[go: nahoru, domu]

Barbora Krejčíková

czeska tenisistka

Barbora Krejčíková (ur. 18 grudnia 1995 w Brnie) – czeska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2021 i Wimbledonu 2024 w grze pojedynczej kobiet, French Open 2018 i 2021, Wimbledonu 2018 i 2022, Australian Open 2022 i 2023 oraz US Open 2022 w grze podwójnej kobiet, Australian Open 2019, 2020 i 2021 w grze mieszanej oraz French Open, Wimbledonu i US Open w grze podwójnej dziewcząt z 2013 roku, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze podwójnej, liderka deblowego rankingu WTA.

Barbora Krejčíková
Ilustracja
Barbora Krejčíková (2023)
Państwo

 Czechy

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1995
Brno

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Trener

Aleš Kartus

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (28 lutego 2022)

Australian Open

QF (2022, 2024)

Roland Garros

W (2021)

Wimbledon

W (2024)

US Open

QF (2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

19 WTA, 1 WTA 125K, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (22 października 2018)

Australian Open

W (2022, 2023)

Roland Garros

W (2018, 2021)

Wimbledon

W (2018, 2022)

US Open

W (2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 tenis ziemny
(gra podwójna)

Kariera tenisowa

edytuj

Zawodową karierę na kortach rozpoczęła w lipcu 2010 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Pieszczanach. We wrześniu 2011 wygrała swój pierwszy turniej w grze podwójnej rangi ITF w Osijeku, w którym dotarła także do finału gry pojedynczej. W sumie wygrała czternaście turniejów singlowych i dziewiętnaście deblowych rangi ITF.

Jako juniorka osiągnęła finał gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open i została zwyciężczynią French Open, Wimbledonu oraz US Open w 2013 roku w tej samej kategorii (we wszystkich w parze z Kateřiną Siniakovą).

We wrześniu 2015 roku razem z An-Sophie Mestach wygrały swój pierwszy turniej deblowy w WTA Tour w Quebecu.

W parze z Kateřiną Siniakovą odniosły triumfy podczas wielkoszlemowych French Open i Wimbledonu w 2018 roku.

W 2019 roku razem z Rajeevem Ramem triumfowała podczas Australian Open w konkurencji gry mieszanej. Rok później wspólnie z Nikolą Mekticiem obroniła tytuł.

W 2021 roku wspólnie z Siniakovą osiągnęły finał Australian Open w grze podwójnej. Razem z Ramem doszła do finału Australian Open w grze mieszanej, w którym ponownie obroniła tytuł. W Strasburgu zdobyła pierwszy tytuł singlowy cyklu WTA Tour, w meczu mistrzowskim pokonując Soranę Cîrsteę 6:3, 6:3. Podczas French Open triumfowała w finale rozgrywek singlowych, pokonując w nim Anastasiję Pawluczenkową 6:1, 2:6, 6:4. Razem z Siniakovą awansowały również do finału zawodów deblowych, w których pokonały Bethanie Mattek-Sands i Igę Świątek, zdobywając trzeci wielkoszlemowy tytuł w grze podwójnej. W lipcu zwyciężyła w zawodach w Pradze, w finale pokonując Terezę Martincovą 6:2, 6:0. Wspólnie z Siniakovą zostały mistrzyniami olimpijskimi z igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Pojedynek o złoty medal wygrały 7:5, 6:1 z Belindą Bencic i Viktoriją Golubic. Czeszki zostały też mistrzyniami kończącego sezon turnieju WTA Finals, w którym wygrały wszystkie mecze. W spotkaniu o tytuł pokonały Hsieh Su-wei i Elise Mertens 6:3, 6:4.

W sezonie 2022 osiągnęła finał zawodów singlowych w Sydney. Przegrała w nim 3:6, 6:4, 6:7(4) z Paulą Badosą. Wspólnie z Siniakovą zwyciężyły w zawodach wielkoszlemowych podczas Australian Open. W finale pokonały duet Anna DanilinaBeatriz Haddad Maia 6:7(3), 6:4, 6:4. Kolejny triumf w rozgrywkach Wielkiego Szlema Czeszki zanotowały podczas Wimbledonu, wygrywając w finale z Elise Mertens i Zhang Shuai 6:2, 6:4. Trzecie w sezonie wielkoszlemowe zwycięstwo para odniosła w US Open, pokonując w meczu mistrzowskim Catherine McNally i Taylor Townsend 3:6, 7:5, 6:1. Reprezentantki Czech skompletowały w ten sposób Karierowego Wielkiego Szlema[1].

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q2 Q3 Q2 Q3 Q2 2R 2R QF 4R QF 0 / 5 13 – 5
French Open A A A A Q2 A A 1R Q1 4R W 1R 1R 1R 1 / 6 10 – 5
Wimbledon A A A A Q1 Q1 Q2 A A NH 4R 3R 2R W 1 / 4 13 – 3
US Open A A A Q3 Q1 A Q1 Q1 Q2 A QF 2R 1R 0 / 3 5 – 3
Ranking na koniec roku 895 608 376 187 187 251 126 203 135 65 5 21 10 2 / 18 41 – 16

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 2R 2R 3R QF SF F W W QF 2 / 9 31 – 7
French Open A A A A 1R SF 3R W 1R SF W A 1R 3R 2 / 9 24 – 7
Wimbledon A A A A Q1 1R 1R W SF NH QF W A QF 2 / 7 20 – 5
US Open A A A A A QF 3R SF A A 1R W 2R 1 / 6 16 – 5
Ranking na koniec roku 827 614 352 121 87 26 54 1 13 7 2 3 13 7 / 31 91 – 24

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R A W W W A A A 3 / 4 15 – 1
French Open A A A A A A 1R A A[a] NH QF A A 2R 0 / 3 2 – 2
Wimbledon A A A A A 2R 3R A A NH A A A A 0 / 2 2 – 2
US Open A A A A A QF A A A NH A A A 0 / 1 2 – 1
3 / 10 21 – 6

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 13 (8–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 27 maja 2017 Norymberga Ceglana Holandia  Kiki Bertens 2:6, 1:6
Finalistka 2. 13 marca 2021 Dubaj Twarda Hiszpania  Garbiñe Muguruza 6:7(6), 3:6
Zwyciężczyni 1. 29 maja 2021 Strasburg Ceglana Rumunia  Sorana Cîrstea 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 12 czerwca 2021 French Open Ceglana Rosja  Anastasija Pawluczenkowa 6:1, 2:6, 6:4
Zwyciężczyni 3. 18 lipca 2021 Praga Twarda Czechy  Tereza Martincová 6:2, 6:0
Finalistka 3. 15 stycznia 2022 Sydney Twarda Hiszpania  Paula Badosa 3:6, 6:4, 6:7(4)
Zwyciężczyni 4. 2 października 2022 Tallinn Twarda (hala) Estonia  Anett Kontaveit 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 5. 9 października 2022 Ostrawa Twarda (hala) Polska  Iga Świątek 5:7, 7:6(4), 6:3
Zwyciężczyni 6. 25 lutego 2023 Dubaj Twarda Polska  Iga Świątek 6:4, 6:2
Finalistka 4. 25 czerwca 2023 Birmingham Trawiasta Łotwa  Jeļena Ostapenko 6:7(8), 4:6
Zwyciężczyni 7. 16 września 2023 San Diego Twarda Stany Zjednoczone  Sofia Kenin 6:4, 2:6, 6:4
Finalistka 5. 15 października 2023 Zhengzhou Twarda   Zheng Qinwen 6:2, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 8. 13 lipca 2024 Wimbledon Trawiasta Włochy  Jasmine Paolini 6:2, 2:6, 6:4

Gra podwójna 30 (19–11)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 18 października 2014 Luksemburg Twarda (hala) Czechy  Lucie Hradecká Szwajcaria  Timea Bacsinszky
Niemcy  Kristina Barrois
6:3, 4:6, 4–10
Zwyciężczyni 1. 20 września 2015 Québec Dywanowa (hala) Belgia  An-Sophie Mestach Argentyna  María Irigoyen
Polska  Paula Kania
4:6, 6:3, 12–10
Finalistka 2. 14 lutego 2016 Petersburg Twarda (hala) Rosja  Wiera Duszewina Szwajcaria  Martina Hingis
Indie  Sania Mirza
3:6, 1:6
Finalistka 3. 30 lipca 2017 Båstad Ceglana Argentyna  María Irigoyen Holandia  Quirine Lemoine
Holandia  Arantxa Rus
6:3, 3:6, 8–10
Finalistka 4. 6 stycznia 2018 Shenzhen Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Rumunia  Irina-Camelia Begu
Rumunia  Simona Halep
6:1, 1:6, 8–10
Finalistka 5. 1 kwietnia 2018 Miami Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Australia  Ashleigh Barty
Stany Zjednoczone  Coco Vandeweghe
2:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 10 czerwca 2018 French Open Ceglana Czechy  Kateřina Siniaková Japonia  Eri Hozumi
Japonia  Makoto Ninomiya
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 3. 14 lipca 2018 Wimbledon Trawiasta Czechy  Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone  Nicole Melichar
Czechy  Květa Peschke
6:4, 4:6, 6:0
Finalistka 6. 28 października 2018 Singapur Twarda (hala) Czechy  Kateřina Siniaková Węgry  Tímea Babos
Francja  Kristina Mladenovic
4:6, 5:7
Finalistka 7. 16 marca 2019 Indian Wells Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Belgia  Elise Mertens
Białoruś  Aryna Sabalenka
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 4. 11 sierpnia 2019 Toronto Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Niemcy  Anna-Lena Grönefeld
Holandia  Demi Schuurs
7:5, 6:0
Zwyciężczyni 5. 13 października 2019 Linz Twarda (hala) Czechy  Kateřina Siniaková Austria  Barbara Haas
Szwajcaria  Xenia Knoll
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 6. 11 stycznia 2020 Shenzhen Twarda Czechy  Kateřina Siniaková   Duan Yingying
  Zheng Saisai
6:2, 3:6, 10–4
Finalistka 8. 22 lutego 2020 Dubaj Twarda   Zheng Saisai   Hsieh Su-wei
Czechy  Barbora Strýcová
5:7, 6:3, 5–10
Zwyciężczyni 7. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda Czechy  Kateřina Siniaková   Chan Hao-ching
  Latisha Chan
6:3, 7:6(4)
Finalistka 9. 19 lutego 2021 Australian Open Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Belgia  Elise Mertens
Białoruś  Aryna Sabalenka
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 8. 8 maja 2021 Madryt Ceglana Czechy  Kateřina Siniaková Kanada  Gabriela Dabrowski
Holandia  Demi Schuurs
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 9. 13 czerwca 2021 French Open Ceglana Czechy  Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone  Bethanie Mattek-Sands
Polska  Iga Świątek
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 10. 1 sierpnia 2021 Tokio Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Szwajcaria  Belinda Bencic
Szwajcaria  Viktorija Golubic
7:5, 6:1
Zwyciężczyni 11. 17 listopada 2021 Guadalajara Twarda Czechy  Kateřina Siniaková   Hsieh Su-wei
Belgia  Elise Mertens
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 12. 30 stycznia 2022 Australian Open Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Kazachstan  Anna Danilina
Brazylia  Beatriz Haddad Maia
6:7(3), 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 13. 10 lipca 2022 Wimbledon Trawiasta Czechy  Kateřina Siniaková Belgia  Elise Mertens
  Zhang Shuai
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 14. 11 września 2022 US Open Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone  Catherine McNally
Stany Zjednoczone  Taylor Townsend
3:6, 7:5, 6:1
Finalistka 10. 7 listopada 2022 Fort Worth Twarda (hala) Czechy  Kateřina Siniaková   Wieronika Kudiermietowa
Belgia  Elise Mertens
2:6, 6:4, 9–11
Zwyciężczyni 15. 29 stycznia 2023 Australian Open Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Japonia  Shūko Aoyama
Japonia  Ena Shibahara
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 19 marca 2023 Indian Wells Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Brazylia  Beatriz Haddad Maia
Niemcy  Laura Siegemund
6:1, 6:7(3), 10–7
Zwyciężczyni 17. 25 czerwca 2023 Birmingham Trawiasta Ukraina  Marta Kostiuk Australia  Storm Hunter
Stany Zjednoczone  Alycia Parks
6:2, 7:6(7)
Zwyciężczyni 18. 16 września 2023 San Diego Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone  Danielle Collins
Stany Zjednoczone  Coco Vandeweghe
6:1, 6:4
Finalistka 11. 5 maja 2024 Madryt Ceglana Niemcy  Laura Siegemund Hiszpania  Cristina Bucșa
Hiszpania  Sara Sorribes Tormo
0:6, 2:6
Zwyciężczyni 19. 26 lipca 2024 Praga Ceglana Czechy  Kateřina Siniaková Stany Zjednoczone  Bethanie Mattek-Sands
Czechy  Lucie Šafářová
6:3, 6:3

Gra mieszana 3 (3–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 stycznia 2019 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone  Rajeev Ram Australia  Astra Sharma
Australia  John-Patrick Smith
7:6(3), 6:1
Zwyciężczyni 2. 1 lutego 2020 Australian Open Twarda Chorwacja  Nikola Mektić Stany Zjednoczone  Bethanie Mattek-Sands
Wielka Brytania  Jamie Murray
5:7, 6:4, 10–1
Zwyciężczyni 3. 20 lutego 2021 Australian Open Twarda Stany Zjednoczone  Rajeev Ram Australia  Samantha Stosur
Australia  Matthew Ebden
6:1, 6:4

Finały turniejów WTA 125K series

edytuj

Gra podwójna 1 (1–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 listopada 2015 Limoges Twarda (hala) Luksemburg  Mandy Minella Rosja  Margarita Gasparian
Gruzja  Oksana Kalasznikowa
1:6, 7:5, 10–6

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2021 Faza grupowa Estonia  Anett Kontaveit
Hiszpania  Garbiñe Muguruza
Czechy  Karolína Plíšková
3:6, 4:6
6:2, 3:6, 4:6
6:0, 4:6, 4:6
2023 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2018 Finał Czechy  Kateřina Siniaková Węgry  Tímea Babos
Francja  Kristina Mladenovic
4:6, 5:7
2019 Faza grupowa Czechy  Kateřina Siniaková Kanada  Gabriela Dabrowski
  Xu Yifan
  Hsieh Su-wei
Czechy  Barbora Strýcová

Australia  Samantha Stosur
  Zhang Shuai
6:4, 6:2

2:6, 6:1, 5–10

3:6, 6:7(7)
2021 Zwycięstwo Czechy  Kateřina Siniaková   Hsieh Su-wei
Belgia  Elise Mertens
6:3, 6:4
2022 Finał Czechy  Kateřina Siniaková   Wieronika Kudiermietowa
Belgia  Elise Mertens
2:6, 6:4, 9–11
2023 Faza grupowa Czechy  Kateřina Siniaková Niemcy  Laura Siegemund
  Wiera Zwonariowa

Stany Zjednoczone  Coco Gauff
Stany Zjednoczone  Jessica Pegula
Kanada  Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia  Erin Routliffe
3:6, 7:6(6), 5–10

3:6, 7:5, 10–6

4:6, 5:7

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2023 Faza grupowa Polska  Magda Linette
  Darja Kasatkina
6:2, 6:4
5:7, 6:1, 1:6

Historia występów w turniejach WTA

edytuj
Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

edytuj
Turniej Kategoria
do 2020
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A A NH RR A Alt 0 / 1 0 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie  Dubaj Premier 5/Premier A P A P A P A P F 500 W A 1 / 2 11 – 1
Katar  Doha Premier 5/Premier P A A A P LQ P LQ P A 500 3R 500 A 0 / 1 1 – 1
Stany Zjednoczone  Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A LQ A NH 4R A 4R 0 / 2 4 – 2
Stany Zjednoczone  Miami Premier Mandatory A A A A A A A LQ A NH 2R A 4R 0 / 2 3 – 2
Hiszpania  Madryt Premier Mandatory A A A A A A A LQ A NH 1R A 4R 0 / 2 2 – 2
Włochy  Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A 3R A 3R 0 / 2 3 – 2
Kanada  Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A LQ 1R LQ NH A 1R A 0 / 2 0 – 2
Stany Zjednoczone  Cincinnati Premier 5 A A A A A A A A A A QF 3R 1R 0 / 3 3 – 3
Meksyk  Guadalajara Nie rozegrano 1R A 500 0 / 1 0 – 1
Japonia  Tokio/  Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
  Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A Nie rozegrano 1R 0 / 1 0 – 1
1 / 18 27 – 17

W grze podwójnej

edytuj
Turniej Kategoria
do 2020
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A F RR NH W F RR 1 / 5 13 – 6
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie  Dubaj Premier 5/Premier A P A P A P A P QF 500 A A 0 / 1 1 – 1
Katar  Doha Premier 5/Premier P A A A P 2R P SF P SF 500 QF 500 A 0 / 4 7 – 4
Stany Zjednoczone  Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A 2R F NH QF A W 1 / 4 12 – 3
Stany Zjednoczone  Miami Premier Mandatory A A A A A A A F 1R NH 2R A A 0 / 3 5 – 3
Hiszpania  Madryt Premier Mandatory A A A A A A 1R 2R QF NH W A A 1 / 4 6 – 3
Włochy  Rzym Premier 5 A A A A A A QF 1R SF A QF A A 0 / 4 5 – 4
Kanada  Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A 2R 2R W NH A 2R A 1 / 4 5 – 3
Stany Zjednoczone  Cincinnati Premier 5 A A A A A A A QF QF A SF 2R QF 0 / 5 4 – 5
Meksyk  Guadalajara Nie rozegrano SF A 500 0 / 1 2 – 1
Japonia  Tokio/  Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
  Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A Nie rozegrano 2R 0 / 1 0 – 1
3 / 31 47 – 28

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

edytuj
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 21/10/2012 Chorwacja  Dubrownik ITF 10 000 ziemna Rosja  Polina Lejkina 6:4, 6:1
2. 06/10/2013 Chorwacja  Solin ITF 10 000 ziemna Czechy  Tereza Malikova 6:2, 6:2
3. 27/10/2013 Chorwacja  Dubrownik ITF 10 000 ziemna Słowenia  Polona Rebersak 6:1, 3:6, 6:0
4. 03/11/2013 Chorwacja  Umag ITF 10 000 ziemna Węgry  Agnes Bukta 6:1, 6:4
5. 01/12/2013 Chorwacja  Bol ITF 10 000 ziemna Chorwacja  Ema Mikulcic 3:6, 6:0, 6:3
6. 22/06/2014 Czechy  Prerov ITF 15 000 ziemna Słowacja  Lenka Juríková 6:3, 6:4
7. 06/07/2014 Polska  Toruń ITF 25 000 ziemna Grecja  Maria Sakari 6:4, 6:1
8. 02/11/2014 Turcja  Stambuł ITF 25 000 twarda Szwajcaria  Viktorija Golubic 6:1, 6:4
9. 19/07/2015 Czechy  Ołomuniec ITF 50 000 ziemna Czechy  Petra Cetkovská 3:6, 6:4, 7:6(5)
10. 01/07/2018 Polska  Toruń ITF 25 000 ziemna Słowacja  Rebecca Šramková 7:5, 6:1
11. 07/04/2019 Stany Zjednoczone  Palm Harbor ITF 80 000 ziemna Stany Zjednoczone  Nicole Gibbs 6:0, 6:1
12. 14/04/2019 Stany Zjednoczone  Pelham ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone  Caroline Dolehide 6:4, 6:3
13. 05/05/2019 Niemcy  Wiesbaden ITF 60 000 ziemna Ukraina  Katarina Zawacka 6:4, 7:6(2)
14. 23/06/2019 Czechy  Staré Splavy ITF 60 000 ziemna Czechy  Denisa Allertová 6:2, 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich

edytuj

Gra pojedyncza

edytuj
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Czechy [8]
I runda   Kazachstan: Zarina Dijas 5:3 krecz
II runda   Kanada: Leylah Annie Fernandez 6:2, 6:4
III runda   Szwajcaria: Belinda Bencic [9] 6:1, 2:6, 3:6

Gra podwójna

edytuj
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Czechy
I runda Czechy  Kateřina Siniaková [1]   Chińskie Tajpej: Hsieh Yu-chieh / Hsu Chieh-yu 6:2, 6:1
II runda   Hiszpania: Paula Badosa / Sara Sorribes Tormo 6:2, 5:7, 10–5
Ćwierćfinał   Australia: Ashleigh Barty / Storm Sanders [6] 3:6, 6:4, 10–7
Półfinał   Rosyjski Komitet Olimpijski: Wieronika Kudiermietowa / Jelena Wiesnina 6:3, 3:6, 10–6
O złoty medal   Szwajcaria: Belinda Bencic / Viktorija Golubic 7:5, 6:1

Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich

edytuj

Gra podwójna (4)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2013 Australia  Australian Open Twarda Ukraina  Ołeksandra Koraszwili Chorwacja  Ana Konjuh
Kanada  Carol Zhao
7:5, 4:6, 7–10
Zwyciężczyni 2013 Francja  French Open Ceglana Czechy  Kateřina Siniaková Ekwador  Doménica González
Brazylia  Beatriz Haddad Maia
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 2013 Wielka Brytania  Wimbledon Trawiasta Czechy  Kateřina Siniaková Ukraina  Anhelina Kalinina
Białoruś  Iryna Szymanowicz
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2013 Stany Zjednoczone  US Open Twarda Czechy  Kateřina Siniaková Szwajcaria  Belinda Bencic
Hiszpania  Sara Sorribes Tormo
6:3, 6:4

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

edytuj

Stan na 25.01.2024

Sezon 2021 2022 2023 Łącznie
Zwycięstwa 4 3 4 11
Lp. Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2021
1. Stany Zjednoczone  Sofia Kenin Nr 5 Rzym, Włochy Ceglana 2R 6:1, 6:4
2. Ukraina  Elina Switolina Nr 6 French Open, Francja Ceglana 3R 6:3, 6:2
3. Hiszpania  Garbiñe Muguruza Nr 9 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda 3R 6:1, 6:7(5), 6:2
4. Hiszpania  Garbiñe Muguruza Nr 10 US Open, Stany Zjednoczone Twarda 4R 6:3, 7:6(4)
2022
5. Estonia  Anett Kontaveit Nr 7 Sydney, Australia Twarda SF 0:6, 6:4, 7:6(12)
6. Estonia  Anett Kontaveit Nr 4 Tallinn, Estonia Twarda (hala) F 6:2, 6:3
7. Polska  Iga Świątek Nr 1 Ostrawa, Czechy Twarda (hala) F 5:7, 7:6(4), 6:3
2023
8.   Darja Kasatkina Nr 8 Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie Twarda 2R 6:4, 4:6, 7:5
9.   Aryna Sabalenka Nr 2 QF 0:6, 7:6(2), 6:1
10. Stany Zjednoczone  Jessica Pegula Nr 3 SF 6:1, 5:7, 6:0
11. Polska  Iga Świątek Nr 1 F 6:4, 6:2
  1. W parze z Rajeevem Ramem została rozstawiona z numerem trzecim w turnieju, lecz zaraz przed jego rozpoczęciem wycofali się.
  2. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Przypisy

edytuj
  1. WTA Staff: Krejcikova, Siniakova win US Open to complete Career Grand Slam. Women’s Tennis Association, 2022-09-11. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).

Bibliografia

edytuj