Angina Plauta-Vincenta

Angina Plauta-Vincenta lub nieprawidłowo angina Plaut-Vincenta – szczególna postać zapalenia tkanki chłonnej gardła. Występuje dość rzadko. Cechą charakterystyczną jest duża rozbieżność pomiędzy niewielkimi objawami jakie zgłaszają chorzy a zmianami występującymi w gardle. Opisana została przez niemieckiego lekarza i bakteriologia Hugo Carla Plauta (opis krętka) w 1894 roku oraz francuskiego lekarza i bakteriologa Jeana Henriego Vincenta w 1896 roku. W polskim piśmiennictwie otolaryngologicznym pierwsze artykuły o anginie Plauta-Vincenta pochodzą z 1903 roku (Leon Karwacki) i 1906 roku (Jan Szmurło).

Inne zakażenia Vincenta

Klasyfikacje
ICD-10	A69.1

Etiologia

Angina Plauta-Vincenta jest schorzeniem bakteryjnym wywoływanym prawdopodobnie przez bakterie. W wymazach z gardła izoluje się wrzecionowce i krętki:

• Fusobacterium necrophorum
• Leptotrichia buccalis
• Treponema vincenti

Nie jest jednak ustalone, czy bakterie te są pierwotną przyczyną choroby, czy pojawiają się wtórnie jako nadkażenie. Występuje ona najczęściej u młodych osób, często zaniedbujących higienę jamy ustnej i/lub niedożywionych.

Objawy

Objawy ogólne są zwykle słabo nasilone a choroba ma podostry przebieg:

• złe samopoczucie
• stany podgorączkowe
• uczucie "zawadzania" w gardle
• odynofagia zwykle jednostronna
• cuchnięcie z ust

W badaniu ORL w gardle stwierdza się zmiany błoniasto-wrzodziejące, które dotyczą zwykle tylko jednego migdałka podniebiennego:

• migdałek pokryty jest szarawym nalotem, który daje się łatwo oddzielić. Pod warstwą nalotu występuje głębokie owrzodzenie. Zmiany na migdałku występują w jego górnym biegunie. Podczas próby oddzielania nalotu lub jego dotykania szpatułką owrzodzenie krwawi.^dyskusja
• powiększenie i bolesność węzłów chłonnych szyi po stronie zajętego migdałka.

Po około 1–2 tygodniach nalot się oddziela a owrzodzenie się goi.

Jak wspomniano wyżej często znacznie nasilone objawy miejscowe w gardle kontrastują z dość łagodnym przebiegiem klinicznym choroby. Zmiany błoniasto-wrzodziejące mogą czasami rozprzestrzeniać się na błonę śluzową podniebienia, policzka lub dziąseł a także na drugi migdałek podniebienny.

Diagnostyka różnicowa

Mocno nasilone zmiany w gardle wymagają różnicowania anginy Plauta-Vincenta z nowotworami złośliwymi migdałka podniebiennego. Decydujące w tym przypadku jest biopsja lub wycinek z migdałka. Ponadto należy brać pod uwagę także błonicę, anginę agranulocytarną lub zmiany w gardle występujące w przebiegu ostrej białaczki.

Leczenie

Polega na podawaniu antybiotyków z grupy penicylin w dużych dawkach a także metronidazolu. Ponadto objawowo leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i preparaty miejscowo odkażające (chlorheksydyna) lub płukanie rozcieńczoną wodą utlenioną.

Bibliografia

• red. A. Zakrzewski: Otolaryngologia kliniczna. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981. ISBN 83-200-0326-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Angina Plauta-Vincenta - zmiany wrzodziejące lewego migdałka podniebiennego

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.