[go: nahoru, domu]
Wikipedia

WWE Armageddon

(Przekierowano z Armageddon (2000))

Armageddon – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych co grudzień w latach 1999-2008 (oprócz 2001) przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl został stworzony w 1999, a pierwsza gala odbyła się 12 grudnia 1999 w National Car Rental Center w Sunrise we Florydzie. Po podzieleniu rosteru na dwa brandy w 2002, Armageddon zostało przydzielone wpierw do Raw w 2003, lecz już rok później do 2006 należało do SmackDown!. Ostatnia gala odbyła się w 2008, zaś rok później TLC: Tables, Ladders & Chairs zastąpiło Armageddon[1].

Armageddon
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw (2002–03; 2007–08)
SmackDown (2002; 2004–08)
ECW (2007–08)

Pierwsza gala

Armageddon (1999)

Ostatnia gala

Armageddon (2008)

Lista gal

edytuj
Gala brandu Raw Gala brandu SmackDown
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Armageddon (1999)
12 grudnia 1999 		Sunrise, Floryda National Car Rental Center[2] Triple H vs. Vince McMahon
No Holds Barred match[3]
Armageddon (2000)
10 grudnia 2000 		Birmingham, Alabama Birmingham-Jefferson Civic Center[4] Kurt Angle (c) vs. Stone Cold Steve Austin vs. Triple H vs. The Undertaker vs. The Rock vs. Rikishi
Armageddon Hell in a Cell match o WWF Championship[5]
Armageddon (2002)
10 grudnia 2002 		Sunrise, Floryda Office Depot Center[6] Shawn Michaels (c) vs. Triple H
Three Stages of Hell match o World Heavyweight Championship[7]
Armageddon (2003)
10 grudnia 2003 		Orlando, Floryda TD Waterhouse Centre[8] Goldberg (c) vs. Triple H vs. Kane
Triple Threat match o World Heavyweight Championship[9]
Armageddon (2004)
10 grudnia 2004 		Duluth, Georgia Gwinnett Center[10] John "Bradshaw" Layfield (c) vs. Eddie Guerrero vs. The Undertaker vs. Booker T
Fatal 4-Way match o WWE Championship[11]
Armageddon (2005)
10 grudnia 2005 		Providence, Rhode Island Dunkin' Donuts Center[12] The Undertaker vs. Randy Orton
Hell in a Cell match[13]
Armageddon (2006)
10 grudnia 2006 		Richmond, Wirginia Richmond Coliseum Batista i John Cena vs. King Booker's Court (Finlay i King Booker)
Tag team match[14]
Armageddon (2007)
10 grudnia 2007 		Pittsburgh, Pensylwania Mellon Arena Batista (c) vs. Edge vs. The Undertaker
Triple Threat match o World Heavyweight Championship[15]
Armageddon (2008)
10 grudnia 2008 		Buffalo, Nowy Jork HSBC Arena Edge (c) vs. Triple H vs. Jeff Hardy
Triple Threat match o WWE Championship[16]

Wyniki gal

edytuj

1999

edytuj
Armageddon (1999)
Motto gali

The End Is Here

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

MechWarrior 3

Data

12 grudnia 1999

Widownia

17 054[17]

Hala

National Car Rental Center

Miejsce

Sunrise, Floryda

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (1999) Armageddon (1999) Royal Rumble (2000)
Armageddon – chronologicznie
— Armageddon (1999) Armageddon (2000)

Armageddon (1999) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 12 grudnia 1999 roku w hali National Car Rental Center w Sunrise w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się jedenaście walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru będącej No Holds Barred matchem Triple H pokonał Mr. McMahona. Oprócz tego Big Show obronił WWF Championship pokonując Big Boss Mana, zaś Chris Jericho zdobył pierwszy raz w karierze WWF Intercontinental Championship pokonując Chynę.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Al Snow pokonał Testa Singles match –
2 The Acolytes (Bradshaw i Faarooq) zwyciężyli eliminując jako ostatnich The Hardy Boyz (Matta i Jeffa Hardy’ego) Battle Royal wyłaniający pretendentów do WWF Tag Team Championship na gali Royal Rumble 10:56
3 Kurt Angle pokonał Steve’a Blackmana Singles match 6:56
4 Miss Kitty pokonała Ivory (c), Jacqueline i B.B. Evening Gown pool match o WWF Women’s Championship z sędzinami specjalnymi The Fabulous Moolah i Mae Young 2:57
5 The Hollys (Hardcore Holly i Crash Holly) pokonali Rikishiego i Viscerę Tag team match 4:18
6 Val Venis pokonał The British Bulldoga (c) i D’Lo Browna Triple threat match o WWF European Championship 8:19
7 Kane (z Tori) pokonał X-Paca Steel Cage match 8:11
8 Chris Jericho pokonał Chynę (c) (z Miss Kitty) Singles match o WWF Intercontinental Championship 10:22
9 The Rock ’n’ Sock Connection (The Rock i Mankind) pokonali The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga) (c) przez dyskwalifikację Tag team match o WWF Tag Team Championship 16:23
10 Big Show (c) pokonał Big Boss Mana (z Princem Albertem) Singles match o WWF Championship 3:16
11 Triple H pokonał Mr. McMahona No Holds Barred match 28:21
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Battle Royal o miano pretendentów do WWF Tag Team Championship na gali Royal Rumble
Eliminacja Wrestler Partner wrestlera/Tag team Wyeliminowani przez
1 Pete Gas Rodney/The Mean Street Posse Faarooqa
2 Mosh Thrasher/The Headbangers Godfathera
3 Mark Henry The Godfather/Henry i Godfather Bradshawa i Faarooqa
4 Scotty 2 Hotty Grand Master Sexay/Too Cool Edge’a
5 Edge Christian/Edge i Christian D-Vona Dudleya
6 D-Von Dudley Bubba Ray Dudley/The Dudley Boyz Matta Hardy’ego
7 Jeff Hardy Matt Hardy/The Hardy Boyz Faarooqa
Zwycięzcy Faarooq i Bradshaw The Acolytes –

2000

edytuj
Armageddon (2000)
Motto gali

Lord, I'm Coming Home to You

Motyw muzyczny

"Sweet Home Alabama (WWF Remix)" – Jim Johnston i Maydie Myles

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Castrol GTX

Data

10 grudnia 2000

Widownia

14 920[18]

Hala

Birmingham–Jefferson Convention Complex

Miejsce

Birmingham, Alabama

Gale pay-per-view – chronologicznie
Rebellion (2000) Armageddon (2000) Royal Rumble (2001)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (1999) Armageddon (2000) Armageddon (2002)

Armageddon (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 10 grudnia 2000 roku w hali Birmingham–Jefferson Convention Complex w Birmingham w stanie Alabama. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Armageddon Hell in a Cell match o WWF Championship, w którym Kurt Angle zdołał obronić mistrzostwo pokonując Rikishiego, Stone Colda Steve’a Austina, The Rocka, The Undertakera i Triple H. Ponadto Chris Benoit zdobył WWF Intercontinental Championship pokonując Billy’ego Gunna, zaś Edge i Christian zdobyli WWF Tag Team Championship pokonując poprzednich mistrzów Right to Censor (Bulla Buchanana i The Goodfathera), The Dudley Boyz (Bubba Raya Dudleya i D-Vona Dudleya) oraz Road Dogga i K-Kwika w Fatal 4-Way tag team matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Scotty 2 Hotty pokonał D’Lo Browna Singles match –
2 The Radicalz (Eddie Guerrero, Perry Saturn i Dean Malenko) pokonali Team Xtreme (Matta Hardy’ego, Jeffa Hardy’ego i Litę) Intergender elimination tag team match 8:06
3 William Regal (c) pokonał Hardcore Holly’ego Singles match o WWF European Championship 5:00
4 Val Venis (z Ivory) pokonał Chynę Singles match 5:03
5 Chris Jericho pokonał Kane’a Last Man Standing match 16:48
6 Edge i Christian pokonali Right to Censor (Bulla Buchanana i The Goodfathera) (c), The Dudley Boyz (Bubba Raya Dudleya i D-Vona Dudleya) oraz Road Dogga i K-Kwika Fatal 4-Way match o WWF Tag Team Championship 9:43
7 Chris Benoit pokonał Billy’ego Gunna (c) poprzez submission Singles match o WWF Intercontinental Championship 10:02
8 Ivory (c) pokonała Trish Stratus i Molly Holly Triple Threat match o WWF Women’s Championship 2:13
9 Kurt Angle (c) pokonał Rikishiego, Stone Colda Steve’a Austina, The Rocka, The Undertakera i Triple H Armageddon Hell in a Cell match o WWF Championship 31:52
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Intergender elimination tag team match
Eliminacja Wrestler Wyeliminowany(a) przez
1 Eddie Guerrero Jeffa Hardy’ego
2 Jeff Hardy Perry’ego Saturna
3 Perry Saturn Matta Hardy’ego
4 Matt Hardy Deana Malenko
5 Lita Deana Malenko
Zwycięzcy: The Radicalz

2002

edytuj
Armageddon (2002)
Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Sponsor

Lugz

Data

15 grudnia 2002

Widownia

9 000[19]

Hala

Office Depot Center

Miejsce

Sunrise, Floryda

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2002) Armageddon (2002) Royal Rumble (2003)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2000) Armageddon (2002) Armageddon (2003)

Armageddon (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 15 grudnia 2002 roku w hali Office Depot Center w Sunrise w stanie Floryda. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Three Stages of Hell match o World Heavyweight Championship, w którym Triple H pokonał Shawna Michaelsa z wynikiem 2-1 i odebrał mu mistrzostwo. Ponadto Kurt Angle pokonał Big Showa i zdobył WWE Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Jeff Hardy pokonał D’Lo Browna Singles match 4:56
2 Booker T i Goldust pokonali Chrisa Jericho i Christiana (c), Lance’a Storma i Williama Regala oraz The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) Fatal-4-Way elimination match o World Tag Team Championship 16:43
3 Edge pokonał A-Traina przez dyskwalifikację Singles match 7:12
4 Chris Benoit pokonał Eddiego Guerrero poprzez submission Singles match 16:47
5 Batista (z Rickem Flairem) pokonał Kane’a Singles match 6:38
6 Victoria (c) pokonała Trish Stratus i Jacqueline Triple Threat match o WWE Women’s Championship 4:28
7 Kurt Angle pokonał Big Showa (c) (z Paulem Heymanem) Singles match o WWE Championship 12:36
8 Triple H pokonał Shawna Michaelsa (c) z wynikiem 2–1 Three Stages of Hell match o World Heavyweight Championship 38:35
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Fatal-4-Way elimination match o World Tag Team Championship
Nr. eliminacji Wrestler Tag team Wyeliminowany przez Sposób eliminacji Czas
1 Bubba Ray Dudley The Dudley Boyz Williama Regala Przypięty za pomocą roll-upa 05:17
2 William Regal Lance Storm i William Regal Goldusta Przypięty po otrzymaniu Scoop Powerslamu 05:33
3 Chris Jericho Chris Jericho i Christian (c) Bookera T Przypięty po otrzymaniu Book End 16:43
Zwycięzcy: Booker T i Goldust

2003

edytuj
Armageddon (2003)
Motto gali

Evolution Of The Game

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

Final Fantasy X-2

Data

14 grudnia 2003

Widownia

12 627[20]

Hala

TD Waterhouse Centre

Miejsce

Orlando, Floryda

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2003) Armageddon (2003) Royal Rumble (2004)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2002) Armageddon (2003) Armageddon (2004)

Armageddon (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 14 grudnia 2003 w hali TD Waterhouse Centre w Orlando na Florydzie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Triple H odzyskał World Heavyweight Championship pokonując Goldberga oraz Kane’a. Ponadto Randy Orton reprezentujący grupę Evolution zdobył WWE Intercontinental Championship pokonując Roba Van Dama, zaś Ric Flair i Batista wspólnie zdobyli World Tag Team Championship wygrywając Tag Team Turmoil match.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Rico (z Miss Jackie) pokonał Jona Heidenreicha Singles match 1:28
2 Booker T pokonał Marka Henry’ego (z Theodore’em Longiem) Singles match 10:20
3 Randy Orton (z Rikiem Flairem) pokonał Roba Van Dama (c) Singles match o WWE Intercontinental Championship z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem 17:59
4 Chris Jericho i Christian pokonali Trish Stratus i Litę Intergender tag team match 6:37
5 Shawn Michaels pokonał Batistę (z Rikiem Flairem) Singles match 12:28
6 Evolution (Ric Flair i Batista) zwyciężyli eliminując jako ostatnich The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) (c) Tag Team Turmoil match o World Tag Team Championship 20:48
7 Molly Holly (c) pokonała Ivory Singles match o WWE Women’s Championship 4:23
8 Triple H pokonał Goldberga (c) i Kane’a Triple Threat match o World Heavyweight Championship 19:28
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Tag Team Turmoil match o World Tag Team Championship
Nr. eliminacji Drużyna Nr. wejściowy Wyeliminowani przez Czas
1 La Résistance (Robért Conway i René Duprée) 2 Roseya i The Hurricane’a 03:16
2 Rosey i The Hurricane 1 Marka Jindraka i Garrisona Cade’a 03:34
3 Val Venis i Lance Storm 4 Marka Jindraka i Garrisona Cade’a 07:17
4 Mark Jindrak i Garrison Cade 3 The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) 11:29
5 Test i Scott Steiner 6 The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona) 16:38
6 The Dudley Boyz (Bubba Ray i D-Von) 5 Evolution (Rica Flaira i Batistę) 20:48
– Evolution (Ric Flair i Batista) 7 Zwycięzcy

2004

edytuj
Armageddon (2004)
Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

PlayStation

Data

12 grudnia 2004

Widownia

5 000[21]

Hala

Gwinnett Center

Miejsce

Duluth, Georgia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2004) Armageddon (2004) New Year’s Revolution (2005)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2003) Armageddon (2004) Armageddon (2005)

Armageddon (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 12 grudnia 2004 w hali Gwinnett Center w Duluth w stanie Georgia. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru John "Bradshaw" Layfield obronił WWE Championship pokonując Eddiego Guerrero, The Undertakera i Bookera T. Oprócz tego John Cena pokonał Jesúsa w pojedynku typu Street Fight i obronił WWE United States Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Akio i Billy Kidman pokonali Paula Londona i Chavo Guerrero Tag team match 5:44
2 Rob Van Dam i Rey Mysterio (c) pokonali Renégo Duprée i Kenzō Suzuki (z Hiroko) Tag team match o WWE Tag Team Championship 17:12
3 Kurt Angle pokonał Świętego Mikołaja poprzez submission Singles match 0:25
4 Daniel Puder pokonał Mike’a Mizanina Dixie Dog Fight 3:00
5 The Basham Brothers (Doug Basham i Danny Basham) pokonali Hardcore Holly’ego i Charliego Haasa Tag team match 6:50
6 John Cena (c) pokonał Jesúsa (z Carlito Caribbean Cool) Street Fight o WWE United States Championship 7:50
7 Dawn Marie pokonała Miss Jackie Singles match z sędzią specjalnym Charliem Haasem 1:04
8 Big Show pokonał Marka Jindraka, Luthera Reignsa i Kurt Angle’a Handicap match 9:55
9 Funaki pokonał Spike’a Dudleya (c) Singles match o WWE Cruiserweight Championship 9:29
10 John "Bradshaw" Layfield (c) pokonał Eddiego Guerrero, The Undertakera i Bookera T Fatal 4-Way match o WWE Championship
Jeśli The Cabinet zainterweniuję, JBL zostanie pozbawiony tytułu. 		25:37
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2005

edytuj
Armageddon (2005)
Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Xbox 360

Data

18 grudnia 2005

Widownia

80 00[22]

Hala

Dunkin' Donuts Center

Miejsce

Providence, Rhode Island

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2005) Armageddon (2005) New Year’s Revolution (2006)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2004) Armageddon (2005) Armageddon (2006)

Armageddon (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 18 grudnia 2005 w hali Dunkin' Donuts Center w Providence w stanie Rhode Island. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru będącym Hell in a Cell matchem The Undertaker pokonał Randy’ego Ortona. Oprócz tego Chris Benoit pokonał Bookera T w czwartym pojedynku z serii Best of Seven Series o WWE United States Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Jamie Noble pokonał Funakiego Singles match 3:30
2 John „Bradshaw” Layfield z Jillian Hall) pokonał Matta Hardy’ego Singles match 6:44
3 MNM (Joey Mercury i Johnny Nitro) (z Meliną) pokonali The Mexicools (Super Crazy’ego i Psicosisa) Tag team match 8:55
4 Chris Benoit pokonał Bookera T (z Sharmell) Singles match o zawieszony WWE United States Championship
Czwarty pojedynek z serii Best of Seven Series. 		20:09
5 Bobby Lashley pokonał Williama Regala i Paula Burchilla 2-on-1 handicap match 3:38
6 Kid Kash pokonał Juventuda (c) Singles match o WWE Cruiserweight Championship 9:25
7 Big Show i Kane pokonali Reya Mysterio i Batistę Tag team match 8:37
8 The Undertaker pokonał Randy’ego Ortona (z Bobem Ortonem) Hell in a Cell match 31:05
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2006

edytuj
Armageddon (2006)
Motto gali

The End... Is Only the Beginning

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Call of Duty 3

Data

17 grudnia 2006

Widownia

8 200[23]

Hala

Richmond Coliseum

Miejsce

Richmond, Wirginia

Gale pay-per-view – chronologicznie
December to Dismember (2006) Armageddon (2006) New Year’s Revolution (2007)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2005) Armageddon (2006) Armageddon (2007)

Armageddon (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 17 grudnia 2006 w hali Richmond Coliseum w Richmond w stanie Wirginia. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Batista i John Cena pokonali King Bookera oraz Finlaya. Prócz tego The Undertaker pokonał Mr. Kennedy’ego w Last Ride matchu, zaś Kane zdołał pokonać Montela Vontavious Portera w Inferno matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Vladimir Kozlov pokonał Scotty’ego 2 Hotty Singles match 2:01
2 Kane pokonał Montela Vontavious Portera Inferno match 8:14
3 Paul London i Brian Kendrick (c) pokonali Williama Regala i Dave’a Taylora, MNM (Joeya Mercury’ego i Johnny’ego Nitro) (z Meliną) oraz The Hardy Boyz (Matta i Jeffa Hardy’ego) Ladder match o WWE Tag Team Championship 20:13
4 The Boogeyman pokonał The Miza Singles match 2:51
5 Chris Benoit (c) pokonał Chavo Guerrero (z Vickie Guerrero) poprzez submission Singles match o WWE United States Championship 12:14
6 Gregory Helms (c) pokonał Jimmy’ego Wang Yanga Singles match o WWE Cruiserweight Championship 10:51
7 The Undertaker pokonał Mr. Kennedy’ego Last Ride match 19:49
8 Batista i John Cena pokonali King Bookera i Finlaya (z Queen Sharmell) Tag team match 11:29
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2007

edytuj
Armageddon (2007)
Motto gali

The Most Devastating Wars Are Fought Over Championship Gold.

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Sponsor

Call of Duty 4: Modern Warfare

Data

16 grudnia 2007

Widownia

12 500[24]

Hala

Mellon Arena

Miejsce

Pittsburgh, Pensylwania

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2007) Armageddon (2007) Royal Rumble (2008)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2006) Armageddon (2007) Armageddon (2008)

Armageddon (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 16 grudnia 2007 w hali Mellon Arena w Pittsburghu w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Triple Threat match o World Heavyweight Championship, w którym Edge zdobył tytuł pokonując The Undertakera i byłego mistrza Batistę. Ponadto Chris Jericho pokonał Randy’ego Ortona przez dyskwalifikację i nie odebrał mu WWE Championship, zaś pretendentem do tego tytułu na gali Royal Rumble stał się Jeff Hardy, który pokonał Triple H w singlowej walce.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Jesse i Festus pokonali Johna Morrisona i The Miza Tag team match –
2 Rey Mysterio pokonał Montela Vontavious Portera (c) poprzez wyliczenie pozaringowe Singles match o WWE United States Championship 11:29
3 Big Daddy V i Mark Henry (z Mattem Strikerem) pokonali CM Punka i Kane’a Tag team match 10:33
4 Shawn Michaels pokonał Mr. Kennedy’ego Singles match 15:16
5 Jeff Hardy pokonał Triple H Singles match o miano pretendenta do WWE Championship na gali Royal Rumble 15:23
6 Finlay (z Hornswogglem) pokonał The Great Khaliego (z Ranjinem Singhem) Singles match 6:02
7 Chris Jericho pokonał Randy’ego Ortona (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Championship 15:05
8 Beth Phoenix (c) pokonała Mickie James Singles match o WWE Women’s Championship 4:45
9 Edge pokonał Batistę (c) i The Undertakera Triple Threat match o World Heavyweight Championship 13:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2008

edytuj
Armageddon (2008)
Motyw muzyczny

"Chinese Democracy" ~ Guns N’ Roses

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Sponsor

Prince of Persia

Data

14 grudnia 2008

Widownia

12 500[25]

Hala

HSBC Arena

Miejsce

Buffalo, Nowy Jork

Gale pay-per-view – chronologicznie
Survivor Series (2008) Armageddon (2008) Royal Rumble (2009)
Armageddon – chronologicznie
Armageddon (2007) Armageddon (2008) —

Armageddon (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 14 grudnia 2008 w hali HSBC Arena w Buffalo w Nowym Jorku. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta i ostatnia gala z cyklu Armageddon.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Stawką walki wieczoru był WWE Championship, który wygrał Jeff Hardy pokonując Triple H i poprzedniego mistrza Edge’a. Ponadto John Cena obronił World Heavyweight Championship pokonując Chrisa Jericho poprzez submission, zaś CM Punk wygrał w finale turnieju wyłaniającego pretendenta do WWE Intercontinental Championship pokonując Reya Mysterio.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D John Morrison i The Miz pokonali Jessego i Festusa Tag team match –
2 Vladimir Kozlov pokonał Matta Hardy’ego Singles match 9:02
3 CM Punk pokonał Reya Mysterio Finał turnieju wyłaniającego pretendenta do WWE Intercontinental Championship 12:15
4 Finlay pokonał Marka Henry’ego (z Tonym Atlasem) Belfast Brawl 9:38
5 Batista pokonał Randy’ego Ortona (z Codym Rhodesem i Manu) Singles match 16:41
6 Maria, Kelly Kelly, Mickie James i Michelle McCool pokonały Maryse, Jillian Hall, Victorię i Natalyę 8-Diva Santa's Little Helper tag team match 4:33
7 John Cena (c) pokonał Chrisa Jericho poprzez submission Singles match o World Heavyweight Championship 12:43
8 Jeff Hardy pokonał Edge’a (c) i Triple H Triple Threat match o WWE Championship 17:19
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Turniej wyłaniający pretendenta do WWE Intercontinental Championship
Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
       
 Kofi Kingston DQ
 Kane  
 Kofi Kingston
   Rey Mysterio Pin  
 Rey Mysterio Pin
 The Miz  
 Rey Mysterio
   CM Punk Pin
 John Morrison Pin
 Finlay  
 John Morrison
   CM Punk Pin  
 CM Punk Pin
 Snitsky  
  • Pin – przypięcie
  • DQ – dyskwalifikacja

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Preview:Unified Tag Team Champions Chris Jericho & Big Show vs. D-Generation X (Tables, Ladders & Chairs Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-11-24]. Cytat: Although the innovative, new WWE pay-per-view will feature matches utilizing ladders, tables and chairs, the Unified Tag Team Title Match will be the one battle that will incorporate all three.
  2. ↑ Armageddon (1999) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  3. ↑ Armageddon (1999) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  4. ↑ Armageddon (2000) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  5. ↑ Armageddon (2000) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  6. ↑ Armageddon (2002) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  7. ↑ Armageddon (2002) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  8. ↑ Armageddon (2003) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  9. ↑ Armageddon (2003) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  10. ↑ Armageddon (2004) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  11. ↑ Armageddon (2004) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  12. ↑ Armageddon (2005) Venue. WWE. [dostęp 2011-07-17].
  13. ↑ Armageddon (2005) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  14. ↑ Armageddon (2006) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  15. ↑ Armageddon (2007) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  16. ↑ Armageddon (2008) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2011-07-19].
  17. ↑ Armageddon 1999 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-5-12].
  18. ↑ Armageddon 2000 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-5-12].
  19. ↑ Armageddon 2002 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-5-13].
  20. ↑ Armageddon 2003 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-5-13].
  21. ↑ Armageddon 2004 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-5-14].
  22. ↑ Armageddon 2005 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-6-03].
  23. ↑ Armageddon 2006 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-6-04].
  24. ↑ Armageddon 2007 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-6-04].
  25. ↑ Armageddon 2008 – wyniki gali, prowrestlinghistory.com, [dostęp: 2017-6-09].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Armageddon&oldid=71049948#2000”