kopenhadze 20 stycznia 1850 roku[1].

Twórczość

edytuj

Oehlenschläger jest autorem dużej liczby utworów poetyckich zainspirowanych twórczością Friedricha Schillera i Johanna Wolfganga Goethego. Filozoficznej analizy kilku jego wierszy dokonał Søren Kierkegaard, uczeń tego najwybitniejszego przedstawiciela nordyckiego romantyzmu[4]. Poezja Adama Gottloba Oehlenschlägera charakteryzuje się wyrafinowaną formą wersyfikacyjną. Poeta wykorzystywał klasyczne formy stroficzne, w tym siedmiowersową strofę królewską (ababbcc)[5] i tercynę[6]. Epos Nordens guder miał być współczesnym odpowiednikiem Eddy[1]. Zbiór Helge (1814), zawierający między innymi tragedię Yrsa był inspiracją dla dzieł szwedzkiego poety Esaiasa Tegnéra (Frithiofs saga, 1825) i szwedzko-fińskiego autora Johana Ludviga Runeberga (Kung Fjalar, 1844)[1].

Przekłady

edytuj

Na język polski wiersze Adam Gottlob Oehlenschläger tłumaczyli Stanisław Budziński, Leon Potocki i Roman Zmorski.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j Adam Gottlob Oehlenschläger, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-19] (ang.).
  2. ↑ a b Guide to the danish golden age – Adam Oehlenschläger. www.guldalder.dk. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-08)].
  3. ↑ Nordens guder. Et episk digt af Oehlenschläger. Archive.org, 1870. [dostęp 2016-11-19]. (duń.).
  4. ↑ Oehlenschlager Adam Gottlob – Zapytaj.onet.pl. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012–07–16)].
  5. ↑ Adam Oehlenschläger: Yduns Frelse. kalliope.org. [dostęp 2016-11-19]. (duń.).
  6. ↑ Adam Oehlenschläger: Volas Spaadom. kalliope.org. [dostęp 2016-11-19]. (duń.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Gottlob_Oehlenschläger&oldid=68393359”